Bu çalışma, Türkiye Cumhuriyeti’nin diaspora politikasını analiz etmeye yöneliktir. Türkiye, nüfusunun önemli bir kısmı yurt dışında yaşayan bir ülkedir. Bu itibarla makalede Türkiye’nin, yurtdışında yaşayan Türklere ilişkin politik konumlanması, tarihsel gelişimi içinde ele alınmaktadır. Bu çerçevede, Türkiye’nin diaspora yaklaşımı, uluslararası ilişkilerdeki günümüz diaspora uygulamalarından hareketle, mukayeseli olarak yeniden değerlendirilmektedir. Belirtmek gerekir ki, Türkiye’nin diaspora konusuna ilişkin tutumu, klasik diaspora yaklaşımından hem teorik hem de pratik olarak farklıdır ve çoklu bir organizasyonel yapıyı içermektedir. Odak noktasında daha ziyade Batı ülkelerinde ve bilhassa Avrupa’da yaşayan Türklerin bulunduğu Türk diaspora politikası, dış politikada kazanılan ivmeye paralel olarak son dönemde yeni bir gelişim seyrine erişmiştir. Bu kapsamda makalede, Türk diaspora politikası için daha kapsamlı bir çerçeve sunulmakta ve bu doğrultuda atılabilecek bazı somut adımlar ile gelecek projeleri üzerinde odaklanılmaktadır.

The paper analyses the diaspora policy of Turkish Republic. The country has an important number of its citizens living out of its borders. Our paper reconsiders diaspora policies in contemporary politics and international relations and compares to Turkish position regarding Turks abroad. We remark that, Turkish stance to diaspora is much different from classical diaspora approach both theoretically and practically including a complex organizational structure. Turkish diaspora policy nevertheless is the policy towards Turks living in Western countries and in Europe in particular. Therefore, we make several proposals regarding policy and future projects concerning Turks living abroad