Doğa kulüplerine üye bireylerin zaman yönetimi ve karar verme stillerinin incelenmesi

Bu çalışmanın amacı, doğa kulübüne üye bireylerin zaman yönetimi ve karar verme stillerinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini İzmir ve Manisa ili doğa ve spor kulüplerine üye 381 birey oluşturmaktadır. Çalışmada, veri toplama aracı olarak Britton ve Tesser (1991) tarafından geliştirilen İşcan (2008) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Zaman Yönetimi Anketi” ve Mann ve ark. (1998), tarafından geliştirilmiş, Türkçe’ye uyarlaması Deniz (2004) tarafından yapılan Melbourne Karar Verme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada ölçek maddeleri normal dağılım gösterdiği için (yapılan Shapiro- Wilks testi doğrultusunda (p>0,05)) t-testi, Tek yönlü varyans analizi ve Pearson korelasyon analizinden faydalanılmıştır. Katılımcıların yaş ve cinsiyeterine göre anlamlı farklılıklar ortaya çıkarken eğitim durumlarına göre anlamlı farklılıklar ortaya çıkmamıştır. Sonuç olarak; katılımcıların serbest zaman yönetimleri ve karar verme stilleri yaş ve medeni durumdan etkilenirken; eğitim durumundan etkilenmediği saptanmıştır. Ayrıca serbest zaman yönetimi ile karar verme stilleri arasında da anlamlı herhangi bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir

INVESTIGATION OF TIME MANAGEMENT AND DECISION MAKING STYLES AMONG NATURE CLUBS MEMBERS

The purpose of this study is to examine the time management and decision making styles of the members of the nature club. The sample of the study consists of 381 individuals who are members of the nature and sports clubs of İzmir and Manisa. In this study, as data collection tools; "Time Management Questionnaire" developed by Britton and Tesser (1991), adapted from Turkish by Iscan (2008) and Melbourne Decision Making Scale developed by Mann et al. (1998), adapted from Turkish by Deniz (2004) were used. The t-test, One-way analysis of variance and Pearson's correlation analysis were used because the scale items showed normal distribution (in the Shapiro-Wilks test direction (p> 0,05) Significant differences were found according to the age and sex of the participants, but no significant differences were found according to the educational status. As a result; while free time management and decision making styles of participants are influenced by age and sex; was not affected by the educational status. It has also been found that there is no statistically relationship between free time management and decision making styles

