Bu çalışma dini geleneğin hâkimiyet alanı ya da Müslüman ‘gelenek’ içinde daha özel olarak Türkiye akademik gerçekliğinde din felsefesi yapmanın bir tecrübe edimi olarak imkânını sorgulamaktadır. Din felsefesi Batılı bir serüven olarak sunulmasına karşın, biz bu kavramın ilk olarak Müslüman düşünürlerce kullanılmaya başlandığının zihinlik serüvenini İbn Meserre, Farabi, İbn Sina, Gazali ve İbn Rüşd örneklerinden hareketle göstereceğiz