ÇALIŞAN KADINLARIN KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE İŞ STRESİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: ISPARTA İLİNDE BULUNAN ÖZEL HASTANELER ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Çalışma hayatına giren kadın hem anne, hem eş hem de çalışan rolünün tümünü üstlenen bir varlıktır. Kadının üstlendiği çoklu roller ve toplumun bakış açısı kadınlar üzerinde bedensel ve psikolojik baskılar oluşturmaktadır. Oluşan baskılarla birlikte günümüzde çalışma hayatının ekonomik ve sosyal koşulları çalışanlarda strese neden olabilmektedir. Bu durumun sonucu olarak da iş stresi, bireylerde işten ayrılma niyetini etkilemektedir. Ayrıca kendi içerisinde farklı özellikler barındıran bireylerin kendine özgü davranış ve tutumları bulunmaktadır. Bu davranış ve tutumlar ise bireyin kişilik özelliklerini oluşturmaktadır. Her kişilik tipinin de iş stresi algısı ve işten ayrılma niyetine eğilimi farklılık göstermektedir. Bu çalışmanın amacı; günümüzde stresin yoğun olduğu kurumlardan birisi olan hastanelerde çalışan kadınların kişilik özelikleri ile iş stresi ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmanın sonucunda katılımcıların verdikleri yanıtlara göre, kişilik tiplerine göre çalışanların iş stresi düzeylerinin ve işten ayrılma niyetlerinin farklılık gösterdiği görülmektedir. Çalışanların eğitim düzeyleri arttıkça, işten ayrılma eğilimlerinin arttığı görülmektedir. Ayrıca medeni durumları ve görev farklılıklarının iş stresi ve işten ayrılma niyetine etkisinin olmadığı belirlenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Çalışan Kadın, Kişilik, İş Stresi, İşten Ayrılma Niyeti

RELATIONSHIP BETWEEN WORKING WOMEN’S QUALITIES AND WORK STRESS AND INTENTION TO QUIT JOB: A SURVEY ON PRIVATE HOSPITALS IN ISPARTA

Woman who gets into business life is a creature which takes roles of both a mother wife and also a working woman role upon herself. Multiple roles undertaken by woman and public perspective on woman creates physical and mental pressure on woman. With the consisted pressure modern-day business life’s economics and social conditions may cause stress on employee. As a consequence work stress effects individual’s to quit job. Also individual’s who has different qualities inside themselves have distinctive behaviour and attitude. These behaviours and attidudes creats individual’s personality characteristics. Every personality types perception of work stress and intention to quit job shows differences. Aim of this study; examination of relationship between women’s personality characteristics who work in hospitals which one of the institution with stress density and work stress and intention to quit job. As a result of this study considering the answers of participants it seems that personality characteristics shows differences on influence level of work stress and intention to quit job. While employees educational level got higher it is shown that tendency to quit job got higher. Also it is examined that marital status and task difference have an affect on work stress and intention to quit job.

Keywords:

