Klâsik Türk Şiirinde sevgili ve güzellik gibi kavramlar en çok işlenen konular arasında yer almakta olup şairler duygularını dile getirebilmek için bir takım benzetmelere ihtiyaç duymuşlardır. Sevgili, daima güzelliği ile ön plana çıkmıştır. Sevgilinin güzelliğiyle ilgili hususlar anlatılırken de şairin üzerinde en yoğunlaştığı nokta, sevgilinin boyudur. Klâsik Türk Şiirinde sevgilinin en önemli güzellik unsurlarından birisi boydur. Güzelin boyunu ifade etmek üzere yaygın biçimde kullanılan kelimeler boy, kadd, kâmet ve endamdır. Kadd kelimesi Arapça kökenlidir ve boy bos, uzun boylu anlamlarına gelir. Farsça eş anlamlısı ise Kamet kelimesidir. Sevgilinin boyu için kullanılan benzetmeliklerin ön planda olanları servi, şimşâd, sanavber, Tûbâ ve Sidre olarak klasik şiirinde yer almaktadır. Sevgilinin boyunun bir benzeri yoktur. Bu yüzden onu teşbih etmek imkânsızdır. Bu makalede Klâsik Türk Şiirinde sevgilinin boyu Hâfız Şirazi’nin Divân’ındaki beyitlerden hareketle açıklanmaya çalışılacaktır