Duygu SEVİNÇ YILMAZ, Sevde MAVİ VAR, İrfan MARANGOZ

TAEKWONDOCULARDA BOSU BALL DENGE EGZERSİZLERİ VE PNF GERME ÇALIŞMASININ DOLLYO CHAGİ TEKNİĞİNE ETKİLERİ

Bu araştırmada sporculara 8 hafta boyunca bosu ball üzerinde denge çalışması ve PNF germe çalışması yaptırılarak dollyo chagi tekniğinin gelişimi üzerinde etkileri incelenmiştir. Çalışmaya 14 kadın, 26 erkek olmak üzere toplam 40 elit altı taekwondocu gönüllü olarak katılmıştır. 40 sporcu rasgele kontrol ve deney grubu olmak üzere iki gruba ayrılmış ve deney grubuna 8 hafta PNF germe çalışma programı ile bosu ball ile denge çalışma programı uygulatılmıştır. Ön test, ara test ve son test alınarak 3 ayrı zamanda sporcuların esneklik, denge ve dollyo chagi tekniğinin 1. (kendi kafa bölgesi seviyesi), 2. (kendi seviyesinin 10 cm yukarısı) ve 3. (kendi seviyesinin 20 cm yukarısı) seviyelerine yapılan vuruşlar ölçülmüştür. Bu çalışmadan elde edilen verilerin analizi için SPSS 22.0 programı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular incelendiğinde erkeklerde ara test kendi seviyesinde (p<0,05), ara test 10 cm yukarı seviye (p<0,01) ve ara test 20 cm yukarı seviye (p<0,001) istatistiksel olarak anlamlı bulgular elde edilmiştir. Kadınlarda ise ön test kendi seviyesinde (p<0,05), ön test 10 cm yukarı seviyede (p<0,001) düzeyinde anlamlı bulgulara rastlanmıştır. Ayrıca kadınlarda da erkeklerde de son test kendi seviyesi, 10 cm yukarı seviye ve 20 cm yukarı seviye değişkenlerinde dollyo chagi tekniğinin 3 seviyesinde de istatistiksel anlamlı sonuçlara rastlanmıştır. Elde edilen bu bulgular değerlendirildiğinde kadınlarda da erkeklerde de 8 haftalık bosu ball denge egzersizleri ve PNF germe çalışmasının dollyo chagi tekniği üzerinde iyileştirici etkileri olduğu söylenebilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Taekwondo, dollyo chagi, bosu ball, PNF germe, denge

