Ülkemizde amebiasis tanısında ve tedavisinde sorunlar
Diare ile seyreden hastalıklar açısından ülkemizdeki etyolojik dağılım diğer Avrupa ülkelerinden çok farklı bir özellik göstermemektedir. Hijyen ve beslenme koşulları çok düşük olan ve çevre sanitasyonu çok bozuk olan ülkelerde gözlenen amipli dizanteri enfeksiyonunun tanı problemleri nedeniyle çok fazla bildirildiği düşünülmektedir. Mikrobiyolojik ve parazitolojik tanı yöntemlerinin artması, duyarlılaşması ve yaygınlaşması ile birlikte sürekli tıp eğitimi bu infeksiyonun gerçek insidansını ortaya koyacak, aşırı tanının getirdiği aşırı tedavi döngüsünü de bir derece azaltacaktır.
Anahtar Kelimeler:
Protozoa enfeksiyonları, Tanı, Amebiyaz
The problems in diagnosing and treatment of amebiasis in Turkey
Abstract The etiologic pattern of diarrheal diseases in Turkey does not show a significantly different distribution from the patterns in other European countries. It is speculated that amoebic dysentery is over-diagnosed and therefore over-reported in countries where hygiene and nutrition conditions are very low and environmental sanitation is very poor. The increase in the number, sensitivity and widespread use of microbiological and parasitological diagnostic methods, along with continuous medical education will reveal the real incidence of this infection and the over-treatment caused by over-diagnosis will diminish.
Keywords:
Protozoan Infections, Diagnosis, Amebiasis,
___
- 1. Abd-Alla, M. D., T. F. Jackson, S. Reddy, J. I. Ravdin. 2000. Diagnosis of invasive amebiasis by enzymelinked immunosorbent assay of saliva to detect amebic lectin antigen and anti-lectin immunoglobulin G antibodies. J. Clin. Microbiol. 38: 2344-2347.
- 2. Clark, C. G. 1997. Riboprinting: A tool for the study of genetic diversity in microorganisms. J. Eukaryot. Microbiol. 44: 277-283.
- 3. Clark, C. G. and L S. Diamond. 2002. Methods for cultivation of luminal parasitic protests of clinical importance. Clin. Microbiol. Rev. 15: 329-341.
- 4. Doganci, L, M. Tanyuksel, et al. 1997. Overdiagnosis of intestinal amoebosis in Turkey. Lancet 350:670.
- 5. Garcia, L. S. and Bruckner, D. A.. 1997. Diagnostic Medical Parasitology. American Society for Microbiology, Washington, D.C.
- 6. Gathiram, V. and T. F. Jackson. 1987. A longitudinal study of asymptomatic carriers of pathogenic zymodemes of Entamoeba histolytica. S. Afr. Med. J. 72: 669-672.
- 7. Gathiram, V. and T. F. Jackson. 1990. Pathogenic zymodemes of Entamoeba histolytica remain unchanged throughout their life-cycle. Trans. R. Soc. Trop. Med. Hyg. 84: 806-807.
- 8. Haque, R., I. K. M. Ali, C. G. Clark, and W. A. Petri, Jr. 1998. A case report of Entamoeba moshkovskii infection in a Bangladeshi child. Parasitol. Int. 47: 201-202.
- 9. International Centers for Tropical Research Network. 2001. 10th Anniversary Research Beyond Boundaries. Diagnosing Parasitic Diseases, Bethesda
- 10. Jackson, T. F, V. Gathiram, and A. E. Simjee. 1985. Seroepidemiological study of antibody responses to the zymodemes of Entamoeba histolytica. Lancet 1: 716-719.
- 11. Jackson, T. F. H. G. 2000. Epidemiology, p. 47-63. In J. I. Ravdin (ed.), Amebiasis. Imperial College Press, London.
- 12. Petri, W. A. and U. Singh. 1999. Diagnosis and management of amebiasis. Clin. Infect. Dis. 29: 1117-1125.
- 13. Ravdin, J.I. 2000. Current controversies, p. 163-169. In J. I. Ravdin (ed.), Amebiasis. Imperial College Press, London.
- 14. Sargeaunt, P. G., J. E. Williams, and J. D. Grene. 1978. The differentiation of invasive and noninvasive Entamoeba histolytica by isoenzyme electrophoresis. Trans. R. Soc. Trop. Med. Hyg. 72:519-521.
- 15. Tanyuksel, M., H. Tachibana, W. A. Petri, Jr. 2001. Amebiasis, an Emerging Disease. In W. M. Scheld, W. A. Craig, J. M. Hughes(eds.), p. 197-212. American Society for Microbiology, Washington, D.C.
- 16. WHO/PAHO/UNESCO report. 1997. A consultation with experts on amoebiasis. Epidemiol. Bull. PAHO 18: 13-14.
- ISSN: 1300-0853
- Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
- Başlangıç: 1992
- Yayıncı: TÜRK TABİPLERİ BİRLİĞİ