Selhan ÖZBEY, Pınar GÜZEL

6018

UZUN DÖNEMLİ OLİMPİK EĞİTİM PROGRAMLARININ İNCELENMESİ.

O limpik Eğitim ilk olarak 1970’li yıllarda “Spor eğitimi ve Olimpiyat Oyunları” ile ilgili yapılan araştırmalar sonucu karşımıza çıkmıştır. Olimpik Hareketin yaratıcısı Coubertin tarafından sürekli bir gelişim içine giren Olimpik Eğitim çalışmaları dünya genelinde destek görmüştür. Olimpik Eğitim programlarının geliştirilmesindeki amaç; Olimpik idealler doğrultusunda insanlığın dayanışma duygusu, hoşgörü ve fairplay’ e dayalı karşılıklı saygıyı geliştirme, farklı kültürlere saygı duyma, çevreyi koruma ile insanın kişiliğinin zenginleştirilmesi gibi değerlerin kazandırılmasıdır. Bu nedenle, Türkiye’de yapılan uzun dönemli Olimpik Eğitim programlarında dünya standartlarında gelişimine devam etmesi sağlanmalıdır. Araştırmanın desenini betimsel tarama modeli oluşturmuştur. Çalışmada; Yunanistan ve Çin gibi, son iki Yaz Olimpiyat Oyunları’nı organize eden ülkeler ile Belçika, Almanya, Japonya ve Yugoslavya gibi spor eğitiminde gelişmiş ülkelerin uzun dönemli Olimpik Eğitim programları incelenmiştir. Ayrıca dünyadaki diğer (Rusya, Kanada, Kore, vb.) ülkelerde uzun dönemli Olimpik Eğitim programları için, genel olarak yapılan çalışmalara değinilmiştir. Bunun sonucunda, Türkiye’deki Olimpik Eğitim programlarının etkin bir şekilde uygulanmasına yönelik öneriler getirilmesi amaçlanmıştır. Ayrıca araştırmada, ülkelerin uzun dönemli olimpik eğitim programlarının ve çeşitli yaş gruplarına yönelik kullanılan farklı materyal ve projelerin incelenmesi de amaçlanmıştır. Elde edilen araştırma sonucunda: İncelenen ülkelerin uzun dönemli Olimpik Eğitim programlarının uygulamalarında birbirleri arasında benzer yöntemler kullanmakla beraber ülkelerin çeşitli yaş gruplarına yönelik farklı materyaller geliştirdikleri ortaya konmuştur. Ayrıca, geliştirdikleri Olimpik Eğitim konulu proje çalışmaları ile varolan eğitim programlarında sürekli bir gelişim sağlandığı saptanmıştır. Bununla beraber, uzun dönemli Olimpik Eğitim programlarının oluşturulmasında ve uygulanmasında materyal çeşitliliğinin arttırılması ve yeni projelerin üretilmesinin etkili olduğu görülmektedir. Bir başka dikkat çekici bulgu ise, Olimpiyat Oyunlarına ev sahibi olmayı hak eden ülkelerde, bu tür çalışmaların, yatırımların ve projelerin uygulamalarının önemsenmesidir
Anahtar Kelimeler:

Olimpik hareket, Olimpik eğitim, Olimpik eğitim programları

UZUN DÖNEMLİ OLİMPİK EĞİTİM PROGRAMLARININ İNCELENMESİ.

Keywords:

