COVID-19 Döneminde Devlet Üniversitelerinde Akademik Personele Yönelik Uygulanan İnsan Kaynakları Stratejileri

Sağlık endişelerinin yüksek olduğu 11 Mart 2020'de Türkiye'de ilk Covid-19 tespitinin ardından hizmetler kesintisiz devam etmek zorunda kalmıştır. Bu gereklilik, İKY'nin etkin kullanımını kritik hale getirerek Covid-19 dönemine uygun İK stratejilerinin geliştirilmesini gerekli kılmıştır. Özellikle teorik anlamda bu stratejilerin üretildiği yerler olan yükseköğretim kurumlarında öğretim elemanlarına hangi stratejilerin uygulandığı merak uyandırmıaktadır. Bu bağlamda çalışma, devlet üniversitelerinin Covid-19 döneminde akademik personel için uyguladığı insan kaynakları stratejilerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada, amaçlı örnekleme ile URAP başarı listelerinden seçilen üniversitelerde görev yapan 12 personel daire başkanı örneklem olarak belirlenmiştir. Örnekleme yarı yapılandırılmış mülakat tekniği uygulanarak elde edilen verilere nitel içerik analizleri yapılmıştır. Elde edilen bulguların MAXQDA 2020 ile veri görselleştirmesi yapılmıştır. Çalışma sonucunda akademik personele Covid-19 döneminde dijital İKY ve sanal toplantı stratejilerinin uygulandığı tespit edilmiştir. Yetenek yönetimi uygulamaları, organizasyonel çeviklik, siber güvenlik, çevrimiçi eğitim, uzaktan denetim, belirsizlik toleransı ve esneklik stratejilerinin eksik de olsa uygulandığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Covid-19, İnsan Kaynakları Yönetimi, İnsan Kaynakları Stratejileri, Akademik Personel

Human Resources Strategies for Academic Staff in State Universities During Covid-19 Period

After the first detection of Covid-19 in Turkey on March 11, 2020, when health concerns were high, services had to continue without interruption. This requirement made the effective use of HRM critical, and HR strategies suitable for the Covid-19 period had to be developed. Especially in higher education institutions, which are the places where these strategies are produced in the theoretical sense, it arouses curiocity that which strategies are applied to academic staff. In this context, the study aims to reveal the human resources strategies implemented by state universities for academic staff during the Covid-19 period. In the study, 12 personnel department heads working in universities are selected as a sample from URAP success lists through purposive sampling. Qualitative content analyzes are conducted on the data obtained by applying the sampling semi-structured interview technique. Data visualization is made with MAXQDA 2020. As a result of the study, it is determined that digital HRM and virtual meeting strategies are applied to academic staff during the Covid-19 period. It is determined that talent management practices, organizational agility, cyber security, online training, remote auditing, uncertainty tolerance, and flexibility strategies are implemented to a certain a degree.

Keywords:

Covid-19, Human Resources Management, Human Resources Strategies, Academic Staff,