___

  • Afyon YA. Dallı M. Metin SC. Bingöl E. (2014). Investigation of decision making and problem solving abilities of amateur sportsmen during the competition. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 251-257.
  • Akcan İO. (2016). Elit Oryantiring Sporcularının Görsel Reaksiyon Süreleri İle Karar Verme Stilleri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Akpınar Ö. Temel V. Birol SŞ. Akpınar S. Nas K.(2015). Üniversitede Okuyan Hokey Sporcularının Karar Verme Stillerinin Belirlenmesi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9, 92-99.
  • Andıç H. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri ile Akademik Başarıları Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Bayrak S. (2015). Okul öncesi öğretmen adaylarının karar verme düzeylerinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(17), 429-438.
  • Britton, B.K. ve Tesser, A. (1991), “Effects of Time Management Practices on college Grades”, Journal of Educational Psychology 83, s.405-410.
  • Can Ö. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Akılcı Olmayan İnançları ve Karar Verme Stillerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Covey SR. Merrill AR. Merrill RR. (2012). Önemli İşlere Öncelik, 12. Basım, (Çev. Osman Deniztekin), Varlık Yayınları, İstanbul.
  • Çetin Ç. Taşğın Ö. Arslan F. (2011). The relationship between reaction time and decision-making in elite kickboxing athletes. World Applied Sciences Journal, 12(10), 1826-1831.
  • Çetin MÇ. (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri Sosyal Beceri Düzeyleri ve Stresle Basa Çıkma Biçimlerinin Bazı Değişkenler Açısından Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Çiftçi R. (2014). Endüstri Meslek Lisesi Öğrencilerinin Benlik Saygılarının Karar Verme Stillerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Karpaz Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kuzey Kıbrıs.
  • Dallı M. Pekel A.(2017). Spor Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin gelecek zaman algı düzeyleri ile zaman yönetimi davranışlarının bazı değişkenlere göre değerlendirilmesi, Journal of Human Sciences, 14(2), 1420-1434. doi:10.14687/jhs.v14i2.4447
  • Deniz M E. (2004). Üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı, karar verme stilleri ve problem çözme yöntemleri arasındaki ilişkinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(15), 25- 35.
  • Deniz ME. (2011). Karar Verme Stilleri ve Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Bağlanma Stilleri Açısından İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 97-113.
  • Deryahanoğlu G. (2014). Kick Boks Hakemlerinin Karar Verme Ve Atılganlık Düzeylerinin Algılanan Mesleki Yeterlilik Üzerine Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Dilmaç B. Bozgeyikli H. (2009). Öğretmen Adaylarının Öznel İyi Olma ve Karar Verme Stillerinin İncelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 171-187.
  • Durmaz M. Hüseyinli T. Güçlü C. (2016). Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarı Arasındaki İlişki, İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5 (7): 2291-2303.
  • Eldeleklioğlu J. (2008), “Ergenlerin Zaman Yönetimi Becerilerinin Kaygı, Yaş ve Cinsiyet Değişkenleri Açısından İncelenmesi”, Elementary Education Online, 7(3).
  • Eraslan M. ( 2015). Üniversite Spor Bölümü Öğrencilerinin Atılganlık ve Karar Verme Stillerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 214-223.
  • Erdem B.(2011). Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Öğrencilerinin Bölümlerine Göre Serbest Zaman Faaliyetlerine Katılım Biçimlerinin Belirlenmesi ve Sportif Faaliyetlerin Bu Katılımdaki Yeri, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Gacar A. (2011). Türkiye’deki Beden Eğitimi ve Spor Öğretim Elemanlarının Karar Verme ve Atılganlık Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Güngörmüş HA. Gürbüz B.(2012). Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Aktivitelerine Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması, Gazi Üniversitesi II. Uluslararası Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi, 31-Mayıs-2 Haziran, Ankara, s.115.
  • İşcan S. (2008). Pamukkale Üniversitesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin Akademik Başarıları Üzerindeki Etkisi, Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Juhnke GB. Juhnke G A. Henderson K. (2013). The Homework Identification Plan: A Solution- Focused Activity to Promote Student-Athletes’ Time Management Skills. Journal of Creativity in Mental Health, 8 (2), 186-202. Doi: 10.1080/15401383.2013.792658
  • Karaoğlu B. (2015). Erciyes Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Davranışlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
  • Karasar N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
  • Kelecek S. Altıntaş A. Aşçı FH. (2014). Sporcuların karar verme stillerinin belirlenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 21-27.
  • Kıloğlu M. (2017). Türkiye Olimpik Hazırlık Merkezlerine (TOHM) Devam Eden Sporcuların Karar Verme Stillerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Kırgil F.(2015). Beden Eğitimi Öğretmenleri İle Diğer Branş Öğretmenlerinin Karar Verme Ve Atılganlık Düzeylerinin Bazı Değişkenlikler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Kibar B. ( 2014). Karabük Üniversitesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri İle Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karabük Üniversitesi, Karabük.
  • Kural B. (2013). Dağcıların Stresle Başaçıkma Tutumlarının Karar Vermede Özsaygı ve Karar Verme Stilleriyle İlişkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Kurt E. (2016). Orta Öğretim Öğrencilerinin Karar Verme Stratejilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Mackenzie A. Nickerson, P. (2009). “The Time Trap”, American Management Association, New York,
  • Moore JC. (2014). Cognitive, Learning And Study Strategy Predictors Of Student-Athlete Academic Success And Academic Progress Rates. Doctoral Dissertation, Alabama
  • Sugötüren M. Ballı ÖM. Gökçe H. (2011). Spor Bilimleri Ve Teknolojisi Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Zaman Yönetimi Davranışları, SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IX (3), 91-96
  • Taşgit MS. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Benlik Saygısı ve Karar Verme Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  • Temel V. (2015). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin, Problem Çözme Becerileri, Karar Verme Stilleri ve Öfke Tarzları, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Titrek O. Konak H. Titrek A. (2013). Öğretmen Adaylarının Özbilinç Düzeyi İle Özsaygı ve Karar Verme Stilleri Arasındaki İlişki. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu, Bildiriler Kitabı II, 76-84.
  • Uzunoğlu ÖU. Şahin M. Fişekçioğlu İB. (2009). Türk Futbol Hakemlerinin Karar Verme Stillerinin Klasmanlarına ve Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 11(1), 32-36.
  • Üstün ÜÜ. Gümüşgül O. Işık U. Demirel M. Harmandar Demirel D.(2016). Gelecek Zaman Algısı: Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerine Yönelik Bir Çalışma, İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi 6, (1): 1303-1414.
  • Yenihan B. Öner, M. (2013). Zamanı Yönetmek: Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin İncelenmesi, Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi Haziran, 2(2):56-68.
  • Yıldırım Ö. (2015). Zaman ve Stres Yönetiminin Havacılık Sektörü Çalışanları Üzerindeki Rolü ve Kârlılığa Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yılmaz A.S.(2011). Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Özsaygı ve Karar Verme Stillerinin Benlik Saygısı ve Utangaçlık Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Yurdagül S.(2016). Aktif Spor Yapan Bireylerde Zaman Yönetimi:Demografik Farklılıklar (Elazığ İli Örneği) Yüksek Lisans Tezi, Fıratüniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-284X
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2003
  • Yayıncı: -
Sayıdaki Diğer Makaleler

