Bu çalışmanın amacı, Almanya ve Türkiye’deki This study examines and compares sports clubs in spor kulüplerini karşılaştırmalı olarak incelemek, bu ülkelerdeki mevcut sistemlerin güçlü ve zayıf yönlerini tespit ederek Türkiye’deki spor kulüplerinin sorunlarına çözüm önerileri sunmaktır. Fenomonolojik desenli bu araştırmada nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Çalışma grubunu, Almanya ve Türkiye’den amaçlı örnekleme yöntemleriyle seçilen toplam on spor kulübü yöneticisi oluşturmuştur. Paydaşlar ile yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak yüz yüze görüşmeler yapılmış, elde edilen verilere “betimsel analiz” yöntemi uygulanmıştır. Bulgular Almanya ve Türkiye arasında bazı benzerlik ve farklılıkların olduğunu işaret etmektedir. Benzerlikler, kulüplerin yasal statüsü, kuruluşu, örgütsel yapıları, çoğunlukla profesyonel bir yönetici ile çalışmamaları, bazı harcamaları, yönetici çatı örgütlerinden yardım almamaları ve maddi sorunları yönündedir. Farklılıklar ise bağlı bulundukları örgütler ile Türkiye’deki kulüplerin bir sınıflandırmaya tabi olmaları, üyelik aidatlarının etkin bir gelir kalemi olmayışı, tesislerin temininde sorun yaşamaları, devlet desteği alamamaları, sporun bağımsız örgütlerinden destek alamamaları ya da bunlarla ilişkilerinin olmayışı gibi hususlardan kaynaklanmaktadır. Sonuç olarak, Türkiye’deki spor kulüplerinin yeniden yapılanmasının bir ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Spor kulüplerinin yeniden yapılanmasına ilişkin, araştırmanın bulgularından geliştirilen öneriler ve alan yazın dikkate alınarak bazı prensipler ortaya konulmuştur. Buna göre; spor kulüplerinde üyelik sistemi ve gönüllülük anlayışı geliştirilmeli, kulüplerin tesislere kolay erişimleri sağlanmalı, özerk yerel spor birlikleri oluşturulmalı, kulüplere ilişkin yasal düzenlemeler yapılmalı ve spor sistemi revize edilmelidir. Araştırma sonuçlarına bağlı olarak geliştirilen bu yaklaşımın, Türkiye’deki spor kulüplerinin demokratik bir spor yönetimi anlayışında, daha etkin ve fonksiyonel olarak yapılanmalarına ışık tutması beklenmektedir
___
4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu. 08.12.2001tarih ve
sayılı Resmi Gazete.
5253 Sayılı Dernekler Kanunu. 23.11.2004 tarih ve 25649 sayılı Resmi Gazete.
Breuer C. (2007). Sportentwicklungsbericht 2005/2006- Analyse zur situation der sportvereine in Deutschland. Bonn: Bundeninstitut Für Sportwisssenschaft.
De Bosscher V, De Knop P, van Bottenburg M, Shibli S, Bingham J. (2009). Explaining international sporting success: An international comparison of elite sport systems and policies in six countries, Sport Management Review, 12, 113–136. doi: 10.1016/j. smr.2009.01.001
Deutscher Bundestag (2006) 16. Wahlperiod. Drucksache 16/3750: 04.12.2006
Devlet Planlama Teşkilatı, 8. Kalkınma Planı Internette, Erişim Tarihi 18.10.2009, Elektronik adresi: http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/viii/plan8.pdf
European Commission. (1999). Directorate-General X. The European Model Of Sport. Brussels: Consultation Document Of Dg X; İnternette, Erişim Tarihi: 22 October 2008, Elektronik Adresi: http://ec.europa.eu/sport/ library/doc/a/doc248_en.pdf
Fişek K. (1999). Sporun Yönetilme Sorunu. Sporyorum. 4( 44), 19-22.
GSGM, Spor Kulüpleri Kanun Tasarısı Taslağı. İnternette, Erişim Tarihi: 26.09.2009, Elektronik 22. Ulseth AB. (2004). Social Integration in Modern Sport: adresi: http://www.gsgm.gov.tr/sayfalar/ sporkuluplerikanuntaslagi.doc
GSGM. (2009). Spor şurası 2009. Ankara: GSGM Yayını.
GSGM. (1999). Spor şurası 1999, Ankara: Kılıçaslan Yayınevi.
GSGM. (2005). Gençlik ve Spor Kulüpleri Yönetmeliği. 08.07.2005 tarih ve 25869 sayılı Resmi Gazete.
Heinemann K. (der.) (1999). Sport clubs in various European countries. NewYork, Schondorf ,Stuttgart: Schattauer and Hoffman Verlag Publications.
Heinemann K. (2005). Sport And The Welfare State In Europe. European Journal Of Sport Science. 5( 4), 181- 188.
Hellfeld MV. (2010). Milli Geliri Nasıl Hesaplayalım, Çev. A.Günaltay, Deutsche Welle, İnternette, Erişim Tarihi 26.08.2011, Elektronik adresi: http://www.dw-world.de/ dw/article/0,,5125772,00.html
Horst J. (2008). Vereins und Verbandorganisation, Verbandsgerichtsbarkeit. Köln: Vorlesung Sportrecht- Deutsche Sporthochschule. [Powerpoint presentation].
Houlihan B. (1997). Sport, policy and politics: A comparative analysis, London: Routledge.
Houlihan B, Green M.(2008). Comparative elite sport development- Systems, structures and public policy, UK: Elsevier Publishing.
Houlihan B. (der.) (2003). Sport and society; a student introduction. London: Sage Publications.
Sabah Gazetesi (2011), Kişi Başı Milli Gelir Ne Kadar Oldu?, 31.03.2011, İnternette, Erişim Tarihi 26.09.2011, Elektronik adresi: http://www.sabah.com. tr/Ekonomi/2011/03/31/buyume-rakamlari-aciklandi
Taks M. (2007). Sport clubs and sport for all movement in Western Europe. In Parks J.B, Quarterman J., Thibault L. (Eds.), Contemporary Sport Management. (p.20), 3rd Edition. Human Kinetics. Commercial Fitness Centres and Voluntary Sport Clubs. European Sport Management Quarterly, 4, 95-115.
Weinberg R, Mcdermott M. (2002) A Comparative Analysis of Sport and Business Organizations:Factors Perceived Critical for Organizational Success, Journal of Applied Sport Psychology, 14, 282–298. doi: 10.1080/10413200290103563