Bireyselleştirilmiş Öğretim Modelinin Yüzmede Serbest Stil ve Track Çıkış Becerilerinin Öğrenimine Etkisi

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde serbest stil yüzme ve track çıkış becerilerini öğrenmede bireyselleştirilmiş öğretim modelinin etkisini incelemektir. Deneme modellerinden ön test-son test kontrol gruplu model kullanılan araştırmaya, Milli Savunma Üniversitesi, Deniz Harp Okulu, Hazırlık Sınıfı’ nda öğrenim gören ve yüzme derslerini alan yaşları 18-20 arası, 24 öğrenci (12 deney, 12 kontrol) katılmıştır. Deney grubunda dersler Bireyselleştirilmiş Öğretim Modeli ile işlenirken, kontrol grubunda Doğrudan Öğretim Modeli ile işlenmiştir. Deney grubunda ders içerikleri öğrenci için hazırlanan çalışma kitabı ile sağlanırken, kontrol grubunun ders içeriklerini öğretim elemanı tarafından oluşturulan ders planları oluşturmuştur. Çalışmalar toplamda 6 hafta sürmüştür. Veri toplama aracı olarak araştırmacılardan biri tarafından geliştirilen gözlem formları kullanılmıştır. Verilerin analizlerinde, grup içi karşılaştırmalar için Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılırken, gruplar arası karşılaştırmalar için Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda deney ve kontrol gurubunu oluşturan öğrencilerin serbest stil yüzme, track çıkış ve toplam becerilere ait ön test ve son test puanları karşılaştırıldığında, son testler lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Deney ve kontrol grubunu oluşturan öğrencilerin serbest stil yüzme, track çıkış ve toplam becerilere ait erişi puanları karşılaştırıldığında ise iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak üniversite öğrencilerinde hem bireyselleştirilmiş öğretim modelinin hem de doğrudan öğretim modelinin yüzmede serbest stil ve track çıkış tekniğini öğrenmede olumlu etkilerinin olduğu görülmüştür. Yüzme becerilerinin öğrenilmesinde bireyselleştirilmiş öğretim modeli ve doğrudan öğretim modelinin benzer etkiler yaptığı ve bireyselleştirilmiş öğretim modelinin doğrudan öğretim modeline alternatif bir öğretim modeli olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Beden Eğitimi, Serbest Stil Yüzme, Track Çıkış, Bireyselleştirilmiş Öğretim Modeli, Doğrudan Öğretim Modeli

The Effects of the Personalized System of Instruction on Learning Freestyle Swimming and Track Start Skills

The goal of this study is to examine the effect of personalized system of instruction on learning free-style swimming and track start skills in university students. In this research, which adopts the use of pre-test post-test control group model, the participants were 24 students (12 in experimental group, 12 in control group) who were studying in the Preparatory Class of Turkish Naval Academy, National Defence University and were receiving swimming courses. While the lessons in the experimental group were taught by the utilization of the Personalized System of Instruction, they were taught via the use of Direct Instruction in the control group. While the course content in the experimental group was provided with the workbook, it was formed by the lesson plans which were prepared by the instructor in the control group. Application of the procedure took 6 weeks in total. Observation forms, which were developed by one of the researchers, were used as data collection tools. For the analysis of the data, Wilcoxon Signed Ranks Test was used for in-group comparisons, whereas Mann-Whitney U Test was used for inter-group comparisons. As the result of the study, when the pre-test and post-test scores of the students in the experimental and control groups for freestyle swimming, track start and total skills were compared, statistically significant differences were found in favor of the post-tests. When the achievement scores of the students in the experimental and control groups for free style swimming, track start and total skills were compared, no statistically significant difference was found between the two groups. In conclusion, it has been observed that both Personalized System of Instruction and Direct Instruction have positive effects on learning free style and track start technique in university students. It is safe to assume that the Personalized System of Instruction and Direct Instruction have similar effects in learning swimming skills and that the Personalized System of Instruction is an alternative teaching model to the Direct Instruction.

Keywords:

Physical Education, Freestyle Swimming, Track Start, Personalized System of Instruction, Direct Instruction Model,

