The Effects of Quality Management System on Patient Safety Culture in Hospitals

Among the important indicators of efficiency and effectiveness in providing health services, it is essential, on one hand, to have a level of services in a minimum acceptable level for the viewpoints of all steakholders and, on the other hand, not to harm patients except for some predetermined certain risks in medical interventioans. This situation makes quality and patient safety practices in hospitals imperative. Quality management systems set out minimum standards in hospitals as it does them in other institutions and can generate positive impacts on patient and employee safety in providing services. With a carefully planned study from this viewpoint, opinions of health care workers of a hospital on patient safety and quality management systems were taken and a relationship between these two concepts and status of this relationship were presented. The samples of this study contain a total of 253 hospital employees regardless of professional differences. The evaluation of the data received from 253 healthcare workers of the hospital through surveys, frequency tables, center and spread with Pearson's correlation test and linear regression analysis were also used. When examining the effects of Quality Management System to Patient Safety Culture, analyses were conducted to determine the relationship between Quality Management System and Patient Safety Culture. Significant/Meaningful relationships between the sub-dimensions of Quality Management System and that of PSC were determined statistically. The results of this study reveal that Quality Management System predicts 44% of variations in Patient Safety Culture. In addition, There is a significant/meaningful regression model F=193.753; p

Anahtar Kelimeler:

Hasta güvenliği kültürü, kalite yönetim sistemleri, hastane yönetimi, sağlık çalışanları

The Effects of Quality Management System on Patient Safety Culture in Hospitals

Keywords:

Patient safety culture, quality management systems, hospital management, healthcare workers,

PDF

___

Akalın, H. Erdal (2004), “Hasta Güvenliği Kültürü: Nasıl Geliştirebiliriz?”, ANKEM Dergisi, 18 (2),s. 12-13.
Akalın, H. Erdal (2007), “Klinik Araştırmalar ve Hasta Güvenliği”, İKU Dergisi, Sayı:17, s. 33.
Akalın, H. Erdal (2010), “Hasta Güvenliği Kültürü”, Sağlıkta Nabız, 7 (25), s. 10-13.
Altman, Drew E., C. Clancy and R. J. Blendon (2004), “Improving Patient Safety - Five Years after the IOM Report”, The New England Journal of Medicine, 351 (20), p. 2041.
Bates, David W. (2000), “Using İnformation Teknoloji to Reduce of Medical Errors in Hospitals”, British Medical Journal, 320, s. 788-791.
Çakır, Ali (2007), Hasta Güvenliği Kültürü ile Kalite Yönetim sistemi arasındaki ilişkinin Analizi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi,T.C. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Donabedian, Avedis (1995),The Quality of Care:How Can it Be Assessed, Health Administration Press, Michigan.
Drucker Peter F., (1995), Gelecek İçin Yönetim 1990’lar ve Sonrası, (Çeviren: Fikret Üçcan), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Genel Yayın No:327, Ankara.
Dursun, Salih, Nuran Bayram ve Serpil Aytaç (2010), “Hasta Güvenliği Kültürü Üzerine Bir Uygulama”, Celal Bayar ÜniversitesiSosyal Bilimler Dergisi, 8/1, s. 1-3.
Göktaş, Selma (2007), Bir Kamu Hastanesinde Hemşire İstihdamının Hasta Güvenliğine Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, T.C. Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Gözlü, Kenan ve Sıdıka Kaya (2012), “Akreditasyon Belgesine Sahip Bir Hastanede Hasta Güvenliği Kültürünün değerlendirilmesi”, 6. Ulusal Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi Bildiriler Kitabı, Isparta, s. 175- 182.
Henneman, Elizabeth A.(2010), “Patient Safety and Technology”, Critical Care Nurse / Supplement, February, p. 8.
Kavuncubaşı, Şahin (2000), Hastane ve Sağlık Kurumları Yönetimi, Siyasal Kitabevi, Ankara.
Kaya, Sıdıka (2003), “Sağlık Hizmetlerinde Kalite Yönetimi: Çeşitli Ülkelerdeki Uygulamalara Genel Bir Bakış”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:6 Sayı:2, s. 27-42.
Kaya, Sıdıka (2005), Sağlık Hizmetlerinde Sürekli Kalite İyileştirme, Pelikan Tıp ve Teknik Kitapçılık Ltd. Şti., Ankara.
Kaya, Sıdıka (2009), “Hasta Güvenliği Kültürü Nedir ve Nasıl Geliştirilebilir?” Sağlık Hizmetlerinde Kalite, Akreditasyon ve Hasta Güvenliği Dergisi, 1 (1), s. 32-34.
Mayo, Ann and Denise Duncan (2004), “Nurses’ Perceptions of Medical Errors”, Journal of Nursing Care Quality, 19 (3), p. 209-217.
O’Connor Edward J. And C. Marlena Fiol (1997), Creating a Road Map to Lead People Through Change. Culture Shift: A leader’s Guide to Managing Change in Health Care,JE Lowery (ed), American Hospital Publishing Inc., Chicago, p. 39-60.
Özmen, Sümeyye ve Oğuz Başol (2010), “Hasta Güvenliği Kültürü: Bursa’da Özel Bir Hastane Uygulama Örneği”, II. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler Kitabı, II. Cilt, Ankara, s. 81-97.
Pronovost Peter J., et al (2004), “Senior Executive Adopt-a-Work Unit: A Model for Safety Improvement”, Joint Commission Journal Quality and Safety,30 (2), p. 59-68.
Sağlık Bakanlığı (2011), Hasta ve Çalışan Güvenliğinin Sağlanmasına Dair Yönetmelik, 06.04. 2011 Tarihli Resmi Gazete.
Sağlık Bakanlığı Performans Yönetimi ve Kalite Geliştirme Daire Başkanlığı (2011), Hastane Hizmet Kalite Standartları, Ankara, s. 7.
Soylu, Kaan,F. ve Ahmet Suer ,Funda Soylu and E. Özlem Süer (1998), Toplam Kalite Yönetimi Sözlüğü, İstanbul.
Tengilimoğlu, Dilaver, Oğuz Işık ve Mahmut Akbolat (2012), Sağlık İşletmeleri Yönetimi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Şimşek, Muhittin (2001), Toplam Kalite Yönetimi, Alfa Yayınları, 3.Baskı, İstanbul.
TTB Füsun Sayek Raporları (2011), Hasta Güvenliği, Türkiye ve Dünya, Ankara, s. 17-19.
Türkmen, Emine, Ü. Baykal, Şeyda Seren ve Serap Altuntaş (2011), “Hasta Güvenliği Kültürü Ölçeği’nin Geliştirilmesi”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(4), s. 39.
Tütüncü, Özkan, Kamil Yağcı ve Deniz Küçükusta (2006), “Toplam Kalite Yönetimi Kapsamında Hasta Güvenliği ve Akreditasyon: Tıbbi Laboratuarlar Değerlendirmesi”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 8, Sayı: 4, s. 288