-,

PDF

___

  • Atalay M. (2004). Uluslararası olimpik akademide görev alan çeşitli ülke temsilcilerinin, dünyada olimpizm düşüncesinin yaygınlaştırılmasına yönelik görüşlerinin analizi ve Türkiye için bir değerlendirme, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • BOG (Beijing Olympic Games). (2008). Erişim tarihi. 10.05.2009. heart2heart/index.shtml.
  • Erdemli HA. (1993). Olimpikçağ’ a doğru (Towards the Olympicag), T.M.O.K. Olimpik Akademi Dergisi, 1-2, 63-80.
  • Georgiadis K. (2001). International understanding through Olympic Education, The Journal of the International Council for Health, Physical Education, Recreation, Sport and Dance, Special Issue, 27 (2), 24- 27.
  • Georgiadis K. (2003). Sport, school and olympic education, IOA Report on the IOA’s Special Sessions and Seminars, Ancient Olympia, Greece, p.367–374.
  • Georgiadis K. (2006). The Olympic Education Programme of the ATHOC 2004 and of the Hellenic Ministry of Education, 46th International Session for Young Participants, 19 June - 3 July 2006, Ancient Olympia, Greece. 7. Gutenberg MB. (1999). Olympic Education in Germany, 7th International Postgraduate Seminar on Olympic Studies, 03 May - 15 June, International Olympic Academy, Olympia.
  • Guttmann A. (2002). The Olympics: A History of ohe Modern Games, University Illinois Press, p.3.
  • Güzel P. (2007). Uluslararası spor organizasyonlarının olimpik eğitimin yaygınlaştırılması ile ilgili etkileri: 23. Üniversite Yaz Oyunları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Ilic S. (1999). Olympic Education in Primary and Secondary Schools in The Serb Republic, 7th International Postgraduate Seminar on Olympic Studies, 03 May - 15 June, International Olympic Academy, Olympia, p.515- 517.
  • Karasar N. (1994). Bilimsel Araştırma Yöntemi, 6. Basım, Ankara, Matbaş Matbaacılık, s.77.
  • Maes M. (2000). Olympic education in universities, IOA, Report on the I.O.A.’s Special Sessions and Seminars, 10-16 May, 1999, Ancient Olympia, Athens.
  • Malikova E. (2009). Strategic plan for the management of olympic education in slovakia (challenges, opportunities, solutions), Université de Poitiers, France, Erişim tarihi: 27.07.2010.http://www.olympic.sk/documents/clanky/ elena_malikova_slovakia_memos.pdf
  • Masumuto N. (2004). The Status Quo of Olympic Education in Japan, 7th International Symposium for Olympic Research, Erişim tarihi: 10.05.2009. www. la84foundation.org/SportsLibrary/ISOR/ISOR2004u. pdf
  • MEB (Milli Eğitim Bakanlığı). (2006). Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü, İlköğretim ve Ortaöğretim Kurumları Sınıf Rehberlik Programı. Erişim tarihi: 11.05.2009. http://orgm. meb.gov.tr/arsiv/program_son.doc MEB-TTKB (Milli Eğitim Bakanlığı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2005). Erişim tarihi: 15.05.2009.http://ttkb.meb. gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_ op=viewdownload&cid=19
  • Müler N, Bohnstedt K. (2005). The implementation of ethical and social standards in youth high- performance sport on the basis of olympic ideals. The Sport Journal, 8, 1, Erişim tarihi:03.04.2007.http:// www.thesportjournal.org/2005Journal/Vol8-No1/ norbert_muller.asp
  • Naul R. (2003). Fair play as an olympic ideal and a personal behaviour pattern in sports activities: vision and reality assessed by young european students. Erişim tarihi: 21.03.2005. http://www.wgi.de/media/ Fair_Play_as_an_Olympic_Ideal_and_a_Personal_ Behaviour_Pattern_in_Sports_Activities_Vision_and_ Reality_assessed_by_young_European_Students.pdf
  • Olympic Review. (2010). Official Publication of the International Olympic Committee, The Olympic Movement, April-May-June, Number: 75.
  • Stauffer P. (1999). Olympic Education: Existing materials and projects . Erişim tarihi: 21.03.2005. ht tp: //w w w. g e o citi es . co m/o ly m p i c _ s e m i na r7/ olymedu/results.htm
  • TMOK (2004). (Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi) Türkiye’de İlköğretim Okulları 4 . ve 5 . Sınıflarda Spor Kültürü ve Olimpik Eğitim Kılavuz Kitabı . TMOK Yayını, İstanbul, s.X.
  • TMOK (Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi). (2010). Erişim tarihi: 28.07.2010 http://www.olimpiyatkomitesi.org. tr/tr/Haberler/Mart-2010/Oli-Izmirde
  • UN (United Nations). (2005). International year of sport and physical education . Erişim tarihi: 02.04.2006. 31. www.un.org/sport2005/a_year/IYSPE_Report_FINAL. pdf
  • Yang Z. (2008). Long term benefits and how bocog designed the biggest olympic education programme ın history, olympic education division . Erişim tarihi: 02.05.2009. 2008iocbusanforum.org/php/bbs/board. php?bo_table=download_e&wr_id=35 - 11k
Spor Bilimleri Dergisi-Cover
  • Başlangıç: 1990
  • Yayıncı: Süleyman BULUT
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN KİŞİSEL NİTELİKLERİ.

Fatma SAÇLI, Yeşim BULCA, Gıyasettin DEMİRHAN, Murat KANGALGİL

UZUN DÖNEMLİ OLİMPİK EĞİTİM PROGRAMLARININ İNCELENMESİ.

Selhan ÖZBEY, Pınar GÜZEL

SPORCU BESİN DESTEKLERİNE (SPORTS SUPPLEMENTS) YÖNELİK TUTUM FAKTÖRLERİ: FİTNESS MERKEZİ KATILIMCILARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA.

Metin ARGAN, Hüseyin KÖSE

AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİNE KATILIM NEDENLERİ VE DEĞERLENDİRME BİÇİMLERİ.

Tennur Yerlisu LAPA, Faik ARDAHAN