Peyzaj Mimarlığında Gülün Kullanımı

Dünyamızı yaşanılır kılan en önemli varlıklar bitkilerdirler. Renkleri, kokuları ve güzel görüntüleri ile dünyamızı yaşanılır hale getirirler. Güller park ev bahçelerin yeşil dokusunu oluşturan bitkilerin en değerli üyesidir. Uzun yıllar yaşar ve bol saçak kök yaparlar. Dallarının ve yapraklarının şekline ve çiçeklerinin rengine göre gruplar halinde yetiştirilirler. Bugün dünyada en fazla kültürü yapılan süs bitkilerinin başında gelen ve çiçeklerin kraliçesi olarak bilinen gülün tarihi, insanlık tarihi ile birlikte eski zamanlara kadar dayanmaktadır. Bu araştırmada; gülün önemi, sınıflandırılması ve tarih boyunca kullanımı araştırılmıştır. Ayrıca gülün bahçe sanatında kullanımı ve botanik özellikleri değerlendirilerek, peyzaj mimarlığındaki önemi vurgulanmıştır.

Use Of Rose in Landscape Architecture

Plants are the most important biological assets that make our planet livable. They make our planet livable with their colors, smells and beautiful images. Roses are the most valuable member of the plants that constitute the green texture of the parks and home gardens. They ive for many years and take plenty hairy roots. They are grown in groups according to the shape of their branches and leaves and the color of their flowers. Rose is the mostly cultivated ornamental plant today, known as the queen of flowers and its history dates back to ancient times together with the human history. In this study; the importance, classification and use of rose throughout history were investigated. In addition, the use of rose in garden art and its botanical characteristics were evaluated and it importance in landscape architecture was emphasized

___

  • Demirbaş, A. L. Samsun Valiliği İl Tarım Müdürlüğü. Çiftçi Eğitim ve Yayın Şubesi Yayınları, 2010, s. 37-40 MEGEP. Bahçecilik: Gül Yetiştiriciliği. Mesleki Eğitim Öğrenim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi, 2007, s.22-24
  • Özgül, K, Osman, K. Mülayim, U. Farklı Anaçların Gül Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi. Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt 19, Sayı 1, 2006, s. 139-149