Eleştirinin ve Polemiğin Kıskacında Nurullah Ataç ve Necip Fazıl

Bu yazıda Nurullah Ataç’la Necip Fazıl Kısakürek arasındaki eleştiri ve polemikler konu edinilecektir. Birinin şiir eleştirisi alanında akla gelen ilk ad, diğerinin dönemin öne çıkan şairlerinden biri olması bakımından birbirlerine yönelik eleştirileri ve polemikleri ilgi çekici görünmektedir. Makalede Nurullah Ataç ve Necip Fazıl’ın yazıları merkeze alınarak aralarında gerçekleşen eleştiri ve polemiklerin nasıl bir mahiyet taşıdığı, şiir sanatı ve eleştiri açısından anlamı tartışmaya açılacaktır. Böylece Necip Fazıl ile Nurullah Ataç’ın birbiri hakkında söyledikleri ileri sürülen kimi sözlerle âdeta magazinleştirilen bir konu, her iki şair ve yazarın kaleminden çıkan cümlelerin ışığında aydınlatılmaya, eleştiri ve polemiklerin edebiyat dünyasına ne gibi katkısının yahut olumsuz etkisinin olduğu değerlendirilmeye çalışılacaktır. 

The Clamp of Critism and Polemics Nurullah Ataç and Necip Fazıl

In this article, the critics and polemics between Nurullah Ataç and Necip Fazıl Kısakürek will be discussed. One is the prominent poet of the period; the other is the first name that comes to mind in the field of poetry criticism. Their criticisms and polemics towards each other seem interesting.   In this article, as their writings in the center of this paper, it will be opened to debate the features of criticism and polemics between them and will be discussed the meaning of this criticism and polemics in terms of poetry art and criticism.  In this way, it will be tried to evaluate the positive or negative contribution of Necip Fazıl and Nurullah Ataç to the world of literature in the light of the sentences emerging from their writings about each other.

___

  • Ataç, Nurullah (1932). “Necip Fazıl”. Milliyet (18 Şubat),s. 2.
  • Ataç, Nurullah (1933a). “Bir Kitabı Okurken”. Milliyet (6 Mayıs), s. 3.
  • Ataç, Nurullah (1933b). “Bir Mektup”. Milliyet (17 Haziran), s. 4.
  • Ataç, Nurullah (1934). “Küskün Sanatkâr”. Milliyet (7 Nisan), s. 4.
  • Ataç, Nurullah (1936a). “Vezin Davası”. Akşam (6 Haziran) s. 3-4.
  • Ataç, Nurullah (1936b). “Bir Cevap”. Akşam (20 Haziran) s. 3-5.
  • Ataç, Nurullah (1940a). “Edebiyatta Eskiler Mi, Yeniler Mi?”. Akşam (24 Ocak) s. 3-4.
  • Ataç, Nurullah (1940b). “Şairler Arasında”. Haber-Akşam Postası (12 Nisan) s. 3.
  • Ataç, Nurullah (1945). “Söz Arasında”. Ulus (12 Kasım) S. 8730, S. 2.
  • Ataç, Nurullah (1946). “Sözden Söze”. Ulus (29 Temmuz) s. 2.
  • Ataç, Nurullah (1954). “Ölçülü Şiir”. Son Havadis (2 Şubat) s. 3.
  • Ataç, Nurullah (1955).“Bir Kitap”, Son Havadis (13 Şubat) s. 3.
  • Ataç, Nurullah (2000). Günce 1953-1955. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Çağın, Şerife (2012). Bir Eleştirmen Olarak Nurullah Ataç. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Kısakürek Necip Fazıl (1934). “Edebiyat ve Tenkit Sanat, Sanat İçin midir? Yoksa Cemiyet İçin mi?”. Yeni Adam (26 Mart) s. 7.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1936a). “Nurullah Ataç’a”. Ağaç S. 4, (4 Nisan) s. 16.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1936b). “İşte Tenkit”. Ağaç S. 11, (13 Haziran) s. 15
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1946a). “Edebiyat Mahkemesi Mehmet Akif”. Büyük Doğu S. 27, (3 Mayıs) s. 6.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1946b).“Edebiyat Mahkemesi Mehmet Akif”. Büyük Doğu S. 28, (10 Mayıs) s. 6.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1946c). “Edebiyat Mahkemesi Bay Nurullah Ataç”. Büyük Doğu S. 53, (1 Kasım) s. 16.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1946ç). “Edebiyat Mahkemesi Bay Nurullah Ataç”. Büyük Doğu S. 55, (22 Kasım), s. 16.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (1946d). “Edebiyat Mahkemesi Bay Nurullah Ataç”. Büyük Doğu S. 56, (29 Kasım) s. 16.
  • Özcan, Tarık (2003). Şiirin Kıyısında Bir Ömür Nurullah Ataç. Elazığ: Fırat Üniversitesi Dil Eğitim-Öğretim ve Araştırma Merkezi Müdürlüğü Yayınları.
  • Sağlık, Şaban (2015). “Edebiyat Mahkemeleri’nin Reis Bey’i Edebiyat Eleştirmeni Olarak Necip Fazıl”. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S. 4, s. 1-31.
  • Tanpınar, Ahmet Hamdi (1995). “Tenkit İhtiyacı”. Edebiyat Üzerine Makaleler. İstanbul: Dergâh Yayınları.