SURDURULEBILIR VE ESNEK MIMARI YAKLAŞIMLARINA TARIHSEL SUREÇTE KURAMSAL BIR BAKIŞ

Günümüzde insanların istek/gereksinimlerinin farklılaşması, sürdürülebilir kalkınmanın gerekliliğinin artması sonucunda sürdürülebilir mimari ve esnek mimari yaklaşımları hızla önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, insanların istek/gereksinimlerine cevap verebilmek ve dünyanın geleceğini korumak amacıyla, sürdürülebilir mimari ve esnek mimari yaklaşımları genel bir çerçeve içerisinde ele alınmıştır. Sürdürülebilir mimari ve esnek mimari, tarihsel süreci içerisinde incelenmiştir. Sürdürülebilirlik ile ilgili düzenlenen konferans ve toplantılara değinilmiştir. Çalışma ile hedeflenen, sürdürülebilir mimarinin ve esnek mimarinin sürdürülebilirlik için önemli bir bileşen olduklarını vurgulamaktır. Bu anlamda, “gelecek nesiller için çevre ve insan istek / gereksinimlerine cevap verebilme” anlayışı içerisinde literatüre katkı sağlamak hedeflenmiştir.

___

  • Estaji, H. (2017). A Review of Flexibility and Adaptability in Housing Design. International Journal of Contemporary Architecture ”The New ARCH“. 4 (2), 38.
  • Forty, A. (2000). Words and Buildings: A Vocabulary of Modern Architecture Paperback. Londra: Thames & Hudson.
  • Friedman, A. (2002). The Adaptable House: Designing Homes For Change. New York: Mcgraw-Hill Professional
  • Habraken, N. J. (2008). Design For Flexibility. Building Research & Information, 36(3), 290-296.
  • Kronenburg, R. H. (2007). Flexible Architecture that Responds to Change. Londra: Laurence King Publishing.
  • Milosevic, P. (2004). The concept and principles of sustainable architectural design for national parks in Serbia. SPATIUM International Review, 11, 91-105.
  • Moffatt, S.& Russell, P. (2001). Assessing the Adaptability of Buildings. IEA Annex 31 Energy- Related Environmental Impact of Buildings. International Initiative for a Sustainable Built Environment. Canada.
  • Pittel, K. (2002), Sustainability and Endogenous Growth, Cheltenham, UK and Northampton, MA, US: Edward Elgar.
  • Pulselli, R.M., Simoncini, E., Pulselli, F.M., & Bastianoni, S. (2007). Emergy analysis of building manufacturing, maintenance and use: Em-building indices to evaluate housing sustainability. Energy and Buildings, 39, 620-628.
  • Schneider, T. & Till, J. (2007). Flexible housing. London: Architectural Press.
  • Schneider, T. & Till, J. (2005). Flexible Housing: Oppourtunities and Limits. Architectural Research Quarterly, 9(2), 157-166.
  • Till, J. & Schneider, T. (2005). Flexible Housing: The Means To The End. Architectural Research Quarterly, 9 (3/4), 287-296.
  • United Nations. (1972). Report Of The United Nations Conference on the Human Environment. Stockholm.
  • United Nations. (1976). Conventıon For The Protectıon Of The Medıterranean Sea Agaınst Pollutıon. Barcelona.
  • United Nations. (1982). World Charter for Nature, The General Assembly.
  • United Nations. (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future, Oslo.
  • United Nations. (1992). United Nations Conference on Environment & Development, Brazil.
  • United Nations. (1994). 10. United Nations Convention to Combat Desertification in those Countries Experiencing Serious Drought and/or Desertification, Particularly in Africa, Paris.
  • United Nations. (1994). Report of the International Conference on Population and Development, Cairo.
  • United Nations. (1996). Report Of The Unıted Natıons Conference On Human Settlements (Habıtat II), İstanbul.
  • United Nations. (1997). Kyoto Protocol To The Unıted Natıons Framework Conventıon On Clımate Change, Kyoto.
  • United Nations. (1997). The United Nations Commission on Sustainable Development: The First Five Years, New York.
  • United Nations. (2002). Report of the World Summit on Sustainable Development, Johannesburg.
  • United Nations. (2009). A Copenhagen Climate Treaty, Copenhagen.
  • United Nations. (2012). The Future We Want: Outcome document of the United Nations Conference on Sustainable Development, Brazil.
  • United Nations. (2015). Adoptıon Of The Parıs Agreement, Paris.
  • United Nations. (2016). Habıtat III New Urban Agenda, Quito.
  • United Nations. (2018). United Nations Climate Change Conference (COP24), Katowice.
  • Williamson, T., Radford, A. & Bennetts, H. (2003). Understanding Sustainable Architecture. London: Spon Press.
  • İnternet Kaynakları: http-1: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5c5ef7be2c81a7.85652629 (Erişim tarihi: 09.02.2019)
  • http-2: https://books.google.com/ngrams/graph?content=sustainable+architecture&year_start=1975&year_end=2008&corpus=15&smoothing=5&share=&direct_url=t1%3B%2Csustainable%20architecture%3B%2Cc0#t1%3B%2Csustainable%20architecture%3B%2Cc0-1 (Erişim tarihi: 01.09.2022)
  • http-3: https://books.google.com/ngrams/graph?content=flexible+architecture&year_start=1975&year_end=2008&corpus=15&smoothing=5&direct_url=t1%3B%2Cflexible%20architecture%3B%2Cc0 (Erişim tarihi: 01.09.2022)