İleri Yaş Erkeklerde 8 Haftalık Yürüyüş Futbolu Etkinliğinin Yaşam Doyumu ve Kalp Atım Hızı Değişkenliği Üzerine Etkisinin İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, ileri yaş erkek sedanter bireylere uygulanan yürüyüş futbolunun, yaşam doyumu ve kalp atım hızı değişkenliğine etkisini incelemektir. Çalışmaya Uluslararası Fiziksel Aktivite Düzeyi Anketi (UFAA) uygulanarak, fiziksel inaktivitesi tespit edilen gönüllü 22 erkek katılmıştır. Tesadüfi örneklem yolu ile seçilmiş inaktif olduğu tespit edilen gönüllülerin, 11’i kontrol, 11’i deney grubu olacak şekilde ayrılmıştır. Deney grubuna 8 hafta boyunca, haftada 2 gün 20 dk., ısınma, 60 dakika yürüyüş futbolu ve 10 dakika soğuma olacak şeklinde 90 dakika uygulanan etkinlik, kontrol grubuna uygulanmamıştır. Araştırmaya deney ve kontrol grubuna Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) uygulatılarak başlanmıştır. Heartmath-İnner Balance cihazı ile Kalp Atım Hızı (KAH), Kalp Atım Hızı Değişkenliği (KAHD), kalp-zihin uyum, maksimum kalp-zihin uyum ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın analizinde çalışma öncesi ve sonrası farkın olup olmadığı grup içi “Paired t testi”; gruplar arası farkın olup olmadığı ise “Independent t testi” kullanılarak belirlenmiştir. Analiz bulgularına göre, deney grubunun KAHD, kalp-zihin uyum, maksimum kalp-zihin uyum, YDÖ sonuçları ön-son test ölçümleri arasında anlamlı bir farklılık görülürken (p<0,05), KAH değişkeninde, anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür (p>0,05). Kontrol grubu tüm değişkenlerinin ön-son test karşılaştırmasında ise anlamlı bir farka rastlanmamıştır (p>0,05). Sonuç olarak, yürüyüş futbolunun, ileri yaş yetişkinlerde yaşam doyumu, KAHD, kalp-zihin uyum, maksimum kalp-zihin uyuma olumlu etki ettiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

İleri yaş yetişkin, Kalp atım hızı değişkenliği, Yaşam doyumu, Yürüyüş futbolu

The Investigation of the Effect of 8-Week Walking Football Activity on Life Satisfaction and Heart Rate Variability in Elderly Men

The aim of the study was to examine the effect of walking football applied to elderly male sedentary individuals on life satisfaction and heart rate variability. 22 male volunteers whose physical activity level was determined by International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) were included to this study. Volunteers were divided into 11 exercise groups and 11 control groups by random sampling. While the control group had no activity participation, the exercise group performed a 20-minute warm-up, they played 60 minutes of walking football, and they performed a 10-minute cool down. This was done 2 days a week across an 8-week period. In the study, the Life Satisfaction Scale (LSS) was used in the exercise and control groups, Heart Rate (HR), Heart Rate Variability (HRV), heart-mind coherence, maximum heart-mind coherence measurements were applied with the Heartmath-Inner Balance device. “Paired t test” was used for analyzing pretest-posttest differences in variables while "Independent t test" was used for analyzing differences between the groups. Findings show that there was a significant difference between the exercise group’s HRV, heart-mind coherence, maximum heart-mind coherence, and pre-post test measurements of the LSS results (p<0.05), although there was no significant difference in the HR variable (p>0.05). No significant difference was found between the pre-test and post-tests mean comparison of all variables of the control group (p>0.05). According to the results, it can be concluded that walking football has a positive effect on life satisfaction, HRV, heart-mind coherence, and maximum heart-mind coherence in older adults.

Keywords:

