Dünya Bankasının Yeni Uluslararası Yoksulluk Sınırları ve Küresel Yoksulluğun Yeniden Değerlendirilmesi

Dünya Bankası, küresel yoksulluk algısının oluşumunda ve yoksulluğa yönelik mücadele de önemli uluslararası kurumlardan biridir. Özellikle yoksulluğu ölçmeye yönelik geliştirdiği uluslararası yoksulluk sınırı (1,90 ABD Doları), küresel yoksulluğun boyutlarının tahmininde kullanılan en yaygın kriterdir. 2018’de Dünya Bankası, uluslararası yoksulluk sınırına tamamlayıcı olarak daha yüksek refah seviyelerini yansıtan mutlak ve göreli yeni yoksulluk sınırları ile çok boyutlu bir yoksulluk endeksi geliştirmiştir. Bu çalışmanın amacı mevcut uluslararası yoksulluk sınırı ile yeni geliştirilen sınır ve endekse göre küresel yoksulluğun boyutlarının ve görünümünün hangi yönde değiştiğini ortaya koymaktır. Çalışma, ağırlıklı olarak Dünya Bankasının doküman ve verilerine dayalı bir literatür taraması ve durum analizine dayanmaktadır. Dünya Bankasının geleneksel olarak kullandığı 1,90 ABD Dolarlık uluslararası yoksulluk sınırına göre %10 olarak tahmin edilen küresel yoksulluk, yeni yoksulluk sınırlarına göre hesaplandığında artmaktadır. Son yirmi yıldır uluslararası düzeyde sürdürülen yoksullukla mücadele ile aşırı yoksulluğu yarı yarıya azaltma hedefi gerçekleşmiş olmakla birlikte, yoksulluk tanımı genişletildiğinde hâlâ yoksulluğun dünyanın en önemli sorunlarından biri olarak varlığını sürdürdüğü görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Yoksulluk, uluslararası yoksulluk sınırı, toplumsal yoksulluk sınırı, çok boyutlu yoksulluk endeksi, Dünya Bankası

PDF

___

Chen, S. and Ravallion, M. (2008). The Developing World is Poorer than we Thought, But no Less Successful in the Fight Against Poverty. Wold Bank Policy Research Working Paper 4703.
Coşkun, S. ve Tireli, M. (2010). Dünya Bankası ve UNDP’nin Küreselleşme - Yoksulluk İlişkisine Yönelik Yaklaşımları. Yardım ve Dayanışma. Cilt 1. Sayı 1. 41-55.
Ferreira, F. and Sanchez-Paramo, C. (2017). A Richer Array of International Poverty Lines. 13.10.2017. [http://blogs.worldbank.org/developmenttalk/node/1603] (Erişim: 10 Aralık 2018).
Ferreira , F., Dikhanov, Y., Chen, S., Dabalen, A, Dikhanov, Y., Hamadeh, N., Jolliffe, D., Narayan, A., Prydz, E.B., Revenga, A., Sangraula, P. Serajuddin, U. and Yoshida, N. (2016). A global count of the extreme poor in 2012: data issues, methodology and initial results. The Journal of Economic Inequality. 14 (2). 141–172. doi: 10.1007/s10888-016-9326-6
Jolliffe, D.M. and Prydz, E.B. (2016). Estimating international poverty lines from comparable national thresholds. The Journal of Economic Inequality. 14(2). 185-198. doi: 10.1007/s10888-016-9327-5
Jolliffe, D.M. and Prydz, E.B. (2017). Societal Poverty: A Relative and Relevant Measure. World Bank Policy Research. May. WP 8073.
Jolliffe, D.M. and Wadhwa, D. (2018). Nearly 1 in 2 in the World Lives Under $ 5,50 a Day. 24.10.2018. [http://blogs.worldbank.org/opendata/node/2432]. (Erişim: 10 Aralık 2018).
Mahler, D., Friedman J., Lugo, M.A. and Sharma, D. (2018). Does monetary poverty capture all aspects of poverty?. 30.10.2018.
[https://blogs.worldbank.org/developmenttalk/does-monetary-poverty-capture-all-aspects-poverty?CID=POV_TT_Poverty_EN_EXT]. (Erişim: 15 Ocak 2019).
Osberg, L., Xu, K. (2008). How should we measure poverty in a changing world ? methodological issues and chinese case study. Review of Development Economics,12 (2). 419-441. doi: 10.1111/j.1467-9361.2008.00449.x. Özdemir, M.Ç. (2016). Yoksulluğun Ölçüm Yöntemleri. Gelir Dağılımı ve Yoksulluk: Kavram-Teori-Uygulama. Ed. M.Ç. Özdemir ve E. İslamoğlu. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ravallion, M. (1992). Poverty Comparisons: A Guide to Concepts and Methods. Living Standart Measurement Study WP. February. LSM-88.
Ravallion, M., Datt, G. and Walle, D. (1991). Quantifying Absolute Poverty in the Developing World. Review of Income and Wealth Series 37. Number 4. 345-361. Şenses, F. (2002). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İkinci Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
Tireli, M. (2009). Küreselleşme ve Yoksulluk: Birleşmiş Milletler (UNDP) ve Dünya Bankası Göstergeleri Işığında Bir Analiz. Ankara: T.C. Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü. Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi.
UN (2018). Sustainable Development Goals Report. New York: United Nations.
[https://unstats.un.org/sdgs/files/report/2018/TheSustainableDevelopmentGoalsReport2018-EN.pdf]. (Erişim: 05 Ocak 2019).
UNDP (1999). Human Development Report 1999. New York: Oxford University Press. [http://hdr.undp.org/sites/default/files/reports/260/hdr_1999_en_nostats.pdf]. (Erişim: 10.04.2019).
UNDP (2010). Human Development Report 2010. The Real Wealth of Nations: Pathways to Human Development.
[http://hdr.undp.org/sites/default/files/reports/270/hdr_2010_en_complete_reprint.pdf]. (Erişim: 10.04.2019).
World Bank (1990). World Development Report 1990: Poverty. World Development Report. New York: Oxford University Press.
World Bank (2001). World Development Report 200/2001: Attacking Poverty. World Development Report. New York: Oxford University Press.
World Bank (2017). Monitoring Global Poverty, Report of the Commission on Global Poverty. [https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/25141/9781464809613.pdf] (Erişim: 10 Ocak 2019).
World Bank (2018). Piecing Together the Poverty Puzzle, Poverty and Shared Prosperity 2018.
[https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/30418/9781464813306.pdf] (Erişim: 21 Aralık 2018).
Yüksel Arabacı, Rabihan (2016). Göreli Yoksulluk Yaklaşımı ve Türkiye için Uygunluğu. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt 30. Sayı 5. 1329-1343.
[http://ida.worldbank.org/about/history]. (Erişim: 23 Kasım 2018).
[www.worldbank.org]. (Erişim:15 Haziran 2016).