İLAHİYAT FAKÜLTESİ YÜKSEK LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN ALDIKLARI EĞİTİME İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ ÜZERİNE NİTEL BİR ÇALIŞMA: BATI KARADENİZ ÜNİVERSİTELERİ ÖRNEĞİ
Din ve değerler eğitimi söz konusu olduğunda ilahiyat fakülteleri birincil derecede önem taşıyan üniversite birimleri olduğu açıktır. Nitekim ilâhiyat fakültesi öğrencilerinin değer tercihleriyle ilgili araştırmalar da öğrencilerin dünya görüşlerinin ve buna bağlı olarak hayat tarzlarının oluşmasında dinin önemli bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Hazırlanmış olan bu çalışmanın amacı, Türkiye’de din eğitiminin problemleri bağlamında yüksek lisans düzeyinde din eğitim ve öğretimi yapan kurumlardan İlahiyat Fakülteleri’nin yüksek lisans ana bilim dallarını incelemektir. Çalışma temel bağlamını, üniversite eğitimi sonrası hem entelektüel olma hem de yüksek din eğitimi alma çabasını yansıtan yüksek lisans eğitiminin algılanma biçimlerini öğrenciler üzerinden değerlendirmeye odaklamıştır. Araştırma Batı Karadeniz Üniversitelerindeki İlahiyat Fakülteleri bünyesinde yüksek lisans yapan öğrencilerin eğitim ve öğretimle ilgili tutumlarını ve algılarını anlamaya dönük hazırlanmıştır. Çalışmada ulaşılacak sonuçlar Türkiye’deki yüksek lisans düzeyinde eğitim veren ilahiyat fakültelerindeki problemlere ışık tutmaya çalışmıştır. Çalışmada yöntem olarak görüşme tekniği kullanılmıştır. Çalışmanın anahtar kavramlarından olan ve öğrencilerin eğitimleri etrafında ortaya çıkarak onları olumsuz etkileyen sorunları ifade etmek üzere seçilen “problemler”, öğrencilerin kendi görüş ve yaklaşımları esas alınarak tespit edilmiştir. Çalışmada, ne amaçla yüksek lisans yapıldığı, programa kayıt olmadan önce bilinçli olunup olunmadığı, programın etkililiği ve katkıları ya da zorluklarının neler olduğunun tespiti, programda hoca-öğrenci etkileşiminin nasıl olduğu, kurumsal anlamda işleyişten memnun olunup olunmadığı, ders içeriklerinin yeterli olup olmadığı gibi temel sorular sorulmuştur.
Anahtar Kelimeler:
Din, Eğitim, İlahiyat, Yüksek Lisans Eğitimi
A QUALIFIED STUDY ON THE VIEWS OF GRADUATE STUDENTS RELATED IN EDUCATION OF THEOLOGY FACULTY: THE CASE of WESTERN BLACK SEA UNIVERSITIES
It is obvious that faculty of theology is university unit that has capital importance when religion and volves education is a matter, for that matter, researchers about volve preferences of theology faculty students, reveal that religion has a great impact on students’ world views and accordingly their lifestyles are being shaped. The aim of this study is to examine the deportment of master degree of theology faculties that teach religion education in master degree, in the context of problems in religion education in Turkey. The study has been focused the main context on evaluating the perception styles over students in master degree education which reflects both being intellectual and the effort to study religion in master degree after studying university education. This study will be written to understand students who are doing master degree in theology faculties of Western Black Sea Universities attitudes and perceptions about education and training. The results of this study will try to make clear the problems in theology faculties which are giving master degree education in Turkey. Interview technique will be used as a technique in this study. Problems, which are key words of this study and were chosen to express the issues coming out in the context of students’ education that are affecting them negatively will be determined basing on students’ own opinions and attitudes. In this study, main questions will be asked such as what the aim of studying master degree is, whether students are conscious as not before registration to the program, determining what the effectiveness and contributions or difficulties of the program are, how student-teacher interaction is, whether pleased in with the functioning or not in institutive area, whether the content of courses are enough or not.