Senior adult, Heart rate variability, Life satisfaction, Walking football,

PDF

___

Akandere, M. (2003). Huzurevinde kalan yaşlılarda fiziksel aktivitelerin yaşam doyum düzeylerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (18), 1-9.
Akdemir, N. (2003). Yaşlılık ve sorunları iç hastalıkları ve hemşirelik bakımı (1. Baskı). Akademisyen.
Aydıner-Boylu, A., & Günay, G. (2017). Life satisfaction and quality of life among the elderly: Moderating effect of activities of daily living. Turkish Journal of Geriatrics, 20(1), 61-69.
Arnold, J. T., Bruce-low, S., & Sammut, L. (2015). The impact of 12 weeks walking football on health and fitness in males over 50 years of age. BMJ Open Sport & Exercise Medicine, 1(1), Article e000048. https://doi.org/10.1136/bmjsem-2015-000048
Barbosa, A., Brito, J., Figueiredo, P., Seabra, A., & Mendes, R. (2021). Effectiveness of a walking football program for middle-aged and older men with type 2 diabetes: Protocol for a randomized controlled trial. JMIR Research Protocols, 10(11), Article e28554. https://doi.org/10.2196/28554
Cho, D., & Cheon, W. (2023). Older adults’ advance aging and life satisfaction levels: Effects of lifestyles and health capabilities. Behavioral Sciences, 13(4), 293. http://dx.doi.org/10.3390/bs13040293
Corepal, R., Zhang, J. Y., Grover, S., Hubball, H., & Ashe, M. C. (2020). Walking soccer: A systematic review of a modified sport. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 30 (12), 2282–2290. https://doi.org/10.1111/sms.13772
Craig, C. L., Marshall, A. L., Sjostrom, M., Bauman, AE., Booth, ML., Ainsworth, BE., Pratt, M., Ekelund, U., Yngve, A., Sallis, JF., & Oja, P. (2003). International physical activity questionnaire: 12-country reliability and validity. Medicine and Science in Sports and Exercise, 35(8), 1381-95. https://doi.org/10.1249/01.MSS.0000078924.61453.FB
HeartMath Institute (n.d.). İnner Balance coherence. Scientific foundation of the HeartMath System. Date of access: March 15, 2023. https://www.heartmath.org/store/products/inner-balance
İrez, G. B. (2014). The effects of different exercises on balance, fear and risk of falling among adults aged 65 and over. Anthropologist, 18(1), 129-134. https://doi.org/10.31901/24566802.2014/18.01.12
Kankaya, H., & Karadakovan, A. (2017). Yaşlı bireylerde günlük yaşam aktivite düzeylerinin yaşam kalitesi ve yaşam doyumuna etkisi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(4), 21-29.
Karataş, S.C. (1988). Yaşlılarda yaşam doyumunu etkileyen etmenler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Lehr, U. (1994). Yaşlanmanın psikolojisi. (N. Eryar, Trans.). Bilimsel ve Teknik.
Loadman, A. (2019). “He’s running, ref!” An ethnographic study of walking football. Soccer & Society, 20 (4), 675–692. https://doi.org/10.1080/14660970.2017.1396451
Moss, D., & Andrasik, F. (2008). Evidence-based practice in biofeedback and neurofeedback. In Yucha C.B. Montgomery D. (Eds). Biofeedback and neurofeedback. Association for Applied Psychophysiology and Biofeedback.
McEwan, G., Buchan, D., Cowan, D., Arthur, R., Sanderson, M., & Macrae, E. (2019). Recruiting older men to walking football: A pilot feasibility study. National Library of Medicine, 15(3), 206-214. https://doi.org/10.1016/j.explore.2018.12.001
Neugarten, B.L., Havighurst, R.J., & Tobin, S.S. (1961). The measurement of life satisfaction. Journal of Gerontology, (16), 134-143. https://doi.org/10.1093/geronj/16.2.134
Özdil, G., & Aktaş, S. (2016). Fiziksel aktivite ve Dünya Sağlık Örgütünün bakış açısı. Turkish Journal of Sport and Exercise 18(2), 113-116.
Özer, M., & Özsoy- Karabulut, Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Geriatri, 6 (2), 72-74.
Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Programı, Ankara.
Reddy, P., Dias, I., Holland, C., Campbell, N., Nagar, L., Krustrup, P., & Hubbal, I., Connolly, H. (2017). Walking football as sustainable exercise for older adults – A pilot investigation. Sports and Exercises Medicine and Health, (17), 638-645. https://doi.org/10.1080/17461391.2017.1298671
Saygin, Ö. (2015). Long-term walking exercise may affect some physical functions in the elderly. Studies on Ethno-Medicine. 9(3), 379-384.
Strijcker, D.D., & Calder, R. (2017). Impact of endurance exercise training in the fasted state on muscle biochemistry and metabolism in healthy subjects: Can these effects be of particular clinical benefit to type 2 diabetes mellitus and insulin-resistant patients. Sports Medicine, (47), 415–28. https://doi.org/10.1007/s40279-016-0594-x
Zainudin, S. B., Salle, D.D.A., & Aziz, A. R. (2021). Walking football during ramadan fasting for cardiometabolic and psychological health benefits to the physically challenged and aged populations. Frontiers in Nutrition, (8), Article e779863. https://doi.org/10.3389/fnut.2021.779863
Zorba, E., Babayiğit-İrez, G., Saygın, Ö., İrez, G., & Karacabey, K. (2004). 65-85 yaş arasındaki yaşlılarda 10 haftalık antrenman programının bazı fiziksel uygunluk parametrelerine etkisinin araştırılması. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(4), 229-234. Zorba, E., & Saygın, Ö. (2009). Physical activity and physical fitness. Inceler ofset.
White, R. L., McInerney, A., Young, C., Elston, R., Dogramaci, S. N., Fitzsimons, L., Neguyen T., Abela, B., Almosewy, Y., Taylor, N., Steel K.A., Rossi, T., George E.S., Bennie, A. (2021). Understanding participant experiences of walking football in Australia. Western Sydney University.
World Health Organization (WHO). (2012, October 12). Global health and aging. https://www.nia.nih.gov/news/nia-and-who-release-global-health-and-aging-report