PDF

___

Anthony, Turner (2009). Strength and conditioning for taekwondo athletes, UK strength and conditioning association, UKSCA | Issue 15.
Arabacı, R., Görgülü, R., Çatıkkaş, F. (2010). Relationship between agility and speed, reaction time and body mass index in taekwondo athletes. Sport Sciences, 5(2), 71-77.
Bridge, C. A., Jones, M. A., Drust, B. (2009). Physiological responses and perceived exertion during international Taekwondo competition. International Journal of Sports Physiology and Performance, 4(4), 485-493.
Bridge, C. A., Jones, M. A., Hitchen, P., Sanchez, X. (2007). Heart rate responses to Taekwondo training in experienced practitioners. Journal of strength and conditioning research, 21(3), 718.
Casolino, E., Cortis, C., Lupo, C., Chiodo, S., Minganti, C., Capranica, L. (2012). Physiological versus psychological evaluation in taekwondo elite athletes. International Journal of Sports Physiology and Performance, 7(4), 322-331.
Çatıkkaş, F. (2016). Sexual dimorphism in physical fitness parameters of competitive adolescent taekwondo athletes. The Anthropologist, 25(1-2), 70-75.
Demir, A., Akın, M. (2018). Aktif video oyunları ve bosu topu egzersizleri çocuklarda dinamik dengeyi geliştirebilir mi? Cemil Meriç 10. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Spor Kongresi, 23-25 Kasım 2018, Hatay / Türkiye.
Ekmekçi, İ. (2020). Yüzme branşında foam roller uygulamasının esneklik ve yüzme performans değerlerine etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Estevan, I., Jandacka, D., Falco, C. (2013). Effect of stance position on kick performance in taekwondo. Journal of sports sciences, 31(16), 1815-1822.
Jafari, H., Hadavi, S. F. (2014). Physiological profile of Iranian men national Taekwondo team. Research Journal of Recent Sciences, 2277, 2502.
Har, P. F. (2020). The contribution of leg muscle explosiveness and flexibility on the ability to kick dollyo chagi in padang taekwondo. In 1st International Conference of Physical Education (ICPE 2019) (pp. 212-216). Atlantis Press.
İpekoğlu, G., Karabiyik, H., Er, F., Erdogan, C. S., Cakir, E., Koz, M., Colakoglu, F. F. (2018). Does bosu training affect on dynamic and static balance in adolescent taekwondo athletes?. Kinesiologia Slovenica, 24(1), 5-13.
Kazemi, M., Perri, G., Soave, D. (2010). A profile of 2008 Olympic Taekwondo competitors. J. Can Chiropr Assoc, 54(4),243-249.
Kazemi, M., Shearer, H., Su Choung, Y. (2005). Pre-competition habits and injuries in Taekwondo athletes. BMC Musculoskeletal Disorders, 6(1), 1-9.
Kibele, A., Granacher, U., Muehlbauer, T., Behm, D. G. (2015). Stable, unstable and metastable states of equilibrium: definitions and applications to human movement. Journal of sports science & medicine, 14(4), 885.
Laudner, K. G., Koschnitzky, M. M. (2010). Ankle muscle activation when using the Both Sides Utilized (BOSU) balance trainer. The Journal of Strength & Conditioning Research, 24(1), 218-222.
Madak, E. (2020). Proprioseptif nöromüsküler fasilitasyon germe egzersizlerinin elit taekwondocuların esneklik ve denge becerileri üzerine etkisi. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Yükseklisans Tezi.
Matsushigue, K. A., Hartmann, K., Franchini, E. (2009). Taekwondo: Physiological responses and match analysis. The Journal of Strength & Conditioning Research, 23(4), 1112-1117. Mavi Var, S. (2018). Tekvandoda fiziksel ve motorik özellikler. Iğdır Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-15.
Mavi Var, S. (2019). Taekwondoda temel yaklaşımlar, 1. Baskı, Gece Akademi, Ankara.
Moenig, U. (2012). The evolution of kicking techniques in Taekwondo. Revista de Artes Marciales Asiáticas, 6(1), 117-140.
Moreira, P. V. S., Franchini, E., Fernandes, U., Ervilha, M. F. G., Cardozo, A. C., Gonçalves, M. (2018). Relationships of the expertise level of taekwondo athletes with electromyographic, kinematic and ground reaction force performance indicators during the dollyo chagui kick. Arch Budo, 14, 59-69
Paramitha, S. T., Rosadi, T. Y., Ramadhan, M. G., Suwanta, D. M. (2020). The ınfluence of flexibility training on the accuracy of the dollyo chagi kick in taekwondo martial Arts. In 4th International Conference on Sport Science, Health, and Physical Education (ICSSHPE 2019) (pp. 317-320). Atlantis Press.
Pieter, W. (2009). Taekwond. in combat sports medicine (pp. 263-286). Springer London.
Pieter, W., Heijmans, J. (2003) Training and competition in taekwondo. J Asian Martial Arts, 12, 8–22.
Podlog, L., Heil, J., Schulte, S. (2014). Psychosocial factors in sports injury rehabilitation and return to play. Physical Medicine and Rehabilitation Clinics, 25(4), 915-930.
Rao, F. (2021). Experimental study on alleviating sports injury through data screening of functional motor biological images. Journal of Healthcare Engineering.
Rabello, L. M., Macedo, C. D. S., Gil, A. W., Oliveira, M. R. D., Coelho, V. A., Silva, G. B., Silva Jr, R. A. D. (2014). Comparison of postural balance between professional tae kwon do athletes and young adults. Fisioterapia e Pesquisa, 21(2), 139-143.
Sevinç Yılmaz, D. (2021). Core egzersizlerinin sporsal performansa etkisi: tekvando örneği mini derleme. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri, 13(1).
Sevinç Yılmaz, D. (2021). Taekwondocuların antropometrik ve biyomotor yetilerinin normlandırılması. Gazi Kitabevi. 30-36.
Yaggie, J. A., Campbell, B. M. (2006). Effects of balance training on selected skills. Journal of strength and conditioning research, 20(2), 422.
Yalçınkaya, G.Z. (2014). Taekwondo Poomsae. Klan Yayıncılık ve Reklamcılık Ltd. Şti. İstanbul.
Walker, B. (2013). The anatomy of stretching: Your illustrated guide to flexibility and injury rehabilitation. North Atlantic Books.
Willardson, J. M. (2007). Core stability training: applications to sports conditioning programs. The Journal of Strength & Conditioning Research, 21(3), 979-985.