Türkiye’de Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı

Eğitim ülkelerin ilerlemesine, refahına, ekonomik ve sosyal gelişmişlik düzeyine katkıda bulunan en önemli faktörlerden biridir. Bu nedenle eğitime yapılan harcamalar büyük önem taşır. Bu çalışmada, Türkiye’de 1998:01-2013:02 dönemi için eğitim harcamalarının ekonomik büyüme üzerindeki rolü incelenmiştir. Bu amaçla, geleneksel birim kök testleri, gecikmesi dağıtılmış otoregresif sınır testi yaklaşımı ve Granger nedensellik testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular neticesinde, söz konusu iki değişken arasında eşbütünleşme ilişkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Uygulanan Granger nedensellik testi sonucuna göre incelenen değişkenler arasında tek yönlü bir nedensellik ilişkisi bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Eğitim Harcamaları, Ekonomik Büyüme, Nedensellik Analizi, Eşbütünleşme

The Relationship Between Education Expenditures and Economic Growth in Turkey: An ARDL Bounds Testing Approach

Education is one of the most important factors that contribute to progress, prosperity and level of economic and social development of countries. Therefore, the expenditures on education become a great importance. In this study, the relationship between education expenditures and economic growth was investigated for the period of 1998:01- 2013:02 in Turkey. With this purpose, unit root tests, autoregressive distributed lag ARDL bound test approach and the Granger causality test were used. According to the results, it was determined that there is no cointegration relationship between education expenditures and economic growth. As a result of the Granger causality test, one-way causal relationship between the corresponding variables was determined

Keywords:

