Hz. Peygamber'in İbadet Hayatı

İbadet kelimesi sözlükte, “boyun eğme, alçak gönüllülük, itaat, kulluk, tapma, tapınma” anlamlarına gelir. Dinî terminolojide ise ibadet, kulun Allah’a karşı görev, sorumluluk ve itaatini göstermek, O’nun rızasını kazanmak niyetiyle ortaya koyduğu belirli tutum ve davranışlar için kullanılır. Daha genel ifade ile benzer durumdaki düşünüş, duyuş ve sözleri de ifade eder. Bununla birlikte kullanılan kelimenin dinî içerikli belirli ve düzenli davranış biçimleri için kullanımı daha yaygındır.*[1] İslâm’ın aslî şartlarını oluşturan ve ibadetlerin canlılığında en önemli rolü teşkil eden örnekler şunlardır; namaz, oruç, zekât ve hac bunların yanında kurban kesme, itikâf, dua, Kur’an okuma, hayır ve infakta bulunma gibi davranışlarda sıralanabilir. Bu nazarla Hz. Peygamber’in hayatına bakıldığında kaynaklarda onun bu konularda öncülük ettiğine ve ciddi bir yekün oluşturan ibadet örnekleri sergilediğine dair uygulamalar yer alır. Dolayısıyla bu makalede ilk ve örnek bir şahsiyet olması sebebiyle Hz. Peygamber’in ibadet hayatı mevcut bilgiler ışığında tüm yönleriyle işlenecektir

Anahtar Kelimeler:

Siyer, Hz. Peygamber, İbadet, Dua, Sadaka, Kur’an.

The Prophet Muhammad’s Worship Life

The word ibadah lexically means submission, humility, obedience, divine service, worship and slavery. As a religious term, it is used to show people’s respect, love and obedience to Allah, certain attitudes and behaviors carried out by him with the intention of gaining the pleasure of God. More generally, it also expresses the same thoughts, feelings and words. However, it is more common to use the word for certain and regular behaviors with religious content. In addition to prayer, fasting, zakat and pilgrimage, which constitute the basic conditions of Islam, acts such as sacrificing, itikaf, prayer, reading the Qur’an, charity and donation constitute the most famous examples of worship in the sense of the term. With this view, considering the life of the holy Prophet, there are applications in the sources that he pioneered in these matters and exhibited examples of worship that constitute a serious whole. Therefore, in this article, because he is the first and exemplary person, the life of the Prophet will be covered in all aspects in the light of available information.

Keywords:

Sirah, The Prophet, Worship, Prayer, Sadaqah, Qur’an.,

PDF

___

Ahmed, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî el-Mervezî, el-Müsned, 1-6. İstanbul: yy. 1982.
Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. el-Hüseyn b. Alî el-Beyhakî, es-Sünenü’l-kübrâ, 1-10. Haydarâbâd: yy. 1344-1355. Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl, el-Câmiu’s-sahîh, 1-8. İstanbul: yy. 1981.
Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, (nşr. Mustafa Abdülkādir Ahmed Atâ), Beyrut: yy. 1422/2001.
Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-Eş‘as b. İshâk es-Sicistânî el-Ezdî, es-Sünen, thk. Muhammed Muhyiddin Abdülhamid. 1-6. İstanbul: yy. ts.
Ebû Nuaym, Ahmed b. Abdillah el- Isfehânî, Hilyetü’l-evliyâ ve tabakâtü’l-asfiyâ, I- X, Beyrut: yy. 1967.
Elbânî, Nâsıruddîn, Sahîhu’l-Câmii’s-sağîr ve ziyâdâtüh, 1-7. Beyrut: yy. 1990), nr. 4767.
Koca, Ferhat. “İbadet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 19/240. İstanbul: TDV Yayınları, 1999.
Hâkim, Ebû Abdillâh Muhammed b. Abdillâh b. Muhammed el-Hâkim en-Nîsâbûrî, el-Müstedrek ʿale’s-Sahîhayn, I-IV, Haydarâbâd: yy. 1334.
Hatîb, Ebû Bekr Ahmed b. Ali el- Bağdâdî, Târihu Bağdâd, I- XIV, Beyrut: yy ts.
Heysemî, Ebü’l-Hasen Nûrüddîn Alî b. Ebî Bekr b. Süleymân, Mecmaʿu’z-zevâʾid ve menbaʿu’l-fevâʾid, I-X, Beyrut: 1967.
İbn Adî, Ebû Ahmed Abdullāh b. Adî b. Abdillâh el-Cürcânî, el-Kâmil fî maʿrifeti’ḍ-ḍuʿafâʾ ve’l-metrûkîn mine’r-ruvât, 1-8. Beyrut: yy. 1405/1985.
İbn Ebû Şeybe, Ebû Bekr Abdullāh b. Muhammed b. Ebî Şeybe İbrâhîm el-Absî el-Kûfî, el-Musannef fi’l-ehâdîs ve’l-âsâr, nşr. Kemâl Yûsuf el-Hût. 1-8. Beyrut: yy. 1409/1989.
İbn Fetûh, Muhammed, el-Cem Beyne’s-Sahîhayn, nşr. Ali Hüseyn el-Bevvâb, I-VIII, Beyrut: yy. 2002.
İbn Hacer, Ahmed b. Ali el-Askalânî, Fethu’l- bârî şerhu Sahîhi’l- Buhârî, thk. M. Fuâd Abdülbâki, I- XIII, Beyrut: yy. ts.
İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân b. Ahmed el-Büstî, el-Müsnedü’s-sahîh, nşr. İbn Balabân, el-İhsân fî takrîbi Sahîhi İbn Hibbân, 1-9 Beyrut: yy. 1407/1987.
İbn Mâce, Ebû Abdillâh Muhammed b. Yezîd Mâce el-Kazvînî, es-Sünen, nşr. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. 1-2. Kahire: yy. 1373/1953.
İbn Sa’d, Ebû Abdillâh Muhammed b. Sa‘d b. Menî‘ el-Kâtib el-Hâşimî el-Basrî el-Bağdâdî, Kitab et-Tabakâtu’l-kübrâ, I- IX, Beyrut: yy. 1985.
Sinanoğlu, Mustafa. “İbadet”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 19/1448-252. İstanbul: TDV Yayınları, 1999.
Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc b. Müslim el-Kuşeyrî, el-Câmiu’s-sahîh, nşr. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. 1-5 Kahire 1955.
Müttekî, Alî b. Hüsâmiddîn b. Abdilmelik b. Kadîhân el-Müttakî el-Hindî, Kenzü’l-ummâl fî süneni’l-akvâl ve’l-efʿâl, nşr. Bekrî Hayyânî-Saffet Sekkā, I-XVI, Beyrut 1985.
Nesâî, Ebû Abdirrahmân Ahmed b. Şuayb b. Alî en-Nesâî, es-Sünen, nşr. Abdülfettâh Ebû Gudde. 1-9. Beyrut: yy. 1409/1988.
Taberânî, Ebü'l- Kasım Süleyman b. Ahmed, el-Mucemü'l-sağîr, Beyrut: yy. 1988.
Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ b. Sevre et-Tirmizî, el-Câmiu’s-sahîh, nşr. Ahmed Muhammed Şâkir. 1-5, Kahire: yy. 1356.
Zebîdî, Muhammed Murtazâ, İthâfu’s-sâdeti’l-müttekîn bi şerhi İhyai ulûmi’d-dîn, I- XIV, Beyrut yy. 1989.