Yunus KORKMAZ, Hulusi ALP, Hüseyin ÇAMLIYER

Gözler Kapatılarak Yapılan Psikomotor Beceri Öğretiminin Niteliksel Öğrenmeye Etkileri

Bu çalışmanın amacı, bir spor tekniğinin bileşenleri olan temel sportif becerilerin öğretiminde görsel enformasyonların, gözleri örtülerek engellendiği bir öğrenme ortamında yapılan çalışmanın, öğrenme çıktıları olan temel hareket becerilerinin niteliksel analizinin yapılmasıdır. Basketbol topunu; yerinde durarak, yürüyerek, koşarak vb. top sürme (dripling), topu duvara, duvardaki bir hedefe, belirlenen bir çembere atma-tutma vb. becerileri (manipulatif) uygun koordinasyon ve postürde yapamayan 10-13 yaş grubu çocuklar uygulama (gözler kapalı) ve kontrol (gözler açık) gruplu çalışmaya alınmıştır. 8 hafta boyunca haftada iki kez (toplam 80 dk.) her iki gruba aynı beceri öğretimi aynı alıştırmalarla yaptırılmıştır. Dördüncü haftada ara test, sekizinci haftada son test değerlendirmeleri yapılmıştır. Ara test ve son test olarak saptanan bulguların istatistiksel analizlerine bakıldığında basketbolda top sürme tekniğinin alt becerilerinin öğrenimi, görme duyusu engellenen grup lehine anlamlı düzeyde farklılıklar ortaya koymuştur. Eğitimde farklı teknik kullanılmasının (“görme” duyusunu engelleme) öğrencilerin temel hareket becerilerinin gelişiminde daha etkili olduğu görülmüştür. Öğrencilerin gözleri kapatılarak yapılan çalışmalar sonucunda öğretilmesi hedeflenen hareket becerilerinin daha hızlı ve nitelikli bir öğrenmeyi sağladığı, eğitimde zamandan tasarrufa ve daha hızlı beceri kazanımına neden olabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Eğitimde Görsel Enformasyon, Hareket Eğitimi, Eğitimde Duyu Bütünleme

The Qualitative Analysis of Psychomotor Oriented Blindfolded Training

The purpose is to Analyse in detail, fundamental physical ability learned through activities which are control tested by vision-based impairment via blindfolding, against the act of teaching sporting techniques divided into components. All children within ages 10-13 which fail to correctly coordinate and hold posture while dribbling the ball standing, walking, running, etc; passing and receiving against a wall, a target on a wall, a specified basket hoop, etc; will be inducted to the testing (blindfolded) and control (Unrestricted) groups for the project. Twice a week (total of 80 minutes) for 8 weeks both groups will go through the same technical training through the same practice. Evaluations will be based on week 4 mid-tests followed by week 8 final tests. Upon statistical analysis of the mid and final tests, we find that the dribbling skills fundamentals showed significant improvement in regard to the blindfolded group. Using unorthodox strategies (limiting visual input) is found to be more effective in improving fundamental physical techniques. The testing shows us that the target physical goals that fall within quality and time limits have been achieved allowing for quicker skill acquisition and time saved on training, when the students visual input was limited.

Keywords:

Visual Information in Education, Movement Education, Sensory Integration in Education,

