Kamuda Grevsiz Toplu Sözleşmenin ILO Normlarına Uyumu Ve Grev Hakkı Kapsamında Asgari Hizmetler Yaklaşımı

İşçi sendikalarına göre daha geç başlayan kamu sendikacılığı İkinci Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda dünya genelinde hukuki ve anayasal anlamda güvenceye kavuşmuş ve özellikle 1960’lı yıllardan sonra dünya geneline yayılmıştır. Ülkemizde ilk olarak, memurlara 1961 Anayasası’nda işçilerle birlikte tanınan sendikal haklar, bir dönem kesintiye uğramıştır. 1990 yılından sonra kamu sendikaları, ILO’nun 89 ve151 sayılı sözleşmelerinin onaylanmasıyla yeniden gün yüzüne çıkmıştır. 1995 Anayasa değişikliğinin ardından 2001 yılında 4688 sayılı Kanunu ile yasal statüye kavuşan kamu görevlileri sendikaları, 10 yıl boyunca hükümetle toplu görüşmeler yaptılar. 12 Eylül 2010 referandumuyla yapılan Anayasa değişikliği ve 4688 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle kamu görevlilerine grevsiz toplu sözleşme hakkı tanınmıştır. Ancak grev hakkını içermeyen toplu sözleşme ILO normlarına uymamakta ve toplu sözleşme hakkını kısıtlayarak geri götürmektedir.

___

  • Benli, A., (2003) “Kamu Çalışanlarının Sendikalaşma Çabaları”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı: 46, s.89-128 Bilgin, K. U., (2010) “Ülkemizde Kamu Görevlilerinin Grev ve Toplu Sözleşme Haklarının Hukuki Boyutu ve Uygulamaları Paneli”, DPT Kamu Görevlilerinin Sendikal Ve Demokratik Hakları ÇalıĢtayı, Başbakanlık Basımevi, Ankara, s.83-139 Cardona, F., (2006) “Collective Relations In The Civil Service”, Seminar on “Social Rights and Pensions For Civil Servants In Some EU Member States”, Vilnius, p.1-8 Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (2011) Kamu Görevlileri Sendikaları ile Konfederasyonların Üye Sayılarına ĠliĢkin 2011 Temmuz Ġstatistikleri European Foundation For The Improvement Of Living and Working Conditions, (2007) Industrial Relations In The Public Sector Report, Dublin Gernigon, B., (2007) Labour Relations In The Public And Para-Public Sector, International Labour Office, Working Paper No:2, Geneva Görmüş, A., (2007) “Türkiye’de Sosyal Diyaloğun Gelişimi”, ÇalıĢma ve Toplum Dergisi, Sayı:14, s.115-140 Gülmez, M., (2005) Sendikal Haklarda Uluslararası Hukuka ve Avrupa Birliğine Uyum Sorunu, Belediye iş Yayınları, Ankara Gülmez, M., (2010) “Kamu Görevlilerinin Grev ve Toplu Sözleşme Haklarının Ulusal ve Uluslararası Hukuki Boyutu ve Uygulamaları Paneli”, Kamu Görevlilerinin Sendikal Ve Demokratik Hakları ÇalıĢtayı, Başbakanlık Basımevi, Ankara, s.17-83 Kaya, P. A., (2002) “Sendika Özgürlüğü Açısından 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Yasasının Değerlendirilmesi”, Çimento ĠĢveren Dergisi, Sayı:3, Cilt:16, s.24-34 Kutal, M., (2003) “Türkiye’de Kamu Görevlilerinin Sendikal Örgütlenme Hakları”, Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı: 45, s.141-154 Kutal, M., (2011)“Anayasa Değişikliklerinin Çalışma Yaşamı Üzerindeki Etkileri”, Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı: 60, s.483-496 Mahiroğulları, A., (2009)“1965’ten Günümüze Türkiye’de Memur Sendikacılığı ve ILO Normları”, Kamuda Sosyal Politika, Sayı:10, s.17-31 Mahiroğulları, A., (2011)“1965’ten 12 Eylül 2010 Halk Oylamasına Yasa koyucunun Memur Sendikacılığına Bakış Açısı Ve ILO Normları”, Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı: 60, s.61-87 Mutlu, L., (2001) “Memurların Sendikalaşması Ve Ekonomik - Sosyal Haklara Etkisi”, SayıĢtay Dergisi, Sayı:42, s.20-36 Robert, H, and Stern, R., (2003) “Do Public Sector Strike Bans Really Prevent Conflict?” Industrial Relations, p.493-512 Tuncay, A. C., (2007) “Kamu Görevlilerinin Sendikalaşması ve Toplu Pazarlık Hakkı” Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 9, Özel Sayı, s.157-175 Turan, G., (2000) “Türkiye’de Kamu Sendikacılığı”, Kamu-ĠĢ Dergisi, Cilt: 6 Sayı: 1 Yıldırım E., (2008) “Sendikalar ve Kriz”, ÇalıĢma ve Toplum Dergisi, Sayı:18, s.199-206 Yorgun, S., (2011) “Grevsiz Toplu Pazarlık Hakkı Ve Aidat Bağımlılığı Kıskacında Memur Sendikaları”, Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı:60, s.145-168