6360 Sayılı Yasanın Getirdiği Genişletilmiş Büyükşehir Modelinin Belediyelerin Hizmet Sunum Performansına Etkileri Üzerine Bir Araştırma

Bu araştırmanın amacı 6360 sayılı yasa çerçevesinde oluşturulan “Genişletilmiş Büyükşehir Modeli” konusunda yerel yöneticilerin algıları ve belediyelerin hizmet sunum performansları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın evrenini, Kocaeli ve Sakarya illerinde kamu kurum ve kuruluşlarında görev yapan yöneticiler ve muhtarlar oluşturmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yönteminden yararlanılmış, veriler yüz yüze anket tekniği ile elde edilmiş, verilerin analizi için toplam 561 anket SPSS programında değerlendirmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre yasal düzenlemenin pozitif amaçlı yapıldığı algısı, büyükşehir belediyelerin hizmet sunum performansının olumlu yönde değerlendirilmesine önemli düzeyde katkı yapmaktadır. Aynı şekilde yasal düzenlemenin etkinlik, verimlilik ve kalite algısını güçlendirecek uygulamaların artırılması, belediyelerin hizmet sunum performansının olumlu olarak değerlendirilmesini sağlamaktadır. Diğer taraftan yasal düzenlemenin negatif amaçlı yapıldığı veya çeşitli sorunları beraberinde getirdiği algısının yükselmesi ise belediyelerin hizmet sunum performansının olumsuz yönde değerlendirilmesine neden olmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

6360 Sayılı Yasa, Büyükşehir Modeli, Belediyeler, Hizmet Sunum Performansı

A Study on the Effects of the Extended Metropolitan Model Law No. 6360 on the Service Delivery Performance of Municipalities

The purpose of this study is to examine the relationships between the perceptions of local managers and the service delivery performance of the municipalities on the "Extended Metropolitan Model" which was created under the law number 6360. The universe of research is formed by managers who work in public institutions and organizations and reeves in Kocaeli and Sakarya provinces. Quantitative research method was used in the research, data were collected by face-to-face survey technique, and a total of 561 questionnaires were evaluated in the SPSS program for data analysis. According to the results of the survey, the perception that the legal regulation is made for positive purposes and strengthens the efficiency, productivity and quality makes a significant contribution to the evaluation of the service delivery performance of the metropolitan municipalities positively. On the other hand, the increase in perception that the legal regulation is made for negative purposes or brings about various problems causes the evaluation of the service delivery performance of the municipalities negatively.

Keywords:

Law No. 6360, Metropolitan Model, Municipalities, Service Delivery Performance,

PDF

___

Adıgüzel, Ş. (2012), “6360 Sayılı Yasa’nın Türkiye’nin Yerel Yönetim Dizgesi Üzerine Etkileri: Eleştirel Bir Değerlendirme”, Toplum Ve Demokrasi, 6 (13-14), s. 153-176.
Adıgüzel, Ş. ve Tek, M. (2014), “6360 Sayılı Yasa Ve Türkiye’nin Büyükşehir Belediyesi Sisteminde Değişim: Hatay Örneği”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 3, s.73-95.
Apan, A. (2006), “AB Mevzuatında Yerellik İlkesi”, Türk İdare Dergisi, 450, s. 29-42.
Arıkboğa, E. (2009), “”Ölçek Reformunun Buyukşehir Belediye Meclislerindeki Temsil Adaletine Olumlu Etkileri”, Ulusal Kalkınma ve Yerel Yönetimler, 4. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildirileri, Cilt 2, TODAİE Yay., s.737–754.
Arıkboğa, E. (2013), “Geçmişten Geleceğe Büyükşehir Belediye Modeli”, Yerel Politikalar Dergisi, s. 48-96
Ayyıldız, M., Çiçek, A. ve Ayyıldız, B. (2016), “6360 Sayılı Büyükşehir Yasasının Kırsal Kesime Olası Etkileri”, Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi, TARGİD Özel Sayı, s. 280-285.
Bingöl, Y., Yazıcı, E. ve Büyükakın, T. (2013), “İl Sınırında Büyükşehir Belediye Modeli Kocaeli Deneyimi”, Kocaeli Büyükşehir Belediyesi, Basın Yayın ve Halkla İlişkiler Dairesi Başkanlığı Yayınları, 38 (1), s. 13-248.
Çelikyay, H. (2014). “Değişen Kent Yönetimi Ve 6360 Sayılı Büyükşehir Yasası”, Seta, s. 101,1-24.
Çınar, T., Çiner, C. U. ve Zengin, O. (2009), Büyükşehir Yönetimi Bütünleştirme Süreci, TODAİE, Ankara.
Dillman, D. A. (2000), “Mail and Internet surveys – The tailored design method”, John Wiley and Sons Inc.
Duru, B. (2013), “Büyükşehir Düzenlemesi Ne Anlama Geliyor?”, GAP Belediyeler Birliği Dergisi, s. 33-37.
Ersoy, M. (2013), “6360 Sayılı Yasa Ve Mekânsal Planlama Sorunları”, Gap Belediyeler Birliği Dergisi, /2012/04/6360-say%c4%b1l%c4%b1-yasa-ve-mekansal-planlama-sorunlar%c4%b14. pdf,(02.12.2016)
Gül, H., ve Batman, S. (2013), “Dünya Ve Türkiye Örneklerinde Metropoliten Alan Yönetim Modellleri Ve 6360 Sayılı Yasa”, Yerel Politikalar, Yıl: 1, Sayı: 3, s. 7-47.
Gürbüz, M., Yıldırım, U. ve Belli, A. (2013), “Büyükşehir Belediye Kanunu’nun Kahramanmaraş İli Ölçeğinde Analizi”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, s. 102-135.
Güven, H. S. (1982), “Değişen Yerel Hizmet Kavramı Ve Yerel Yönetimlerde Ölçek Sorunu”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 4, s. 27-48.
Keleş, R. (2012), Yerinden Yönetim ve Siyaset. Cem Yayınevi, İstanbul.
Sekaran, U. (2003), “Research Methods for Business”, John Wiley and Sons Inc.
Yıldırım, U., Gül, Z. ve Akın, S. (2015), “İl Mülki Sınırı Büyükşehir Belediye Modelinin Getirdiği Yenilikler”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:10, Sayı: 2, s. 205-229.
Zengin, O. (2014), “Büyükşehir Belediyesi Sisteminin Dönüşümü: Son On Yılın Değerlendirmesi”, Ankara Barosu Dergisi, 2, s. 91-116.