PALU HÜKÜMETİ’NDE OSMANLI DÖNEMİNE AİT BAZI VAKFİYELER ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Vakıflar sosyal yaşamda bir amacı yerine getirmek için kurulan en önemli müesseselerdir. Osmanlı Devleti'nin sınırları içerinde bulunan sancaklarda sosyal yaşamın farklı yönlerine hizmet eden vakıflara rastlamak mümkündür. Klasik Osmanlı sancaklarında ekonominin temel dayanağı toprak sistemiydi. Bu tür sancaklarda elde edilen vergiler ve gelirler köylerdeki ekilen biçilen topraklardan sağlanmaktaydı. Özellikle de XVI. yüzyılda oluşturulan Palu Hükümeti'nde ekonominin vazgeçilmez unsuru topraktı. Palu bölgesinin İranlılardan alınmasında gösterdikleri gayretlere binaen bazı ailelere yaşadıkları köyler tevcih edilmiştir. Bu köyler bu ailelerin kendi mülkleri olup rehin alınamaz ve el konulamazdı. Nitekim Palu Beyleri de kendi akrabalarına ve kan bağı vasıtasıyla bağlı bulundukları Mirdasi Aşireti fertlerine bazı köyleri ve yaylakları vakıf ederek onların tasarrufuna sunmuşlardır. Palu Hükümeti'nde göze çarpan diğer önemli bir husus ise hayırsever bazı aileler medrese cami gibi hayır kurumlarına bazı arazilerin ve ticarethanelerin gelirlerini vakfetmeleridir.

Anahtar Kelimeler:

Palu Hükümeti, Vakfiyeler, Palu Beyleri, Cemşid b. Rüstem, Medrese

PDF

___

Aşan, A. (2012). Âmid Şehrinin Sûret-i Feth ve Teshîri, Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, (VII), ss.263-288.
Aydın, N. (2011). Diyarbakır ve Mirdasiler Tarihi, İstanbul: Avesta Yayıncılık.
Demirtaş, F. (2005). Mirdasi Hükümdarları ‘’Palu ve Eğil Hükümetleri’’ ve Çermik Beyliği, İstanbul: Sena Ofset Yayınları.
Gencer, F. (2011). “Merkezîleşme Politikaları Sürecinde Yurtluk-Ocaklık Sisteminin Değişimi”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, (49), ss.75-96.
Karabulut, S. (2014). Şeyh Ali Sebiti el-Palevi, İzmit: Altın Kalem Yayınları.
Karabulut, S. (2017a). “Palu’nun Siyasi/Ekonomik Tarihi (XIV-XVIII. Yüzyıllar Arası) ve Palu Çarşısı’na Dâir Vakıfname Belgesi’nin Tercümesi”, Ankara Üniversitesi, Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, (41), ss.145-168.
Karabulut, S. (2017b). “Şeyh Alâeddin İbn-i Şeyh Pir Vakfiyeyi Tarihiyesi Üzerine Bir İnceleme”, Bingöl Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (9), ss.263-279.
Karabulut, S. (2013). Zazalar Tarihi Kültürel ve Sosyal Yapı, İzmit: Altın Kalem Yayınları.
Kılıç, O. (1999). “Yurtluk-Ocaklık ve Hükümet Sancaklar Üzerine Bazı Tespitler”, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, (10) , ss.119-137.
Kodaman, B.(1986). Osmanlı Devrinde Doğu Anadolu ’nun İdarî Durumu, Ankara: Anadolu Basın Birliği Yayınları.
Palu Asliye Hukuk Mahkemesi, Osmanlı Şeriat Mahkemesi kararı tercümesi, 1978/346 nolu esas ile 1980/167 nolu sayılı kararı.
Şerefhan (2010), Şerefname, c. II/I, (Çev. Rıza Katı), İstanbul: Yaba Yayınları.
Uğur, A. (1997). Celal-zade Mustafa Selim-name, İstanbul.
Ünal, M. Ali. (1992). ‘‘ XVI. Yüzyılda Palu Hükûmeti’’, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:7(1), ss.240-265.
Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA), sayı:3013.
Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA), Anadolu Tasnif Defteri, Sayı: 264.
Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA), sayı:582-1/138.
Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA), sayı:582-1/137.
Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA), sayı:116.
Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi (VGMA), Vakfiye Akar Defteri, sayı: 2374.
Yapıcı, S.(2004), Palu Tarih-Kültür-İdari ve Sosyal Yapı, Ankara: Anıl Matbaa ve Ciltevi