DENETİMLİ SERBESTLİK YASASINDAN YARARLANAN BİREYLERİN SERBEST ZAMAN FİZİKSEL AKTİVİTE KISITLAYICILARINA YÖNELİK BİR İNCELEME

Elif KÖSE, Tennur Yerlisu Lapa

VOLEYBOL ANTRENÖRÜ MESLEKİ ÖZ YETERLİK ÖLÇEĞİ GEÇERLİK VE GÜNENİRLİK ÇALIŞMASI

ÇALIK VELİ KOÇAK, ÖZBAY GÜVEN

Beden eğitimi öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme araçları ile ilgili görüşlerinin incelenmesi

Fatih ÖZGÜL, Murat KANGALGİL

FATMA SAÇLI UZUNÖZ, Gökçe ERTURAN İLKER, YUNUS ARSLAN, GIYASETTİN DEMİRHAN

Türkiye Erkekler Basketbol Süper Liginde 2014-2017 yılları arasında oynanan play off maçlarındaki bazı değişkenlerin kazanma ve kaybetmeye olan etkilerinin incelenmesi

Murat ŞENTUNA, Nilüfer ŞENTUNA, Nurgül ÖZDEMİR, Kaan SERTER

Spor etkinlik kişiliği ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği

HÜSEYİN ÇEVİK, KEREM YILDIRIM ŞİMŞEK, ANIL ONUR MERCANOĞLU, ALİCAN BAYRAM

KADIN VOLEYBOLCULARDA POSTÜR FAKTÖRÜNÜN SMAÇ PERFORMANSINA ETKİSİ

ÖZGÜR NALBANT

EGZERSİZE BAĞLI İSKELET KASI HASARININ GÜÇ, SÜRAT VE DENGE PERFORMANSINA ZAMANA BAĞLI ETKİSİNİN İNCELENMESİ

YILMAZ UÇAN, İsmail Can DEMİRBAŞ, Elif YAŞA, Abdullah BEZER, Ritvan ÖZCAN, Erbil Murat AYDIN

BOŞ ZAMAN YOLUYLA STRESLE BAŞ ETME İNANCI ÖLÇEĞİ ve BOŞ ZAMAN YOLUYLA STRESLE BAŞ ETME STRATEJİ ÖLÇEĞİ’NİN FAKTÖR YAPISININ TÜRKİYE ÖRNEKLEMİNE YÖNELİK SINANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

HÜSEYİN ÇEVİK, Özlem ÖZCAN, SÜLEYMAN MUNUSTURLAR

Probiyotik kullanımının sağlığa ve sportif performansa etkileri

Hülya İMAMLI, Fırat AKÇA