___

• AKPINAR, M.E. (2016). Vikor Tabanlı Yeni Bir Çok Kriterli Sınıflandırma Metodu: Vikorsort. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• ARSLAN, H. M. (2018). “Electre ve Maksimum Kapsama Modeli Yöntemleri İle Bilim Merkezlerinin Optimum Tesis Yeri Seçimi”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65): 337-355.
• ARSLANKAYA, S. ve GÖRALTAY, K. (2019). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemlerinde Güncel Yaklaşımlar. İksad Yayınevi, Ankara.
• ASLAN, Ş. ve ÇELİK, Ö. (2021). “Sağlık Yönetiminde Topsis Yöntemi Uygulamaları: İçerik Analizi”. O, Panchenko (Ed.). Proceedings Book – VI. International European Conference on Social Science. İksad Yayınevi, Ankara, 1-557.
• AYYILDIZ, G. (2010). Bulanık Ortamda Choquet İntegrali Kullanılarak Tedarikçi Değerlendirme Modeli. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• BALIBAŞ, B. ve SEL, Ç. (2021). “Geri Dönüşüm Malzeme Temininde Tedarikçi Seçimi İçin Sürdürülebilirlik Kriterleri: Literatür Araştırması ve Tartışma”. Verimlilik Dergisi, 1: 83-96.
• BALTACI, A. (2019). “Nitel Araştırma Süreci: Nitel Bir Araştırma Nasıl Yapılır ?”. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2): 368-388.
• BAYAZIT, Ö. (2002). “A New Methodology In Multiple Criteria Decision-Making Systems: Analytic Network Process (Anp) And An Appllcation”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 57(1): 15-34.
• BRANS, J.P. ve MARESCHAL, B. (2005). “Promethee Methods”. J. Figueira, S. Greco ve M. Ehrogott (Ed.), Multiple Criteria Decision Analysis: State of the Art Surveys. New York, 164-195.
• CENGİZ, D. (2012). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Üzerine Karşılaştırmalı Analiz. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
• CHANKONG, V. ve HAIMES, Y. Y. (1983). Multiobjective Decision Making: Theory and Methodology. Dover Publications, New York.
• COHEN, L., MANİON, L. ve MORRİSON, K. (2007). Research Methods in Education. Routledge, New York.
• ÇINAR, Y. (2004). Çok Nitelikli Karar Verme ve 'Bankaların Mali Performanslarının Değerlendirilmesi' Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• ÇİL, İ. (2017). “Karar Modellerinin Sınıflandırılması Belirsizlik Altında Karar Verme”Karar Modellerinin Sınıflandırılması Belirsizlik Altında Karar Verme Prof. Dr. İbrahim Çil - Pdf Free Download (Docplayer.Biz.Tr) 04.11.2021.
• DAĞDEVİREN, M. ve ERASLAN, E. (2008). “Promethee Sıralama Yöntemi ile Tedarikçi Seçimi”. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 23(1): 69-75.
• DALBUDAK E. ve RENÇBER Ö. F. (2022). “Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri Üzerine Literatür İncelemesi”. Gaziantep Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1): 1-16.
• DİNÇER, H. ve GÖRENER, A. (2011). “Analitik Hiyerarşi Süreci ve Vikor Tekniği ile Dinamik Performans Analizi: Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19): 109-127.
• ELEREN, A. ve ERSOY, M. (2007). “Mermer Blok Kesim Yöntemlerinin Bulanık Topsis Yöntemiyle Değerlendirilmesi”. Madencilik, 46(3): 9-22.
• EMHAN, A. (2007). “Karar Verme Süreci ve Bu Süreçte Bilişim Sistemlerinin Kullanılması”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(21): 212-224.
• ER, F. (2019). “Yönetsel Karar Verme 4. Hafta Risk Altında Karar Verme” https://mergen.anadolu.edu.tr/courses/62/files/495582/download?wrap=1 04.01.2022.
• ERTUĞ, B. (2009). Bir Akaryakıt İstasyonunun Fizibilite Etüdünde Topsis ve Electre Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
• FEREK, H. (2021). Borsa İstanbul (BİST)’da Yer Alan Yatırım Ortaklığı Şirketlerinin Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri ile Finansal Performanslarının Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• GENÇ, T. (2013). “Promethee Yöntemi Ve Gaia Düzlemi”. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1): 133-154.
• GRANDZOL, J. R. (2005). “Improving the Faculty Selection Process in Higher Education: A Case for the Analytic Hierarchy Process,” IR Applications, 6: 1-13.
• GÜNEŞ, M. ve UMARUSMAN, N. (2003). “Bir Karar Destek Aracı Bulanık Hedef Programlama ve Yerel Yönetimlerde Vergi Opimizasyonu Uygulaması”. Review of Social, Economic & Business Studies, 2: 242-255.
• HENIG, M. I. ve BUCHANAN, J. T. (1996). “Solving MCDM Problems: Process Concepts”. Journal Of Multi-Criteria Decision Analysis, 5: 3-21.
• İNEL, M. N. ve TÜRKER, M. V. (2016). “Ulusal İnovasyon Performansının Ölçümü için Çok Nitelikli Karar Verme Teknikleri ile Bir Model Denemesi”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 38(2): 147-166.
