Türkiye’de 1940’lı yıllar Batı dünyasına hem siyasal hem de ekonomik olarak katılmanın, yakınlaşmanın netleştiği yıllardır. Ülke içerisinde siyasal kutuplaşmalar yüksektir. Bu kutuplaşmanın yüksekliği üniversiteleri de etkilemiştir. Bu dönemdeki sosyoloji araştırmaları ise oldukça zengin bir çeşitliliktedir. İstanbul ekolü ve Ankara ekolü iki sosyoloji geleneği olarak çalışmalarını gerçekleştirmektedirler. İstanbul ekolü Comte-Durkheim geleneğini takip ederken, Ankara ekolü Amerikan sosyolojisinin saha çalışmaları ile Marxist sosyoloji geleneğini birleştiren çalışmalar yapmıştır. Behice Boran, DTCF öğretim üyelerinden birisi olarak toplumsal yapı kavramına büyük önem vermiştir. 1945 yılında yayımlanan Toplumsal Yapı Araştırmaları çalışması saha verilerine dayalı bir toplumsal yapı analizidir. Boran’ın sosyolojisi pozitivizmin metodolojisine dayanarak yapılmış olmakla birlikte, yapı kavramına teorik bakışı Marx’a yakındır. Boran, Türkiye üzerine bilimsel temelli çalışmalar yaparak yapı ve değişme kalıplarını, süreçlerini açıklamak istemiş, kendisinden sonra gelen sosyologlara bu alanda öncülük etmiştir.