Mühendislik Eğitimine Çalışan Mühendislerin Bakışı ve İşyeri Eğitimi Modeli

Türkiye'de mühendislik eğitimi veren üniversitelerin programları birbirinin benzeridir. Mühendislik eğitimi ile ilgili tartışmalarda, ülkemizde verilen eğitimde özellikle uygulamanın eksik olduğu, sanayi ile üniversite arasındaki işbirliğinin çok az olduğu, mezunların iş hayatına atıldıklarında bazı konularda yetersiz oldukları çoğunlukla ifade edilmektedir. Bu çalışmada, ülkemizde makina mühendisliği eğitimi veren bazı fakültelerin programları incelenerek, temel bilimler, temel mühendislik, uzmanlık alan ve sosyal bilimler derslerinin, toplam ders yükü içindeki oranları ile teorik ve uygulamalı dersler karşılaştırılmıştır. Kamu ve özel sektörden makina mühendisliği eğitimi almış kişilerle yapılan anket çalışmasıyla da eğitimde, özellikle uygulama konusunda, bir sorun olup olmadığı araştırılmış ve var olduğu düşünülen sorunun boyutları tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca mühendislik eğitimi alan öğrencilerin stajları sorgulanmış ve teknoloji fakültelerinde uygulamaya geçilecek olan İşyeri eğitimi programına endüstrinin bakışı incelenmiştir. Yapılan anket çalışmasında, çalışan mühendisler, aldıkları mühendislik eğitiminin çalışma hayatında gerekli bilgi ve becerileri kısmen karşıladığını, yaptıkları işle aldıkları eğitimin kısmen örtüştüğünü ve kısmen yeterli olduğunu düşünmektedirler. Ayrıca, mühendislik eğitiminde bir sorun olduğu algısının yaygın olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, teknoloji fakültelerinin bilinirliğinin çok az olduğu, bu fakültelerde uygulanacak olan işyeri eğitiminin çok uygun olacağı ve bu uygulamanın kesin bir şekilde başarılı olacağına inanıldığı görüşü ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Mühendislik eğitimi, İşyeri eğitimi, Eğitim, Uygulamalı eğitim

Views of Working Engineers on Engineering Education and Workplace Training Model

Engineering education programs in universities in Turkey, are similar to each other. In the debates on engineering education, in the education given in our country, it has often been expressed that the application especially is incomplete, that there is little co-operation between industry and university, that the graduates are often inadequate in some respects when they get a start in business. In this study, programs of some of the faculties providing mechanical engineering education in Turkey were examined, and the rates of courses such as basic sciences, basic engineering, lectures on specialized field and social sciences in total course load were compared with the theoretical and practical courses. In the survey conducted with people trained in mechanical engineering education in public and private sectors, it was researched whether there was a problem, particularly in the application, or not, and the dimensions of the problem presupposed were tried to be determined. In addition, internships of the students who got engineering education were questioned, and views of the industrial sector on the workplace training program which would be put into practice in technology faculties were studied. In the survey conducted, the working engineers thought that the engineering education which they got met the necessary knowledge and skills partially in working life, and that their present jobs and the education they got partially overlapped and were partially enough. In addition, a widespread perception that there is a problem in engineering education was also received. As a result, the opinions emerged are as follows; recognition of technology faculties was very low, that work integrated training to be applied at these faculties would be very convenient, and that it was believed that this application would definitely be successful

Keywords:

Engineering education, Work integrated training, Education, Practical training,

PDF

___

Altun, Ö., Timuralp, Ç., Yılmaz, S., Ulutan, M., 2011.
Amerika Birleşik Devletleri’nde Makina mühendisliği eğitimi. Mühendis ve Makina, 52(621), 36-42. Aytekin, M., 2006. Mühendislik eğitiminden beklenenler. II. Ulusal Mühendislik Kongresi, 11-13 Mayıs, Zonguldak, 121-128.
Ceylan, H., Ceylan H., 2007. Türkiye’de mühendislik eğitimi: Sorunlar ve çözüm önerileri. Akademik Dizayn, 2, 49-51.
Çam, B., Erbay, L.B., 2011. Çin’de Makina mühendisliği eğitimi. Mühendis ve Makina, 52(621), 26-35.
Doğan, B., Er, Ü., 2011. İtalya’da Makina mühendisliği eğitimi. Mühendis ve Makina, 52(621), 56-60.
Ertepınar, A., 2000. Nasıl Bir Üniversite Mezunu
İstiyoruz? Panel Konuşmaları, Bilimsel Toplantı Serisi 2, TÜBA Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, 38s, Ankara. Gasset, J.O., 1998. Üniversitenin misyonu. Yapı Kredi
Yayınları, 110s, İstanbul. Gençoğlu, M.T., Gençoğlu, E., 2005a. Mühendislikte lisans eğitimi ve başarı ölçütleri. TMMOB
Mühendislik Eğitimi Sempozyumu, 18-19 Kasım, Ankara, 271-280. Gençoğlu, M.T., Gençoğlu, E., 2005b. Mühendislik eğitiminde http://perweb.firat.edu.tr/personel/yayinlar/fua_61 yeni 2/612_22128.pdf (Erişim Tarihi: 15.10.2012).
Kasapoğlu, K.E., 1998. Mühendislik eğitiminde kalite sorunu ve çözümü: Profesyonel mühendislik. Jeoloji
Mühendisliği Dergisi, 52, 1-4. Kuşhan, mühendisliği eğitimi. Mühendis ve Makina, 52(621), 74- Avustralya’da Makina Özsoy, A., 2001. Tesisat öğretmenliğinden Tesisat mühendisliğine geçiş ve öğrenci seçme ve yerleştirme sistemine eleştirel bir yaklaşım. Süleyman Demirel
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(3), 167-1
Rende, H., 2011. Almanya’da Makina mühendisliği eğitimi. Mühendis ve Makina, 52 (621), 43-50. Russalian, mühendisliği lisans eğitimi. Mühendis ve Makina, 52(621), 51-55. Hindistan’da Makina
Tohumoğlu, G., 2008. Yeni yüzyılın başlarında nasıl bir http://www.emo.org.tr/ekler/e175535ca639d6f_ek. pdf?dergi=527 (Erişim Tarihi: 15.10.2012)
Uğurlubilek, N., 2011. İsrail’de yüksek öğretim.
Mühendis ve Makina, 52(621), 76-82. Visakorpi, J., Stankovic, F., Pedrosa, J., Rozsnyai, C. 200 Türkiye’de yükseköğretim: Eğilimler, sorunlar ve fırsatlar. TÜSİAD Yayınları, No: TÜSİAD-T/2008- 10, 473s, İstanbul.