• KALLO, Z. (2015). Katılım Bankalarının Performanslarının Değerlendirilmesi: Topsis ve Promethee Yöntemi ile Uluslararası Karşılaştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• KARACA, Y. (2011). Çok Kriterli Karar Verme Metotları Ve Analitik Hiyerarşi Süreci ile Matematik Eğitimi Alanında Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bozok Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yozgat.
• KARACAER, Ş. (1998). Antalya Yöresindeki 4 ve 5 Yıldızlı Otellerde Toplam Etkinlik Ölçümü: Bir Veri Zarflama Analizi Uygulaması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• KARAKOŞOĞLU, N. (2008). Bulanık Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri ve Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
• KARSAK, E. E., SOZER, S. ve ALPTEKİN, S. E. (2002). “Product Planning in Quality Function Deployment Using A Combined Analytic Network Process And Goal Programming Approach”. Computers & Industrial Engineering, 44: 171-190.
• KOÇAK, D. (2014). Mobilya Sektöründe En Uygun Tedarikçi Seçimi İçin Çok Kriterli Karar Verme Tekniğinin Uygulaması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• KOÇEL, T. (2003). İşletme Yöneticiliği. Beta Basım, İstanbul.
• KURUÜZÜM, A. ve ATSAN, N. (2001). “Analitik Hiyerarşi Yöntemi ve İşletmecilik Alanındaki Uygulamaları”. Akdeniz İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1: 83-105.
• LİVDUMLU, D. (2016). Mobilya Sektöründe Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri İle Yeni Tasarımlardan En İyisinin Seçilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
• OPRICOVIC, S. ve TZENG, G. H. (2004). “Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS”. European Journal of Operational Research, 156: 445-455.
• ÖNCEL, M. (2020). Veri Zarflama Analizi Ve Kaynak Tüketim Muhasebesi Yoluyla Müşteri Kârlılık Analizi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• ÖZER, M. (2010). Taşınmaz Değerlemesinde Kullanılan Finansal Ve Sayısal Yöntemler: Topsıs Ve Yeni Çoklu Kriter Modelleriyle Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• ÖZDEN, Ü. H. (2008). “Veri Zarflama Analizi (VZA) İle Türkiye’deki Vakıf Üniversitelerinin Etkinliğinin Ölçülmesi”. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 37(2): 167-185.
• ÖZDEN, Ü. H. (2015). “Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri”. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
• ÖZKAN, Ö. (2007). Personel Seçiminde Karar Verme Yöntemlerinin İncelenmesi: Ahp, Electre Ve Topsıs Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• ÖZTEL, A. (2016). Çok Kriterli Karar Verme Yöntemi Seçiminde Yeni Bir Yaklaşım. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• ROY, B. (1991). “The Outrankıng Approach And The Foundatıons Of Electre Methods”. Theory and Decision, 31: 49-73.
• SAATY, T. L. (1999). Fundamentals of The Analytic Network Process. ISAHP, Japonya.
• SINGH, K. N., KUSHWAHA, S. ve HAMİD, F. (2012). “Analytic Network Process – A Review of Application Areas”. The 1st IEEE International Conference on Logistics Operations Management. 17-19 Ekim 2012, Fransa, 1-14.
• ŞENER, S. ve BİRCAN, H. (2021). “Electre III ve Topsis Yöntemleri ile Ülkelerin İş Yapma Kolaylığına Göre Sıralanması”. Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi, 50: 382-408.
• TORUNLAR, M. (2018). “Yönetim Eyleminin Bir Parçası Olarak Karar Verme Süreçlerinde Belge/Bilgi Yönetiminin Önemi ve Katkıları”. Bilgi Yönetimi Dergisi, 1(1): 32-43.
• TÜRER, C. (1991). “Eğitimde İçerik Analizi”. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3: 321-327.
• ÜLTAY, E., AKYURT, H. ve ÜLTAY, N. (2021). “Sosyal Bilimlerde Betimsel İçerik Analizi”. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 10: 188-201.
• VATANSEVER, K. (2013). “Tedarikçi Seçim Kararlarında Bulanık TOPSIS Yönteminin Kullanımı ve Bir Uygulama”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(3): 155-168.
• VELASQUEZ, M. ve HESTER, P. T. (2013). “An Analysis of Multi-Criteria Decision Making Methods”. International Journal of Operations Research, 10(2): 56-66.
• YILDIZ, A. (2013). Bulanık Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri ile Tedarikçi Seçimi ve Ekonomik Sipariş Miktarının Tespiti: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• YILDIZ, A. (2014). “En İyi Üniversite Seçiminde Analitik Ağ Prosesinin Kullanımı”. İleri Teknoloji Bilimler Dergisi, 3(2): 108-119.
• YILMAZ, N. (2015). Veri Zarflama Analizi İle Türkiye Birinci Futbol Ligi Takımlarının Performans Değerlendirmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• YÜCEL, Y. B. (2018). Çok Kriterli Karar Verme Teknikleri ile Tekstil Sektöründe En Uygun Tedarikçi Seçimi ve Bir Yazılım Uygulaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bartın.
• ZENGİN, M. A. “Belirsizlik Altında Karar Verme Ve Risk Değerlendirmesi” https://avys.omu.edu.tr/storage/app/public/mehmetali.zengin 04.01.2022.
• ZELVİ, A. (2019). Türkiye’deki Özel Bankaların Finansal Performanslarının Ölçümü: Topsis ve Promethee Yöntemleri ile Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.
• ZIONTS, S. (1979). “Mcdm ? If Not A Roman Numeral, Then What?”. Interfaces, 9(4): 94-101.