PDF

___

Akbaş Tuna, A., & Çelen, O. (2020). İşletmelerin insan kaynakları yönetimi uygulamaları üzerinde Covid-19 Pandemisinin etkileri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(30), 2710–2759. https://doi.org/10.26466/opus.781324
Atakan, M. (2021). Siber güvenlik risklerinin ve Covid-19 salgınının uzaktan denetim üzerindeki etkileri. Denetişim, 11(22), 27–39.
Atakan, M. (2021). Siber güvenlik risklerinin ve Covid-19 salgınının uzaktan denetim üzerindeki etkileri. Denetişim, 11(22), 27–39.
Boudreau, J. W., & Ramstad, P. M. (2005). Talentship talent segmentation, and sustainability: A new HR decision science paradigm for a new strategy definition. Human Resource Management, 44(2), 129–136. https://doi.org/10.1002/hrm.20054
Cappelli, P. (2000). Managing without commitment. Organizational Dynamics, 28(4), 11–24. https://doi.org/10.1016/s0090-2616(00)00008-5
Cappelli, P. (2000). Managing without commitment. Organizational Dynamics, 28(4), 11–24. https://doi.org/10.1016/s0090-2616(00)00008-5
Carnevale, J. B., & Hatak, I. (2020). Employee adjustment and well-being in the era of COVID-19: Implications for human resource management. Journal of Business Research, 116, 183–187. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2020.05.037
Cobo, C., Munoz-Najar, A., & Ciarrusta, S. I. (2021). Remote learning during COVID-19 pandemic: How countries have faced the challenge of implementing multichannel education delivery strategies. Education for Global Development, 1, 1–7.
Furnham, A., & Ribchester, T. (1995). Tolerance of ambiguity: A review of the concept, its measurement and applications. Current Psychology, 14(3), 179–199. https://doi.org/10.1007/BF02686907
Gomez-Mejia, L. R., Balkin, D.B., & Cardy, R. L. (2001). Managing human resources. (3rd Edition). Prentice-Hall, Inc.
Guan, W., Ni, Z., Hu, Y., Liang, W., Ou, C., He, J., Liu, L., Shan, H., Lei, C., Hui, D. S. C., Du, B., Li, L., Zeng, G., Yuen, K.-Y., Chen, R., Tang, C., Wang, T., Chen, P., Xiang, J., … Zhong, N. (2020). Clinical characteristics of coronavirus disease 2019 in China. New England Journal of Medicine, 382, 1708–1720. https://doi.org/10.1056/nejmoa2002032
Inuaesiet, V. U., Okon, E. E., & Akpan, J. J. (2021). Effect of Covid-19 on human resource development and management for socioeconomic sustainability of organizations. International Journal of Public Administration and Management Research (IJPAMR), 6(1), 88–97. https://doi.org/10.36758/ijpamr/v6n1.2021/08
Karacı, A., Akyüz, H. İ., & Bilgici, G. (2017). Üniversite öğrencilerinin siber güvenlik davranışlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(6), 2079–2094. https://doi.org/10.24106/kefdergi.351517
Kırpık, G. (2020). COVID-19 pandemisinin insan kaynakları üzerindeki etkisinin akademi, medya ve iş dünyası perspektifinden incelenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(4), 2393–2406. https://doi.org/10.33206/mjss.757777
Koçak, O., & Erdoğan, Z. B. (2011). Bankacılık sektöründe yeni insan kaynakları yönetimi yaklaşımları hakkında bir uygulama. Sosyal Siyaset Konferansları, 60, 259–283.
Kurt, Y. (2020). Hava taşımacılığında Covid-19 krizi : Yolcuları ve insan kaynaklarını koruma önlemleri. GAZİANTEP University Journal of Social Sciences, Special, 191–211.
Limoncuoğlu, A. (2010). Türk i̇ş hukuku ve sosyal güvenli̇k hukukunda güvenceli̇ esnekli̇k. Limoncuoğlu LTD.
Madero Gómez, S., Ortiz Mendoza, O. E., Ramírez, J., & Olivas-Luján, M. R. (2020). Stress and myths related to the COVID-19 pandemic’s effects on remote work. Management Research, 18(4), 401–420. https://doi.org/10.1108/MRJIAM-06-2020-1065
Micro, T. (2016). Addressing the SANS Top 20 Critical Security Controls for Effective Cyber Defense. A Trend Micro Whitepape. https://resources.trendmicro.com/rs/945-CXD-062/images/sans_top20_csc_trendmicro2016.pdf
Öğe, E., & Çetin, M. (2020). Covid-19 pandemisi: İnsan kaynakları yönetimi açısından olası etkileri. A. Tutcu & S. Gün (Ed.), Covid-19 süreci̇ ve örgütsel yöneti̇m içinde (p. 3-35). İKSAD Yayınevi.
Punch, K. F. (2016). Sosyal araştırmalara giriş nicel ve nitel yaklaşımlar. Siyasal Kitabevi.
Ravichandran, T. (2018). Exploring the relationships between IT competence, innovation apacity and organizational agility. Journal of Strategic Information Systems, 27(1), 22–42. https://doi.org/10.1016/j.jsis.2017.07.002
Serifsoy, A., & Teker, S. (2020). Adaptation of the business not to fall behind in the new normal PERİOD. PressAcademia, 11(1), 163–167. https://doi.org/10.17261/pressacademia.2020.1260
Sherehiy, B., Karwowski, W., & Layer, J. K. (2007). A review of enterprise agility: Concepts, frameworks, and attributes. International Journal of Industrial Ergonomics, 37(5), 445–460. https://doi.org/10.1016/j.ergon.2007.01.007
Stanley-Budner, N. Y. (1962). Intolerance of ambiguity as a personality variable. Journal of Personality, 30(1), 29–50.
Strohmeier, S. (2020). Digital human resource management: A conceptual clarification. German Journal of Human Resource Management, 34(3), 345–365. https://doi.org/10.1177/2397002220921131
Telli, S. G., & Altun, D. (2021). Coronavirus (Covid-19) pandemisi döneminde çevrimiçi öğrenme. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 4(2), 90–107. https://doi.org/10.32329/uad.916837
Treu, T. (1992). Labour flexibility in Europe. International Labour Review, 131(41763), 497–512.
Tuncay, C. (1995). Esnekleşmenin değişik boyutları. Komisyon (Ed.), Çalışma hayatında 21. yüzyılın yeni ufukları içinde (s. 207–227). MESS.
Ünal, H. T., & Başaran, E. Y. (2021). COVİD-19 Pandemi̇ dönemi̇nde özel bankalarin çalışan deneyi̇mi̇ tasarımı. Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(39), 654–672. https://doi.org/10.31589/joshas.589
Walker, J. (1992). Human resource strategy. McGraw-Hill.
Wang, D., & Shyu, C. (2008). Will the strategic fit between business and HRM strategy influence HRM Effectiveness and organizational performance?. International Journal of Manpower, 29 (2), 92-110.