Osmaniye İli Çevre Sorunlarının Değerlendirilmesi

Osmaniye ili; Akdeniz Bölgesi’nde, Çukurova’nın en doğusunda yer almaktadır. 3.767 km2 yüzölçümüne sahip Osmaniye topraklarının % 42’si ormanlık alan, %39’u ekili dikili tarım alanı, %17’si tarıma elverişsiz arazi ve %2’si diğer arazilerden oluşmaktadır. Osmaniye coğrafi alan itibariyle Türkiye’nin 67. büyük ilidir. 2014 yılı verilerine göre ilin toplam nüfusu 506.807’dir. Avrupa’yı Ortadoğu’ya bağlayan önemli kara ve demiryollarının kavşak noktasında olması; elektrik, doğalgaz ve petrol boru hatlarının Doğu Akdeniz’de oluşturduğu bir enerji kavşak noktasında yer alması, son zamanlarda Osmaniye ilini stratejik bir cazibe merkezi haline getirmiştir. Osmaniye ilinde artan nüfusla birlikte konut, enerji, haberleşme, ulaştırma, tarım, gıda üretimi vb. alanlardaki ihtiyaçlar da her geçen gün artmaktadır. Hızlı nüfus artışı paralelinde düzensiz ve hızlı kentleşme ve sanayileşmenin var olan çevre ekosistemleri üzerindeki olumsuz etkileri de göz ardı edilmeyecek kadar önemli bir noktaya gelmiştir. “Türkiye Çevre Sorunları ve Öncelikleri Değerlendirme Raporu” verileri doğrultusunda Osmaniye için önem ve önceliklerine göre, en önemliden az önemliye doğru çevre sorunları hava-atıklar-su-toprak kirliliği şeklinde sıralanmıştır. Bu çalışmayla, Osmaniye için yapılacak düzenli kentleşme, sanayileşme ve çevre sorunları planlamalarına önemli katkılar sağlanması amaçlanmıştır. Çalışmada, Osmaniye ilinin mevcut su potansiyeli, hava kalitesi, atıklar, topografik yapı ve insan faaliyetleri gibi faktörler belirlenerek daha bilimsel bir yaklaşım izlenmeye çalışılmıştır.

___

  • [1] Aksoy Y, Ergun N, 2009. Kentleşme ve Yeşil Alan Sorunu Üzerine Bir Araştırma İstanbul Kenti Bakırköy İlçesi Örneği 2(4): 426-438.
  • [2] Aliağaoğlu A, Uğur A, 2012. Şehir Coğrafyası, Nobel Yayıncılık, 1-2.
  • [3] Çevre İl Müdürlüğü, 2015. Osmaniye İli 2014 Yılı Çevre Durum Raporu, 1-206.
  • [4] Çevre İl Müdürlüğü, 2011. Osmaniye İli Çevre Durum Raporu, 1-417.
  • [5] Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, 2014. Türkiye Çevre Sorunları ve Öncelikleri Değerlendirme Raporu, 1-121.
  • [6] Çınar Ö, 2013. Çevre Kirliliği ve Kontrolü, Nobel Yayıncılık, 86.
  • [7] Duran M ve Demirer N.G, 1997. Su Arıtımında Temel İşlemler, Çevre Mühendisleri OdasıYayınları, 6-9.
  • [8] Kılıç S.E, 2014. Şehir Altyapısı, Nobel Yayıncılık, 4-5.
  • [9] Koç E, 2008. Osmaniye'nin sosyo-ekonomik ve kültürel yapısı, Nobel Yayın, 1-364.
  • [10] Nacar F ve Sağır N, 2008. Osmaniye ilindeki kentleşmenin çevre ve insan üzerindeki etkileri ve kent bilgi sistemleri, I. CBS Günleri Sempozyumu, Ankara, Türkiye, 30-45.
  • [11] Özyılmaz H, Karaşin A, Karakaş S, Gürbüz Ş, 2008. Diyarbakır’da Yoğun Göçün Getirdiği Çarpık Kentleşme Sorunları, Afet Sempozyumu, Diyarbakır, Türkiye, 330.
  • [12] Tekin H. ve Helvacı F.Ö, 2014. Orman Ekosistemleri Açısından Hava Kalitesinin İzlenmesi, Önemi ve Yöntemleri, II. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, Isparta, Türkiye, 343-351.
  • [13] Veysel E, 1995. Su Tasfiyesi, İTÜ İnşaat Fakültesi Matbaası, 11.
  • [14]http://www.aksagaz.com.tr/[online 04.10.2016]
  • [15] Büyükalaca O, Gül A, Efeoğlu İ.E, Ergün B, Keleş C, Sezgin A.A, Yakut E, 2009. Osmaniye İli SWOT Analizi (proje raporu), Osmaniye Korkut Atat Üniversitesi, Osmaniye.