Birinci Basamak Sağlık Çalışanlarının Kadına Yönelik Şiddete İlişkin Bilgi ve Tutumları

Amaç: Araştırmada birinci basamak sağlık çalışanlarının kadına yönelik şiddete ilişkin bilgi ve tutumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte olup, örneklemi araştırmanın yapıldığı tarihlerde izinli/raporlu olmayan ve gönüllü 328 sağlık çalışanı oluşturmuştur. Veriler sağlık çalışanlarının sosyodemografik özellikleri, şiddete ilişkin tutum ve davranışlarını belirlenmesinde soru formu ve hemşire ve ebelerin kadına yönelik kadına yönelik şiddet belirtileri tanıma ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, ortalama, yüzdelik ve ki kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Sağlık çalışanlarının %52,8’i hemşire, %21,6’sı doktordur. Sağlık çalışanlarının duygusal belirtiler alt ölçek puan ortancası 6.15(0-12), fiziksel belirtiler alt ölçek puan ortancası 17.64 (8-23), toplam ölçek puan ortancası 23.00 (13-32)olarak bulunmuştur. Doktorların, lisansüstü eğitime sahip sağlık çalışanlarının kadına yönelik şiddetin duygusal belirtilerini tanıma alt boyut puan ortancaları daha yüksektir. Sonuç: Sağlık çalışanlarının fiziksel belirtileri duygusal belirtilere göre tanımada daha yeterli olmakla birlikte genel olarak şiddeti tanılama da kısmen yeterli oldukları söylenebilir. Bu nedenle sağlık çalışanlarına mezuniyet öncesi ve sonrası kadına yönelik şiddete ilişkin eğitimlerine yer verilmelidir. Anahtar sözcükler: Kadına şiddet, Sağlık çalışanı, Hemşirelik

Knowledge and Attitudes of Primary Health Care Professionals on Violence Against Women

Aim: In this study, it was aimed to determine the knowledge, attitude and behavior of primary health care professionals on violence against women. Methods: This is a descriptive study and the sample consisted of 328 volunteered health care professionals who were not on leave/sick leave on the dates when the study was conducted. A questionnaire and a scale for recognizing the signs of violence against women were used to determine the veri, the sociodemographic attributes, attitudes and behaviors of healthcare professionals. Mean, percentage and chi-square tests were used for the assessment of the data. Findings: 52,8% of the healthcare professionals were nurses and 21.6% were physicians. The emotional symptoms subscale score median of healthcare professionals was 6.15 (0-12), the physical symptoms subscale score median was 16.64 (8-23), andthe total scale score median was 23.00 (13-32). Physicians and thehealthcare professionals with postgraduate education have a higher median sub-dimension score in recognizing the emotional symptoms of violence against women. 23.8% of them stated that they would report according to the nature of the violence when they witnessed violence against women. Conclusion: It can be stated that healthcare professionals were more competent in recognizing the physical symptoms compared to the emotional symptoms but they were incapable of recognizing violence, in general terms. For this reason, health professionals should have training on violence against women before and after graduation.