Education Expenditures, Economic Growth, Causality Analysis, Cointegration,

PDF

___

Afzal, M., M. S. Farooq, H. K. Akmad, I. Begum ve M. A. Quddus (2010), “Relationship Between School Education and Economic Growth in Pakistan: ARDL Bounds Testing Approach To Cointegration”, Pakistan Economic And Social Review, 48(1), 39-60.
Afzal, M., H. U. Rehman, M. S. Farooq ve K. Sarwar (2011), “Education and Economic Growth in Pakistan: A Cointegration and Causality Analysis”, International Journal Of Educational Research, 50, 321- 335.
Akçacı, T. (2013), “Eğitim Harcamalarının İktisadi Büyümeye Etkisi”, Kafkas Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4 (5), 65-79.
Akgül, I. ve S. Ö. Koç (2011), “Türkiye Cumhuriyeti Tarihinde Eğitim ve Büyüme İlişkisi: Eşik Otoregresif Yaklaşım”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 13, Sayı 2, 1-36.
Blankenau, W. F. ve N. B. Simpson (2004), “Public Education Expenditures and Growth”, Journal of Development Economics, 73, 583-605.
Blankenau,W. F., N. B. Simpson ve, M. Tomljanovich (2007), “Public Education Expenditures , Taxation and Growth: Linking Data To Theory”, American Economic Association, 97(2), 393-397.
Çakmak, E. ve S. Gümüş (2005), “Türkiye’de Beşeri Sermaye ve Ekonomik Büyüme: Ekonometrik Bir Analizi (1960-2002), Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 60, Sayı 1, 59-72.
Çoban, O. (2004), “Beşeri Sermayenin İktisadi Büyüme Üzerine Etkisi: Türkiye Örneği”, İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 30, 131- 142.
Devarajan, S., V. Swaroop Ve H. Zou (1996), “The Composition of Public Expenditure and Economic Growth”, Journal of Monetary Economics, 37(2), 313-344
Eriçok, R. E. ve V. Yılancı (2013), “Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Sınır Testi Yaklaşımı”, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 8(1), 87-101.
Granger, C. W. J. (1969), “Investigating Causal Relations by Econometric Models and Cross-Spectral Methods”, Econometrica, 37(3), 424-438.
Granger, C. W. J. ve Newbold, P. (1974), ”Spurious Regressions in Econometrics”, Journal Of Econometrics, 2, 111-120.
Johansen, S. ve K. Juselius (1990), “Maximum Likelihood Estimation and Inference on Cointegration With Applications to The Demand for Money”, Oxford Bulletin Of Economics and Statistics, 52, 169-210.
Kar, M. ve H. Ağır (2006), “Türkiye’de Beşeri Sermaye ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Eşbütünleşme Yaklaşımı ile Nedensellik Testi,1926- 1994”, Selçuk Üniversitesi İ.İ.B.F. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Sayı 11, 51-68.
Karagül, M. (2003), “Beşeri Sermayenin Ekonomik Büyümeyle İlişkisi ve Etkin Kullanımı”, Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı 5,79-90.
Karataş, M. ve E. Çankaya (2011), “Türkiye’de Beşeri Sermaye ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Analizi”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Cilt 18, Sayı 1, 105-214.
Kıran, B. (2013), “Testing The Impact of Educational Expenditures on Economic Growth: New Evidence From Latin American Countries”, Quality And Quantity. 47, 1-10.
Li, J. ve L. Kong (2012), “Equilibrium Relationship Between Education And Economic Growth”, Advances in Applied Economic and Finance, 2(3), 403-406.
Lucas, R. E. (1988), “On The Mechanics of Economic Development”, Journal of Monetary Economics, 22, 3-42.
Narayan, P. K. ve R. Smyth (2005), “Trade Liberalization and Economic Growth in Fiji. An Empirical Assessment Using the ARDL Approach”, Journal of The Asia Pacific Economy, 10(1), 96-115.
Narayan, P. K. ve S. Narayan (2005), “Estimating Income and Price Elasticities of Imports For Fiji in a Cointegration Framework”, Economic Modelling, 22, 423-438.
Narayan, P. K. (2005), ”The Saving And Investment Nexus for China: Evidence From Cointegration Tests”, Applied Economics, 37(17), 1979-1990.
Narayan, P. K. ve R. Smyth (2006), “What Determines Migration Flows From Low-Income to High-Income Countries? An Empirical İnvestigation of Fiji-U.S. Migration 1972-2001”, Contemporary Economic Policy, 24(2), 332-342.
Özsoy, C. (2009), “Türkiye’de Eğitim ve İktisadi Büyüme Arasındaki İlişkinin VAR Modeli ile Analizi”, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, 71-83.
Öztürk, N. (2005), “İktisadi Kalkınmada Eğitim Rolü”, Sosyoekonomi Dergisi, Sayı 1, 27-44.
Pesaran, M. H., Y. Shin ve R. J. Smith (2001), “Bounds Testing Approaches to The Analysis of Level Relationships”, Journal of Applied Econometrics, 16, 289-326.
Pesaran, M. H. (1997), ”The Role of Economic Theory in Modelling The Long Run”, The Economic Journal, 107(440), 178-191.
Riasat, S., R. M. Atif ve K. Zaman (2011), “Measuring The Impact of Educational Expenditures on Economic Growth: Evidence from Pakistan”, Educational Research, 2(13), 1839-1846.
Serel, H. ve K. Masatçı (2005), “Türkiye’de Beşeri Sermaye ve İktisadi Büyüme İlişkisi: Ko-Entegrasyon Analizi”, Atatürk Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 19, Sayı 2, 49-58.
Şimşek, M. ve C. Kadılar (2010), “Türkiye’de Beşeri Sermaye, İhracat ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişkinin Nedensellik Analizi”, Cumhuriyet Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt 11, Sayı 1, 115-140.
Tarı, R. ve D. Ç. Yıldırım (2009), “Döviz Kuru Belirsizliğinin İhracata Etkisi: Türkiye İçin Bir Uygulama”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 16(2), 95- 105.
Yaylalı, M. ve F. Lebe (2011), “Beşeri Sermaye ile İktisadi Büyüme Arasındaki İlişkinin Ampirik Analizi”, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 30(1), 23-51.
Yılancı, V. (2012), “Türkiye’de Para Talebi İstikrarlılığının Testi: Kayan Pencerelerde Sınır Testi Yaklaşımı”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 33, 67-74.