1923 sonrasında Modern Türkiye’nin iç ve dış politikası Mustafa Kemal tarafından Türk modernleşme projesinin tamamlanması ideali etrafında şekillendirilmiştir. Modern bir millet yaratma ve Batı eksenli politikalar yürütmek hedefi bağlamında, kimlik tanımındaki dini unsurların yerine seküler karakterdeki unsurlar benimsenmiş ve Türk devlet kimliğinde radikal bir değişim yaşanmıştır. Kemalist reformlar süreci bir taraftan Türkiye’nin İslam’la, Osmanlı ile ve hatta bazı noktalarda Türkçü geçmişiyle tümden bir kopuşun yaşanması, diğer yandan da tüm değerlerini ve kurumlarını kabul ederek Batı ile tam bir bütünleşmenin sağlanması anlamına gelmektedir. Bu makalede, 1920 ve 30’larda bizzat Atatürk tarafından şekillendirilen Kemalist dış politika anlayışının uygulamaları, Türk devletinin kuruluşu ve Türk milli kimliğinin tayini ekseninde incelenmiştir.

After 1923, domestic and international affairs of Modern Turkey were essentially formed by Mustafa Kemal, intended to integrate with the Western World and complete Turkey’s modernization project. In this context, Turkish state changed its identification radically and accepted secular character instead of religious components in her identity in order to run western oriented foreign policy and create a modern nation. The Kemalist reformation was in reality Turkey’s total break with its Islamic, Ottoman and to some extent with its Turkist past on one hand, and total embrace of Europe through an acceptance of its values and institutions. In this article, the application of Kemalist foreign policy understanding in the 1920s and 1930s by Atatürk himself analyzed in terms of establisment of the Turkish state and the defining Turkish national identity