PDF

___

1. Akkaş İ, Uyanık Z. Kadına yönelik şiddet. Nev- şehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi 2016;6(1): 32-42.
2. World HealthOrganization. (2018). Violencea- gainstwomenprevalenceestimates, 2018: global, regionalandnationalprevalenceestimatesforinti- mate partner violenceagainstwomenand global andregionalprevalenceestimatesfornon-partner sexualviolenceagainstwomen. Accessed 12 Ara- lık,2021, https://www.who.int/publications/i/ item/9789240022256
3. Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araş- tırması özet raporu (2014). Erişim Tarihi: 15.02.2022,http://www.hips.hacettepe.edu.tr/ KKSA-TRAnaRaporKitap26Mart.pdf.
4. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araş- tırması. Ankara. Elma Teknik Basım Matbaacılık; 2014. s.10-449.
5. Yakubovich AR, Stöckl H, Murray J, et al. Risk and protective factors for intimate partner violence against women:Systematıc review and meta-a- nalysis of prospective longitidunal studies. Am J Publıc Health 2018;108(7):1-1.
6. Dağcı S,Ören B. Cinsiyet eşitsizliği, kadına yönelik şiddet ve sağlık çalışanlarının yaklaşımı. Zeynep Kamil Tıp Bülteni 2019; 50(4):236-240.
7. Ay R, Kılınçel Ş. Hekimlerin kadına yönelik şiddetle ilgili bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi. J Con- temp Med 2020;1(4):600-608.
8. Çalışkan H, Çevik Eİ. Kadına yönelik şiddetin belirleyicileri:Türkiye örneği. BJSS Balkan Journal of Social Sciences 2018;7(14):218-233.
9. Lövestad S, Vaez M, Lövehensing G, Krantz G. Intimate partner vıolence, associations with perceived need for help and health care utiliza- tion: a populatıon based sample of women in Sweden. Scandinavian Journal of Publıc Health 2021;49(3):268-276.
10. Miller E, Decker MR, Raj A, Reed A, Marable D, Silverman JG. Intimate partner violence and he- alth care-skeening patterns among female users of urban adolesclinic. Maternal Child Health J 2010,214,14.910-917.
11. Ercan ŞN, Aslan F, Emiroğlu ON. Aile içi şiddetin önlenmesi için bir model önerisi:Halk sağlığı hem- şiresinin ev ziyareti ile izlemi .Hacettepe Üniver- sitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2018;5(3):247- 259.
12. Paulin Baraldi ME, de Almeida AM, Perdona G, Vieira EM, dos Santos MA. Perception and attitu- des of physican and nurses about violence against women. Nurs Res Pract 2013; Available from: htt- ps://doi.org/10.1155/2013/785025
13. Duman NB,Büyükgönenç L,Güngör T, Yılmazel G, Topuz Ş, Koçak DY. Sağlık çalışanlarının kadı- na yönelik şiddet algılayışı ve etkileyen faktörler. Jinekoloji- Obstetrik ve Neonataloji Tıp Dergisi 2016;13(4):154-159.
14. Garcia-Moreno C, Hegarty K, d'Oliveira AFL, Ko- ziol-Mclain J, Colombini M, Feder G. The health systems response to violence against women. Lan- cet 2015;385(9977):1567-79.
15. Saletti-Cuesta L, AizenbergL,Ricci-CabelloI. Opinionsandexperiences of primaryhealthca- reprovidersregardingviolenceagainstwomen: A systematicreview of qualitativestudies. JOFV 2018;33(6):405-420.
16. Özyürek G, Çetin A, Yıldırım R. Aile hekimi ve öğretmenlerin çocuk ihmal ve istismarı konusun- daki görüş ve tutumları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi 2018; 436-453.
17. Baysan-Arabacı L, Karadağlı A. Hemşire ve ebe- lerin kadına yönelik şiddet belrtilerini tanımlarına ilişkin ölçek geliştirme. Sağlık ve Toplum Dergisi 2006;16(2):101-11.
18. Kurt G, Gün İ. Sağlık personelinin istismar, ihmal ve aile içi şiddetle karşılaşma durum ve tutumları. Journal of Forensic Medicine and Forensic Scien- ces 2017;31,2.
19. Kara P, Akçayüzlü Ö, Gür AÖ, Nazik E. Sağlık çalı- şanlarının kadına yönelik şiddeti tanımalarına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi.Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2018;8(3):115- 122.
20. Aba YA, Başar FK. Sağlıkprofesyonellerinin aile içi şiddeti tanılaması ve yaklaşımlarının belirlenmesi. STED 2015;24(4):125-134.
21. Lazenbatt A, Taylor J, Cree L. A Healty setting framework:an evulation and comparision of mi- dwives responses to adressing domestic violence. Midwifery 2009;25:622-33.
22. Chepuka L, Taegtmeyer M, Chorwe-Sungani G,- Mambulasa J, Chirwa E, Tolhurst R. Perceptions of the mental health impact of intimate partner vio- lence and health servise responses in Malawi. Glob Health Actions 2014;7:24816.
23. Şener N, Uncu F.Knowledge levels of nurses and midwives working in family practice about violen- ce to woman. J Nurs Care 2017;6(4):103.
24. Çalıkoglu EO, Aras A, Hamza M, Aydın A,Nacak- gedigi O, Koga PM. Sexism,attidues, and beha- viors towards vıolence against women in madical emergency services workers in Erzurum, Turkey. Global Health Action 2018;11(1):1524541.
25. Başar F, Durmaz A. Kadına yönelik şiddet konusun- da hemşirelerin ve ebelerin bilgi durumları. Tıbbi Sosyal Hizmet Derg 2015;(6):6-15.
26. Pınar ES, Sabancıoğulları S. Nursing and midwi- fery students attitudes towards violence against women and recognizing signs of violence against women. International Journal of Caring Science 2019;12(3):1520-9.
27. KKahyaoğlu SH, Akyüz P. Hemşire ve ebelerin ka- dına yönelik şiddet belirtilerini tanımaya ilişkin bilgi düzeyleri. Uluslararası Hakemli Kadın Hastalıkları ve Anne Çocuk Sağlığı Dergisi 2016;6(2):1-15.
28. Signorelli MC, Hilles S, de Olievira DC, Quintanilla BPA, Hegart K,Taft A. Voice from low income and middle income countries: A systematic review pro- tocol of primary health care interventions with in publıc health systems addressing intimate partner violence against women. BMJ open;8(3),e019266.
29. Cerit Ç, Porsuk AÖ. Kadına yönelik eş şiddeti konusunda birinci basamak sağlık hizmetleri per- sonelinin tutumları. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi 2021; 24(4):563-570.
30. Öztürk GZ, Toprak D. Kadın sağlık personellerinin kadına yönelik şiddet hakkında bilgi tutum ve davranışları. Konuralp Tıp Dergisi 2017;9(1):58- 62.
31. Gomes Oliveira de VL, Silva CD, Oliveira de CD, Acosta DF, Amarijio CL. Domestic violence against women: Representation of health professionals. Rev Lat Am Enfarmagem 2015;23(4):718-724.
32. Çelik SA, Türkoğlu N, Apay ES, Aydın A, Pasinlioğ- luT.ebe ve hemşirelere verilen eğitimin kadına yö- nelik aile içi şiddete ilişkin tutumlarına etkisi, HSP 2015;2(2):138-148.