PDF

___

Agusni, Z. D., Adha, S. R. & Dedi, K. (2018). Mastering basic motions of basketball using personalized system of instruction (PSI) model based on electronic modules (E-Module). Journal Sampurasun: Interdisciplinary Studies for Cultural Heritage, 4(2), 95-107. http://dx.doi.org/10.23969/sampurasun.v4i02.1160.
Akgül, E. (2012). Algılanan risk ve algılanan değer arasındaki ilişkinin spor merkezinde farklı hizmet alımı (kişisel eğitmen ve bireysel serbest kullanım) yapan üyeler üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Allen, C. (2015). Personalized system of instruction and student performance in high school weight training courses (Doctor of education). Liberty University, Lynchburg, VA.
Al-Otaibi, K. (2015). Modeling the causal relationship between self-directed learning skills, learning styles, and the academic achievement among the students of community colleges at king saud university. Jordanian Journal of Educational Research, 11(3), 255-268.
Al-Zaboun, M., Al-Mawadiah, R., Al-Mawajdeh, M. & Al-Mawajdeh, B. (2016). The impact of PSI method and (JIGSAW 2) method on the achievement of the students in the “principles of education” course at Zarqa University. The Arab Journal for the Quality of Higher Education, 9(23), 101-117.
Alvurdu, S. (2017) Taktiksel oyun modeli ile futsal öğretimi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi (2. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Cregger, R. N. (1991). Keller’s personalized system of instruction in a college level volleybol course (Master of science in education). Virginia Polytechnic Institute and State University.
Çelen, A. (2012). Spor eğitimi modeli ile işlenen voleybol derslerinin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve psikomotor erişi düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güneş, B. ve Yılmaz, E. (2019). Basketbol öğretiminde taktik oyun yaklaşımının lise öğrencilerinin bilişsel, duyuşsal ve psikomotor erişi düzeylerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 44(200), 313-331. http://dx.doi.org/10.15390/EB.2019.8163.
Güneş, B. (2017). Bireyselleştirilmiş öğretim modeli. Mirzeoğlu, A. D. (Ed.), Model temelli beden eğitimi öğretimi içinde (49-78). Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi.
Demirel, Ö. (2002). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Esen, E. ve Mirzeoğlu, A. D. (2019). Bireyselleştirilmiş öğretim modelinin sağlıkla ilgili fiziksel uygunluk bilgisi ve öğeleri üzerine etkisi. 17. International Sport Sciences Congress. Lara, Antalya: November, 13-16.
Eyre, H. (2007). Keller's personalized system of instruction: was it a fleeting fancy or is there a revival on the horizon? The Behavior Analyst Today, 8(3), 317-324. http://dx.doi.org/10.1037/h0100623
Friskawati, G. F., Ilmawati, H. & Suherman, A. (2017). Effect of personalized system for instructions (PSI) on physical fitness of senior high school nursing’s student, In IOP Conference Series Materials Science and Engineering, (pp.1-6). Indonesia: Bandung, November 16-18.
Hannon, J. C., Holt, B. C. & Hatten, J. D. (2008) Personalized system of instruction model: teaching health related fitness content in high school physical education. Journal of Curriculum and Instruction (JoCI), 2(2), 20- 33. https://doi.org/10.3776/joci.2008.v2n2p20-33
Juditya, S., Suherman, A., Ma’mun, A., Rusdiana, A. (2018). Personalized system of instruction (psi) model: using audio visual on basket ball learning. Proceedings of the 3rd International Conference on Sport Science, Health, and Physical Education (ICSSHPE 2018), (pp.313-315). Indonesia: Bandung, September 25-26.
Kalaivani, A. (2014). Personalized system of instruction (PSİ method) for innovative teaching methods and techniques. International Journal of Pharmaceutical Science Invention, 3(12), 28-30.
Karakaya, M. (2018). Mini voleybol öğretiminde taktik oyun yaklaşımının etkisi. Yüksek Lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi (20. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kayhan, O. (2019). Futbol oyununun öğretiminde taktik oyun yaklaşımının erişiye etkisi. Yüksek Lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Metzler, M. W. (2005). Instrucional models for physicial education. USA: Holcomb Hathaway Pubs.
Metzler, M. W. (2011). Instrucional models for physicial education. USA: Holcomb Hathaway Pubs.
Murphy, M., Redding, S. & Twyman, J. (Eds.). (2016). Handbook on personalized learning for states, districts, and schools. Philadelphia, PA: Center on Innovations in Learning.
Pereira, J., Hastie, P., Araújo, R., Farias, C., Rolim, R. & Mesquita, I. (2015). A comparative study of students’ track and field technical performance in sport education and in a direct instruction approach. Journal of Sports Science & Medicine, 14(1), 118-127.
Prewitt, S. L. (2014). The personalized system of instruction: fidelityand effect on health-realted fitness knowledge and in-class physical activity. The University of Utah, USA.
Prewitt, S. L., Hannon, J. C., Colquitt, G., Brusseau, T. A., Newton, M. & Shaw, J. (2015). Effect of personalized system of instruction on health-related fitness knowledge and class time physical activity. The Physical Educator, 72(5), 23-39. https://doi.org/10.18666/TPE-2015-V72-I5-6997
Pritchard, T., Penix, K., Colquitt, G. & McCollum, S. (2012). Effects of a weight training personalized system of instruction course on fitness levels and knowledge. Physical Educator, 69(4), 342-359.
Rocamora, I., González-Víllora, S., Fernández-Río, J. & Arias-Palencia, N. M. (2019). Physical activity levels, game performance and friendship goals using two different pedagogical models: Sport Education and Direct Instruction. Physical Education and Sport Pedagogy, 24(1), 87-102. https://doi.org/10.1080/17408989.2018.1561839
Süral, V. ve Savaş, S. (2017). Farklı öğretim yöntemleriyle işlenen basketbol dersinin öğrencilerin psikomotor erişi düzeylerine etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(1), 345-360.
Yenbertiz, S. ve Mirzeoğlu, A. D. (2021). Bireyselleştirilmiş öğretim modelinin voleybol becerilerinin öğrenilmesine ve tutuma etkisi. Türkiye Klinikleri, 13(3), 386-95. doi: 10.5336/sportsci.2021-84631