Egzersiz Yapan Ve Yapmayan Kadınlarda Kronotipe Göre Depresyon Düzeyinin Belirlenmesi

Egzersiz yapan ve yapmayan kadınlarda kronotipe göre depresyon düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılan çalışmaya düzenli olarak egzersiz yapan (aktif) (haftada 4,25±1,36 gün, günde 113,31±51,6 dak) 112 ve yapmayan (sedanter) 103, toplam 215 birey katılmıştır. Egzersiz yapan kadınların sedanter kadınlara göre depresyon puanlarının daha düşük olacağı, ayrıca kronotipe göre değerlendirme yapıldığında, egzersiz yapan, sabahçıl olan bireylerin egzersiz yapan akşamcıl olan bireylere göre ve egzersiz yapan sabahçıl bireylerin egzersiz yapmayan sabahçıl bireylere göre depresyon puanının daha düşük olacağı hipotezi kurulmuştur.  Aktif bireylerde kronotipe göre depresyon puanı değerlendirildiğinde, sabahçıl, ara tip ve akşamcıl bireylerin depresyon puanları arasında fark yoktur (p>0,05). Sabahçıl sedanter, ara tip sedanter ve akşamcıl tip sedanter bireyler arasında da depresyon puanları açısından fark yoktur (p>0,05). Aktif olan sabahçıl bireyler ile sedanter olan sabahçılar bireyler arasında; aktif olan ara tip kadınlar ile sedanter olan ara tip kadınlar ve akşamcıl olan aktiflerle akşamcıl olan sedanter kadınların depresyon puanı arasında fark yoktur (p>0,05). Depresyon puanı ile kronotip puanı arasındaki ilişki incelendiğinde, iki parametre arasında negatif yönlü bir bağlantı olduğu belirlenmiştir (r=-0.17, P<0.05). Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, depresyon puanını etkileyen faktörün aktif ya da sedenter olmaktan çok sabahçıl ya da akşamcıl olma ile ilgili olabileceği düşünülmektedir.

___

  • Hisli, N. (1989). Beck Depresyon Envanterinin üniversite öğrencileri için geçerliği, güvenirliği. Psikoloji Dergisi , 3-13.Mota, M., Waterhouse, J., De-Souza, D., Rossato, L., Silva, C., Araújo, M., . . . Crispim, C. (2016). Association between chronotype, food intake and physical activity in medical residents. Chronobiology International, 730-739.Pündük, Z., Gür, H., & Ercan, İ. (2005). A reliability study of the Turkish version of the morningness-eveningness questionnaire. Turkish Journal of Psychiatry, 1-6.Randler, C. (2011). Association between morningness–eveningness and mental and physical health in adolescents. Psychology, Health & Medicine, 29-38.Roeser K, B. D. (2012). Health-Related Quality of Life in Adolescent Chronotypes—A Model for the Effects of Sleep Problems, Sleep-Related Cognitions, and Self-efficacy. Chronobiology International, 29(10), 1358-1365.Schaal, S., Peter, M., & Randler, C. (2010). Morningness‐eveningness and physical activity in adolescents. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 147-159.Shechter, A., & St-Onge, M. (2014). Delayed sleep timing is associated with low levels of free-living physical activity in normal sleeping adults. Sleep Medicine, 1586-1589.Suh, S., Yang, H., Kim, N., Yu, J., Choi, S., Yun, C., & Shin, C. (2017). Chronotype Differences in Health Behaviors and Health-Related Quality of Life: A Population-Based Study Among Aged and Older Adults. Behavioral Sleep Medicine, 361-376.