To Working Woman., Personality, Work Stress, Intention to Quit Job,

PDF

___

AKAGÜNDÜZ Ü., (2012), “II. Meşrutiyet Dönemi Düşünce ve Kadın Dergilerinde Kadın Tartışmaları (1908-1918)”, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
AKINCI Z., Güven M., Demirel O. N., (2015), “Öğrencilerin A ve B Tipi Kişilik Yapısı Psikoşiddet (Mobbing) ve Depresyon Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, C.52, S.604, ss.55-74.
ALTAY M., (2018), “Çalışma Yaşam Kalitesinin İş Tatmini, Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti İle İlişkisinde İş Yükü ve Lider-Üye Etkileşiminin Rolü”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Isparta.
ALTUN Y., Altun C., Bahar O., (2018), “Kadınların Çalışma Hayatındaki Yeri ve Konuyla İlgili Yapılan Son Kanuni Düzenlemeler”, https://www.muhasebenet.net/makale_ceylan%20altun-yuksel%20altun-ozan%20bahar_kadinlarin%20calisma%20hayatindaki%20yeri%20ve%20ilgili%20son%20duzenlemeler.doc, (Erişim Tarihi: 03.02.2019).
ARAS M., (2016), “İşveren Markasının Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Katılım Bankacılığı Örneği”, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı, Doktora Tezi, Sakarya.
AYOĞUL H., (2017), “Kadın Çalışanların Kariyer Engelleri: Eskişehir’de Bir Uygulama”, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
Biçki S., (2016), “Hizmet Sektörü Çalışanlarının İş Stresi ve Tükenmişlik İlişkisi: İstanbul Örneği”, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
BOZKAYA G., (2013), “Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Faktörler: Türkiye Üzerine Bir Analiz”, Sosyal Bilimler Dergisi, C.3, S.5, ss.69-89.
CANBEK, M., (2017), “Rol Belirsizliği ve Rol Çatışmasının, İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisinde Duygusal Zekanın Düzenleyici Rolü”, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Tokat.
ÇOLAK Ö. F., Kılıç, C., (2001), Yeni Sanayileşen Bölgelerde Kadın İşgücü Arzı: Şanlıurfa Örneği, TİSK Yayını, No:214, Ankara.
DALKILIÇ S. O., (Ed.), (2015), ÇalışAnne: Kadın Akademisyenlerin Kaleminden Çalışma Yaşamında Annelik, Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık.
DİKTAŞ, G., (2018), “Örgütsel Sinizm ve Sosyal Zekanın Çalışan Performansı ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: İstanbul’daki Reklam Ajansı Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma”, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, İstanbul.
DİRİCAN, M., (2015), “Örgütsel Adalet Algısının İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Sessizliğin Aracılık Rolü”, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Kütahya.
DOĞAN B., Kaya M., (2014), “TRC2 Bölgesinde Kadın İstihdamı Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 4(2), ss.91-106.
DOĞRU A., (2010), “Kadın Çalışanların Cam Tavan Engelleri ve İş Tatminine Etkisi: Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Örneği”, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
DURNA U., (2005), “A Tipi ve B Tipi Kişilik Yapıları ve Bu Kişilik Yapılarını Etkileyen Faktörlerle İlgili Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.19, S.1, ss.275-290.
EFEOĞLU E. İ., (2006), “İş-Aile Çatışmasının İş Stresi, İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkileri: İlaç Sektöründe Bir Araştırma”, Çukurova Üniversitesi, İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Adana.
EROL Z., (2015), “Sosyal Çalışmacıların Yabancılaşması ile İş Stresi Arasındaki İlişki: İstanbul İli Örneği”, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Sakarya.
ENİSELER A. G., (2007), “Kalp-Damar Hastalarında A Tipi Davranış ve Öfke Analizi”, Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Manisa.
IŞIĞIÇOK Ö., (2002), Çağdaş Sanayi Merkezlerinde Kadın İşgücünün Konumu: Bursa Örneği, Ankara, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu Yayınları.
KAPANOĞLU S., (2006), “Çin’de Kadın Simgesi”, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doğu Dilleri ve Edebiyatları Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
KAYA C., (2009), “Çalışma Yaşamında Kadın İşgücü Sorunları ve Örgütlenme Eğilimleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkiler Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
KAYA A., (2018), “Kariyer Gelişim Sürecinin Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkisinin Yapısal Eşitlik Modeli ile Test Edilmesi”, Hitit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Çorum.
KOCACIK F., Gökkaya V. B., (2005), “Türkiye’de Kadın Çalışanlar ve Sorunları”, C. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.6, S.1, ss.195-219.
ÖZÇELİK K. M., (2017), “Çalışma Hayatında Kadının Yeri ve Kariyer Gelişim Engelleri”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, C.5, S.52, ss.49-70.
ÖZSOY E., (2013), “A Tipi ve B Tipi Kişilik ile İş Tatmini Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi, İşletme Anabilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
PEKER E., Kubar Y., (2012), “Türkiye’de Kırsal Kesimde Kadın İstihdamına Genel Bir Bakış”, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İİBF Dergisi, C.14, S.2, ss.173-188.
SAKALLI A. E., (2018), “A Tipi ve B Tipi Kişilik Özelliğine Sahip Bireylerde İş Doyumu ve Kazalanma Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Üsküdar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İş Sağlığı ve Güvenliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
SAYGILI M., Onay A. Ö., Ayhan M., (2017), “Kişilik Özellikleri Bağlamında Yaşam Memnuniyeti Üzerine Bir Araştırma”, Yorum-Yönetim-Yöntem-Uluslararası Yönetim-Ekonomi ve Felsefe Dergisi, C.5, S.2, ss.61-72.
SEYREK H. İ., İnal O., (2017), “İşten Ayrılma Niyetiyle İlişkili Faktörler: Bilgi Teknolojisi Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, C.1, S.1, ss.63-74.
ŞENOL D., Mazman İ., (2013), “Tarihi Bir Bakışla Çalışma Hayatında Kadın”, Aile ve Kadın Sempozyumu Bildiri Kitabı, Kırıkkale.
UĞURAL M. N., (2016), “Türk İnşaat Sektöründe Benlik (Özerk-İlişkisel), Prestij ve Özdeşleşme Algısının İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri”, İstanbul Kültür Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, Doktora Tezi, İstanbul.
YÖRÜ A. H., (2009), “Türkiye’deki Üniversite Kütüphanelerinde Kadın İşgücü”, Türk Kütüphaneciliği Dergisi, C.23, S.2, ss.351-366.
YUMUŞAK İ. G., (2009), Kadın Eğitiminin İktisadi Analizi, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.