PDF

___

Bağırgan, T., ve Demirhan, G. (1993). Bilişsel alan öğrenmelerinin devinişsel (Psikomotor) alan erişisine etkisi. Spor Bilimleri Dergisi, 4(14), 17-33.
Bedir-Erişti, S.D. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. A. Kurt (Ed.), Bilimsel araştırma yöntemleri. Anadolu Üniversitesi.
Board of Studies. (2003). Dance years 7-10 syllabus. Board of Studies NSW.
Bostancı, Ö., Ölçücü, B., Canikli, A., Ağaoğlu, Y. S., ve Erzurumluoğlu, A. (2011). 10-14 yaş çocuklarda tenis becerisinin gelişimine etki eden faktörlerin değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 1-11.
Çağırıcı, U., ve Ergen, E. (1987). Okçularda Reaksiyon hızı ve el-göz koordinasyonu değerlendirmeleri. Spor Hekimliği Dergisi, 2(3), 103-112.
Çamlıyer, H., ve Turan, Z. (2016). Dans eğitiminde temel hareket becerilerinin sınıflandırılması. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 17(9), 9-28.
Cattaneo, Z., & Vecchi, T. (2011). Blind vision, The Neuroscience of visual impairment. MIT Press.
Dıraçoğlu, D., Aydın, R., ve Başkent, A. (2005). Sağlıklı kişilerde ve diz osteoartritli hastalarda propriosepsiyon duyusunun karşılaştırılması. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 51(3), 90-93.
Ercan, Z.G., ve Aral, N. (2011). Anasınıfı çocuklarının görsel-motor koordinasyon gelişimine görsel algı eğitiminin etkisinin incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(3), 443-446.
Gallahue, D. L. (1976). Motor development and movement experiences for young childern. John Wiley.
Gönen, M., ve Dalkılıç, U. (2003). Çocuk eğitiminde drama- yöntem ve uygulamalar. Epsilon Yayınları.
Houglum, P.A. (2001). Therapeutic exercise for musculoskeletal injuries. Human Kinetix.
Huri, M., ve Gündüz, F. (2016). Üstün yetenekli çocuklarda duyu temelli ergoterapi grup müdahalesinin duyu modülasyonu, postural praksis ve bilateral motor koordinasyon becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi: Pilot Çalışma Investigation of the Effects of Sensory-Based Occupational. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4(3), 137-144.
Hutt, K., & Redding, E. (2015). Eyes-closed dance training for improving balance of dancers. The IADMS Bulletin for Dancers and Teachers, 6(2), 14-16.
Karaçar, C. (1985). Örgün eğitimde dramatizasyon. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.
Liutsko, L. N. (2013). Proprioception as a basis for individual differences. Psychology in Russia State of the Art, 6(3), 107-119. doi: 10.11621/pir.2013.0310
MEB. (2013). Çocuk gelişimi ve eğitimi psiko-motor gelişim. T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
Mülazımoğlu, O., Ayan, V., ve Mülazımoğlu, E. D. (2009). Basketbol yetenek test bataryası geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-12.
NDEO. (2005). Standards for learning and teaching dance in the arts: Ages 5-18. National Dance Education Organization, United States.
Orhan, İ. (2015). Kinetik beyin egzersizi programının, motor beceri, koordinasyon, reaksiyon süresi, dikkat ve denge özellikleri üzerine etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi. Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Bilimleri Anabilim Dalı.
Özdenk, Ç. (2007). 6 yaş grubu öğrencilerinin psikomotor gelişimlerinin sağlanmasında oyunun yeri ve önemi. Yüksek Lisans Tezi. T.C. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı.
Özyürek, M. (2018). Özel eğitim. Açık Öğretim Yayınları.
Rintala, P., and Linjala, J. (2003). Scores on test of gross motor development of children with dysphasia: a pilot study. Perceptual and motor skills, (97), 755-762.
Sevimay-Özer, D., ve Aktop, A. (2020). Motor gelişimi anlamak. (Çev. D.L. Gallahu, J. C. Ozmun, and J. D. Goodway). Nobel Yayınları.
Stock-Kranowitz, C. (2014). Senkronize olamayan çocuk- duyu bütünleme bozukluğunu anlayabilme ve onunla başa çıkabilme. (Çev. E. Şeker Baggio). Pepino Yayınları.
Sürücü, A., ve Kula, E. (2016). Dikkat becerisinin geliştirilmesi eğitimden psikolojik yansımaları. Çizgi Kitap Evi.
Valentini, N.C., and Rudisill, M.E. (2004). Motivational climate, motorskill development, and perceived competence: Two studies of developmentally dalayed kindergarten children. Journal of Teaching in Physical Education, 23(1), 216-234, 97.
Yıldırım-Doğru, S., ve Çetinöz, D. (2017). Duyu eğitiminin otistik çocukların alıcı dil gelişimine etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 35(5), 1819-1834.