Keywords:
Religion, Education, Theology, Master Degree,
___
- AŞIKOĞLU, N. Y. (2005). “İlahiyat Fakültelerinin Eğitim Öğretime Katkıları ve Kaliteye Yolculuk”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, cilt:IX/1, Sivas. AYDIN, M. Ş. (2004). “İlahiyat Lisans Programının Amaç Sorunu”, Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Isparta 2004. BAYRAKLI, B. (1988). "İlahiyat Fakültelerinin Programında Yapılması Gerekli Olan Değişiklikler", (tebliğ), Yükseköğretimde Din Bilimleri Öğretimi Sempozyumu, Samsun: O. M. Ü. ilahiyat Fakültesi Yayını. BOZAN, M. (2012). “Lisansüstü Eğitimde Nitelik Arayışları”, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt:4, No:2, ss.117-187. EV, H. (2001). “İlahiyat Fakülteleri ile İlgili Bir Model Önerisi”, Tabularasa Akademik Dergi, yıl:1, sayı:2, ss.129-149. GÜVEN, İ. Ve TUNÇ, B. (2007). “Lisansüstü Öğretim Gören Öğrencilerinin akademik Sorunları: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Örneği”, Milli Eğitim, Sayı:173, ss.157-171. T.C. Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı İlâhiyat Fakülteleri Öğretmen Yetiştirme ve Lisans Programları Yönetmeliği, Temmuz 1998. KARAMAN, S. Ve BAKIRCI, F. (2010). “Türkiye’de Lisansüstü Eğitim: Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Sayı:2, ss.94-114. KAYA, M. (2004). “İlahiyat Fakültelerinin İstihdam Alanlarına Uygun Eleman Yetiştirme Sorunu”, Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılanması ve Geleceği Sempozyumu, Bildiriler Müzakereler, Isparta. KOÇ, A. (2004). “İlahiyat Lisans Programı ve Mezunlarının İstihdam Sorunları Üzerine Bazı Mülahazalar”, Türkiye’de Yüksek Din Eğitiminin Sorunları, Yeniden Yapılandırılması ve Geleceği Sempozyumu, Bildiriler Müzakereler (16-17 Ekim 2003), Isparta: SDÜ İlahiyat Fakültesi Yayınları, ss.277-284. KOÇ, Ahmet (2003). “İlahiyat Fakültesi (İlahiyat Lisans Programı) Öğrencilerinin Sorunları ve Beklentileri”, M. Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 25/2, ss.25-64. KORUKÇU, A. (2011). “İlahiyat Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin Yaygın Din Eğitimine Bakışları”, Değerler Eğitimi Dergisi, cilt: 9, sayı:21, ss.55-97. KOŞTAŞ, M. (1989). “Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: XXXI, ss.1-27. KÖYLÜ, M. (2013). “Türkiye’de Yüksek Din Öğretimi: Nicelik Mi? Nitelik Mi?”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:35, ss.21-44. ÖCAL, M. (1986). “İlahiyat Fakültelerinin Tarihçesi”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:1, Cilt:1, ss.111-123. SEVİNÇ, B. (2001). “Türkiye’de Lisansüstü Eğitim Uygulamaları, Sorunları ve Öneriler”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34/1 , ss.125-137. ŞAHİN, İ. Fırat, N. Ş, ZORALOĞLU, Y. R. ve AÇIKGÖZ, K. (2009). “Üniversite Öğrencilerinin Sorunları”, E-Journal of New World Sciences Academy, 4(4), 1435-1449. TÜRKER, R. K. (2001). “Bilim İnsanı Yetiştirme: Dünyada ve Türkiye’de Lisansüstü Eğitim”, TÜBA Bilimsel Toplantı Serileri 7, Ankara, ss.21-32.
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2009
- Yayıncı: Sosyal Bilimler Araştırmaları Derneği