Keçiborlu Senir'de Bulunan Osmanlı Dönemine Ait Üç Sarnıç

Su, canlı yaşamın varlığı açısından vazgeçilmez bir unsurdur. Dolayısıyla insanlık için suyun tedariki, temini ve depolanması elzem konulardandır. Bu anlamda insanlığın mimarlık tarihi serüveninde su mimarisi önem arz eden alanlardan olmuştur. Su ile ilişkili yapılar tarih öncesi çağlardan bu yana toplumlar için önemli olmuş, toplumların; sosyal, kültürel ve ekonomik gelişimleri açısından ön planda yer almıştır. Özellikle suyun depolanmasını sağlayan sarnıçlar, yıl içerisinde kurak geçen dönemlerin atlatılması açısından önemlidir. Konumuzu oluşturan, Hacı Emin, Hacı Hüseyin ve Hasan Hüseyin sarnıçları Isparta İlinin Keçiborlu İlçesine bağlı Senir Kasabası ile Kuyucak Köyü yakınlarında bulunmaktadır. Bu sarnıçlardan Hacı Emin ve Hasan Hüseyin, dikdörtgen planları ve tonoz örtüleri ile benzerlik gösterirken, Hacı Hüseyin sarnıcı kareye yakın planı ve sekizgen kasnaklı kubbe örtüsüyle farklı bir mimari kuruluş sergilemektedir. Sanat tarihi, arkeoloji ve mimarlık tarihi alanlarında, akademik yazında antik dönem sarnıçları genişçe bir yer bulmuş ancak Türk döneminde inşa edilen sarnıçlar yeterince ele alınmamıştır. Bu bağlamda, burada tanıtılacak ve mimari yönden tartışılacak olan bu yapıların, akademik literatüre mütevazı da olsa bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

___

  • Acar, T. (2018). “Beki Ve Paşalar Köyü Özelinde Uşak Sarnıçları”. The Journal Of Academic Social Science Studies, 65, 369-380.Anonim. (2009). Isparta Kültür Envanteri (C. 2). Isparta Valiliği İl Özel İdaresi, Isparta.Arseven, C. E. (1984). Türk Sanatı. Cem Yayınevi, İstanbul.Bozkurt, N. (2009). “Sarnıç”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. İstanbul.Böcüzade Süleyman Sami. (2012). Isparta Tarihi. (çev. H. Babacan). Isparta Valiliği, Isparta.Doğu, S. (2009). “Antalya Su Havzasındaki Yerleşmelerde Su, İnsan, Mekan İlişkileri Ve Su Yapıları”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbu.Duymaz, A. Ş. (2009). “Teke Yöresi Sarnıçları” (225-234). XIII. Ortaçağ ve Türk Dönemi Kazıları ve Sanat Tarihi Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri, sunulmuş bildiri, Biltur Basım Yayın, Denizli.Hasol, D. (2014). “Sarnıç”. Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü. Yem Yayınları, İstanbul.Korholt, B. H., Köker, H. ve Mörel, A. (Ed.). (2019). Antik Dönemden Günümüze Isparta’nın Kültürel Mirası. Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.Ocak, S. G. (2009). “Batı Anadolu Roma Dönemi Örnekleriyle Su Kemerleri, Künkleri Ve Sarnıçları Üzerine Bir Araştırma Ve Uygulama Çalışması”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.Önge, Y. (1967). “Antalya Ve Çevresinde Türklerin Yaptığı Eski Su Sarnıçları”. Arkitekt, 325, 24-26.Önge, Y. (1975). “Selçuklularda Ve Beyliklerde Ahşap Tavanlar” (C. 5, 179-195). Atatürk Konferansları, sunulmuş bildiri, Türk Tarih Kurumu, Ankara.Öter, N. (2008). “Muğla Sarnıçları”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.Öziş, Ü. (1984). Su Mühendisliği Tarihi Açısından Anadolu’daki Eski Su Yapıları. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.Özyurt, O. (1988). “Konya Ve Çevresindeki Tarihi Su Sarnıçları”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.Seyidov, M. A. (2006). “Eski Türk Kitabelerinde Geçen Yer Sub Meselesi”. Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 18/29, 259-265.Sözen, M. ve Tanyeli, U. (2010). “Sarnıç”. Sanat Kavram Ve Terimleri Sözlüğü. Remzi Kitapevi, İstanbul.Yıldız, A., Çetin, M. ve Çeltikçi, O. (2016). Denizli Sarnıçları. Denizli.Yılmaz, M. (2010). “Aydın İli Merkezindeki Tarihi Su Yapıları”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.