Modernizm Sonrası Ulus Kimlik Ve Bileşenleri
Sosyal bilimlerin çok geç farkına vararak tartışmaya başladığı kolektif kimlikler, sadece bireysel değil ama aynı zamanda sosyal insicamı da belirleyen olgulardır. Kadim dini kimlikler ile modern dönemin büyük inşaları olan milli kimlikler, yaşlı dünyanın son asırlarında meydana gelen sosyal ve siyasi gelişmelerin temel belirleyicileri olmuşlardır. Bununla birlikte son asrın en belirgin aktörleri olan ulus devletler ve inşa ettikleri ulusal kimlikler, öncülleri olan diğer büyük kolektif aidiyetlerin güçlü yönlerine yaslanmak suretiyle hayat bulmuşlardır. Modernizmi aşma çabası olarak postmodern düşünce, inşa edilmiş olan bütün büyük aidiyetlere yönelttiği eleştiri ve düzenli saldırılarla dini, etnik, milli ve nihayetinde ulusal kimlikleri parçalama gayreti içerisindedir. Ulusal kimlikler ve bileşenleri olan diğer kolektif aidiyetlerin, şiddetini artırarak devam eden postmodern saldırıları yerleşik bakış açıları ve mevcut savunma yöntemleriyle göğüslemeleri, dahası bütünlüklerini her şeye rağmen garanti altına almaları mümkün görünmemektedir. En nihayetinde yapılması gereken, devletler ve inşa ettikleri ulusal kimlikler tarafından postmodern argümanların doğru okunmak suretiyle karşı tedbir geliştirilmesinden ibarettir.
Anahtar Kelimeler:
Modernizm, Postmodernizm, Kolektif Kimlik, Etnisite, Ulus Kimlik
National Identity And Its Components After Modernism
The collective identities that the social sciences became too late to begin to discuss are not only the individual but also the determinants of social coherence. Ancient religious identities and national identities, which are the major constructions of the modern era, have been the main determinants of the social and political developments that took place in the last centuries of the old world. In the meantime, nation states, the most prominent actors of the last century, and their national identities came to life by leaning on the strengths of their predecessors, other great collective belonging. As an effort to transcend modernism, postmodern thought endeavors to disintegrate religious, ethnic, national and ultimately national identities through criticism and regular attacks on all major belonging. It is unlikely that national identities and other collective identities, which are components of it, will continue to exacerbate postmodern attacks by increasing their severity with established perspectives and existing defense methods, and moreover they cannot guarantee their integrity. Ultimately, what needs to be done is to develop countermeasures by correctly reading postmodern arguments by states and national identities they have built.
Keywords:
Modernism, Postmodernism, Collective Identity, Ethnicity, National Identity,
___
- BAUMAN, G. (2006). Çokkültürlülük Bilmecesi, Ulusal, Etnik ve Dinsel Kimlikleri Yeniden Düşünmek. Işıl Demirakın (Çev.). Ankara: Dost.
- BAUMAN, Z. (1998). Sosyolojik Düşünmek. Abdullah Yılmaz (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
- BİLGİN, N. (1999). Kolektif Kimlik. İstanbul: Sistem.
- CALHOUN, C. (2012). Milliyetçilik. Bilgen Sütçüoğlu (Çev.). İstanbul: Bilgi Üniversitesi.
- DAWSON, C. (2003). İlerleme ve Din. Yusuf Kaplan-Aylin Doğan (Çev.). İstanbul: Açılım.
- DEMİRTAŞ, H. A. (2003). “Sosyal Kimlik Kuramı: Temel Kavram ve Varsayımlar”, İletişim Araştırmaları, 1(1), 123-144.
- FIĞLALI, E. R. (1984). İmamiyye Şiası. İstanbul: Ağaç.
- GARAUDY, R. (2011). İlahi Mesajlar Toprağı Filistin. İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı.
- GÜNAY, Ü. (2011). Din Sosyolojisi. İstanbul: İnsan.
- HOBSBAWM, E.J. (2010). Milletler ve Milliyetçilik. Osman Akınhay (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
- HOFFER, E. (2005). Kesin İnançlılar. Erkıl Günnur (Çev.). İstanbul: İm.
- IMIL, M. (2019). PKK ve Din, Ulus İnşa Sürecinde PKK ve Din İlişkisi. Ankara: Nobel.
- KEYMAN, F. (2009). “Sistem Kurucu ve Sistem Dönüştürücü Bir Toplumsal Gerçeklik Olarak Kültürel Kimlik Olgusunu Yeniden Düşünmek”, Gönül Pultar (Ed.). Kimlikler Lütfen. Ankara, ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayınları.
- KOLUMAN, A. (2002). Orta Doğu’da Süryanilik. Ankara: Avrasya Stratejik Araştırmalar Merkezi.
- MILOSZ, C. (1999). “Dinsel Hayal Gücünün Kaderi”, Belkıs (Çorakçı) Dişbudak Çev.). Yüzyılın Sonu içinde (s.31-40). İstanbul: Türkiye İş Bankası.
- MOYNİHAN, D. P. (1993). Pandaemonium: Ethnicity in İnternational Politics. Oxford: Oxford University.
- SEN, A. (2010). Kimlik ve Şiddet Kader Yanılsaması. Ahmet Kardam (Çev.). İstanbul: Optimist.
- SMITH, A. D. (2010). Milli Kimlik. Bahadır Sina Şener (Çev.). İstanbul: İletişim.
- ŞENAY, B. (2002). “Avrupa Birliği’nin ‘Dînî Kimliği’ ve Avrupa’da Dinler: Hıristiyanlık, Yahudilik, Hinduizm, Budizm ve İslam”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, Cilt:11, Sayı:1, ss.121-166.
- TAYLOR, C.-GUTMAN A. (2010). Çokkültürcülük: Tanınma Politikası, Yurdanur Salman (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
- TÜRKDOĞAN, O. (2006). Alevi Bektaşi Kimliği. İstanbul: Timaş.
- WEBER, M. (2012). Din Sosyolojisi. Latif Boyacı (Çev.). İstanbul: Yarın.
- WINSTON, R. (2010). Tanrının Öyküsü, Tanrı mı İnsanı İnsan mı Tanrıyı Yarattı. Sinan Köseoğlu (Çev.). İstanbul: Say.
- ISSN: 1300-9435
- Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
- Başlangıç: 1995
- Yayıncı: Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
Divriği Kale Kazısı Sırlı Seramiklerinden Kuş ve Balık Figürlü Örnekler
Obezitenin Sosyal Belirleyicileri: Türkiye Örneği
Letoon Kutsal Alanı Kazılarında Bulunan Geç Antik Dönem Likya Üretimi Kandiller
Maurice Merleau-Ponty’nin Çalışmalarında Matematik ve Yeni Bir Özgürlük Modellemesinin Olanağı