Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'ne göre, 4722 sayılı Kanun'un 17. maddesi hem yasal hem de iradi mirasçılık için uygulanabilir. Keza, Yüksek Mahkeme, ölüme bağlı tasarrufların yorumlanmasında, vasiyetnamenin tanziminden sonra gerçekleşen yasal değişiklikleri bir vasiyetname dışı olgu olarak dikkate almıştır. Yargıtay'ın, ölüme bağlı tasarrufların yorumunda metne sıkı sıkıya bağlılık prensibi hususundaki eskiden benimsediği katı yaklaşımı terkettiği; tamamlayıcı yorumun kapılarını araladığı söylenmelidir. Ne var ki, Yüksek Mahkeme, yasal değişikliklerin vasiyetçinin iradesinde boşluk meydana getireceği varsayımından hareketle, bu boşluğun yorumu zorunlu kıldığını ve yorum yapılırken, Uygulama Kanunu'nun 17. maddesi mucibince ölüm zamanındaki hükümlerin dikkate alınması gerektiğini ifade etmiştir

According to Supreme Court of Appeal‟s 3rd department, 17th article of law number 4722 is applicable for legal and voluntary heir. During the interpretation of disposition by will, Supreme Court of Appeal considers the legal changes which happen after the arrangement of the will as non testamentary fact. We shall say that Supreme Court of Appeal has changed its former understanding which was to adhere strictly to the text during the interpretation of disposition by will and opened its doors to complementary interpretation. However, The Supreme Court has declared that it‟s necessary to consider the death time‟s laws as required by Application Law section 17 , based on the assumption that the legal changes may cause a blank in legator‟s willpower and this blank enforces the interpretation.