Fitness Yapan Bireylerin Benlik Saygısı, Sosyal Görünüş Kaygısı ve Sosyalleşme Düzeyleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

Teknolojinin insan hayatında sağladığı kolaylıklar nedeniyle insanlar hareketsiz ve monoton yaşam sürmeye başlamışlardır. Bu da toplumda ruhsal çöküntü, yalnızlaşma ve obezite gibi sıkıntılar doğurmuştur. Bu problemler bireyleri zamanla tükenmiş, hayattan bıkmış hatta yaşamdan zevk almayan çaresiz bireyler haline getirebilmektedir. Artan imkanlara rağmen topyekûn yaşam kalitesi yükselmemektedir. Bu bağlamda insanlar fit bir vücut, sağlıklı yaşam, gençlik, güzellik, çekicilik elde etmek ve yalnızlıktan kurtulmak için spor merkezlerine yönelmişlerdir. Böylelikle spor salonları ilgi odağı olmuştur. Özellikle fitness çağdaş toplumların en çok yaptığı spor etkinliği haline gelmiştir. Fiziksel egzersizlerin psikoloji üzerine etkisi göz önünde bulundurularak, bu araştırmada fitness yapan bireylerin benlik saygısı, sosyal görünüş kaygısı ve sosyalleşme düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi konu edinilmiştir. Fitness ile uğraşan bireylerin psikolojilerini derinlemesine incelemeye çalışması nedeniyle çalışma önem taşımaktadır. Araştırma nicel olarak anket yöntemi ile yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Tuzla ve Pendik ilçelerinde bulunan özel ve kamuya ait fitness salonları oluşturmaktadır. Bulgularda katılımcıların sosyal görünüş kaygı düzeyleri ile benlik saygısı algıları arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu, sosyal görünüş kaygı düzeyleri ile sporda sosyalleşme düzeyleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Sosyal görünüş kaygısının benlik saygısı ile orta düzeyde güçlü negatif ilişki içinde olduğu, benlik saygısıyla zayıf düzeyde negatif ilişki içinde olduğu görülmüştür. Sporda sosyalleşme ve benlik saygısı arasında ise pozitif düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca sporda sosyalleşme düzeyindeki artışın benlik saygı düzeyini yükselteceği ve sosyal görünüş kaygısının benlik saygısını düşüreceği görülmüştür. Sonuçta sporda sosyalleşme düzeyi ve benlik saygı düzeyi yüksek olan fitness yapan sporcularda sosyal görünüş kaygı düzeyinin daha düşük seviyelerde olacağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Fitnes, Benlik Saygısı, Sosyal Görünüş Kaygısı, Sporda Sosyalleşme

Researching Relationships between Socialization Levels, Social Appearance Anxiety and Self-Esteem of Individuals Who Doing Fitness

Due to the conveniences provided by technology in human life, people have started to live a sedentary and monotonous life. This has caused problems such as mental breakdown, loneliness and obesity in the society. These problems can turn individuals into desperate individuals who have exhausted over time, are tired of life and even do not enjoy life. Despite the increased possibilities, the total quality of life does not improve. In this context, people turned to sports centers in order to get a fit body, healthy life, youth, beauty, charm and get rid of loneliness. Thus, gyms became the center of attention. In particular, fitness has become the most popular sporting event in contemporary societies. Considering the effect of physical exercises on psychology, in this study, the relationship between self-esteem, social appearance anxiety and socialization levels of the individuals who do fitness is aimed. The research was carried out quantitatively by survey method. In the findings, it was determined that there was a moderately significant relationship between the participants' social appearance anxiety levels and their self-esteem perceptions, and there was a negative relationship between social appearance anxiety levels and socialization levels in sports. It was observed that social appearance anxiety had a moderately strong negative relationship with self-esteem and a weak negative relationship with self-esteem. It is concluded that there is a positive meaningful relationship between socialization and self-esteem in sports. In addition, it has been observed that the increase in the level of socialization in sports will increase the self-esteem level and the social appearance anxiety will decrease the self-esteem. In conclusion, it can be said that social appearance anxiety level will be lower in fitness athletes who have high level of socialization and self-esteem in sports.

Keywords:

Fitness, Self-Esteem, Social Appearance Anxiety, Socializing at Sports,

PDF

___

Abraham, A. (1998). Geschlechtals Strukturdimension Sozialer Ungleichheit-auch im Sport, in: K. Cachayand I. Hartmann-Tews (Ed.) Sport und Soziale Ungeichkeit Stuttgart: Verlag Staphanie Naglschmid.
Aksoy, A. (1992). Lise son sınıf öğrencilerinin özsaygı ve denetim odağını etkileyen bazı değişkenlerin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Alemdağ, S. ve Öncü, E. (2015). Öğretmen adaylarının fiziksel aktiviteye katılım ve sosyal görünüş kaygılarının incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 3, 287-300.
Aşçı, F. H. (2004). Benlik algısı ve egzersiz. Spor Bilimleri Dergisi, 15 (4), 233-266.
Aşçı, F. H. (1999). Benlik kavramı ve spor. Spor Psikolojisi Kursu, P Bayar (Der), Ankara, Bağırgan Yayınevi.
Bauman, S. (1994) Uygulamalı Spor Psikolojisi, Çeviren: H.C. İkizler, Ali Osman Özcan,İstanbul: Alfa Basın Yayın Dağıtım.
Berger, B.G ve Owen D.R, (1983). Mood Alteration with Swimming-Summers Really Do “Feel Better”, Psychosom Med 45:425-433.
Biçer, T. (1987). Spor ve Turizm. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Birol, S.Ş. ve Alparslan, İ. (2003). Determination of self-esteem in decision making and decision making styles of the students participating in sportive recreational activities. The Journal of International Anatolia
Sport Science, 1(1), 68-84.
Canan, F. ve Ataoğlu, A. (2010). Anksiyete, Depresyon ve Problem Çözme Becerisi Algısı Üzerine Düzenli Sporun Etkisi, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11:38-43.
Coleman J. ve Hendry L. (1990). The Nature of Adolescence. Second Edition, London: Routledge, 47.
Demir, A. (1989). UCLA Yalnızlık Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikoloji Dergisi, 7(23), 14-18.
Demirhan, G. (1995). “Spor eğitiminin bireyin gelişimindeki yeri”, Çalışma Ortamı, 22, s. 40-43.
Ekeland, E., Heian, F. ve Hagen, K.B. (2005). Can exercise improve self esteem in children and young people? A systematic review of randomised controlled trials. Br J Sports Med 39:792-798.
Eren Gümüş, A. (1997). Üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ergür, E. (1996). Üniversite öğrencilerinde beden-benlik algısı ve ruh sağlığı arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Eroğlu, S.Y. veAcet, M. (2017). İşitme Engelli Öğrencilerin Spor Yapma Değişkenine Göre Sosyal Görünüş Kaygısı ile Yaşam Kalitesi Düzeylerinin İncelenmesi. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri, 9(2).
Field, T., Diego, M. ve Sender, C. E, (2001). Exercise is Positively Related to Adolescents Relationships and Academics, Adolescence 36:105-110.
Filiz, Z. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşmesinde Spora Katılımın Değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Niğde.
Gür, H. ve Küçükoğlu, S. (1992). Yaşlılık ve Fiziksel Aktivite, İstanbul: 9. Roche Yayınları.
Hart, E.A., Leary M. R. ve Rejeski, W. J, (1989). The Measurement of Social Physique Anxiety, Journal of Sport & Exercise Psychology, 11 (1): 94-104.
Heimberg, R.G., Liebowitz, M.R., Hope, D.A. ve Schneier, F.R. (1995). Social Phobia Diagnosis, Assessment and Treatment. New York: The Guildford Press
Işıkol Özge, F. (2013). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin sosyal görünüş kaygıları ile benlik saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Üsküdar ilçesi örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Üniversitesi, İstanbul.
İmamoğlu, O. (2008). Fiziksel Uygunluk ve Spor, Denge Gazetesi, İstanbul.
İzgiç, F., Akyüz, G., Doğan, O. ve Kuğu, N. (2000). Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Fobi Yaygınlığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 1 (4): 207-214.
Karagülle, A., Çaycı, B. (2014). Ağ Toplumunda Sosyalleşme ve Yabancılaşma, Türkiye Online Tasarım, Sanat ve İletişim Dergisi, 4:1.
Kassin, S. (1998) “Psychology”, Second Edition, New Jersey: Prentice Hall.
Kılıç, M. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Görünüş Kaygıları ile Benlik Saygıları ve Yalnızlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Polat, S. (2007). Ortaöğretim Öğretmenlerinin Örgütsel Adalet Algıları, Örgütsel Güven Düzeyleriyle Örgütsel Vatandaşlık Davranışları Arasındaki İlişki, Doktora Tezi. Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli, 212 s:33.
Sevilmiş, A. (2019). Almanya’da Fitness Merkezleri İçin Oluşturulan Standartların Türkiye İçin Uygulanabilirliğinin İncelenmesi ve Din Normlarında Fitness Merkezi Kalite Ölçeğinin Geliştirilmesi, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Stein, M.B. ve Walker, J.R. (2003). Triump Over Shyness: Conquering Shyness and Social Anxiety (1st ed.). New York: McGraw-Hill Books.
Şahan, H. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Şehidoğlu, Z. (2014). 15-17 Yaş Grubu Ergenlerde Bilinçli Farkındalık Düzeyi ile Problemli İnternet Kullanımı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
Telli, E ve Ünal, Z. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Sosyo-Demografik Özelliklerine Göre Sosyal Görünüş Kaygısı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Cilt.8 Sayı.15 (S. 134-146).
Theberge, N. (2000). Daha yüksek hedefler: Kadınların buz hokeyi ve cinsiyet politikası. Albany: New York Press Eyalet Üniversitesi.
Torucu, K.B. (1990). “13-14 Yaşındaki Gençlerin Sosyo-Ekonomik Düzeyi ve Anne-Baba Tutumlarındaki Farklılıkların Belirlenip Benlik Saygısına Etkisinin Araştırılıp, Karşılaştırılması”. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Yıldıran, İ. ve Yetim A.A. (1996). Orta Öğretimde Beden Eğitimi ve Spor Dersinin Öncelikli Amaçları Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt I, Sayı:3, Ankara.
Yüceant, M. (2013). Beden eğitimi öğretmen adaylarının sosyal görünüş kaygı düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi, Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).