Mevlâna ve onun fikirlerinden doğup gelişen Mevlevilik, Türk tasavvuf ve kültür hayatındaderin izler bırakmıştır. Yüzyıllarca kültür ve sanat çevrelerinde oldukça geniş bir muhit oluşturanMevleviler, önderleri Mevlâna’nın büyük bir şair oluşu sebebiyle şiire dolayısıyla şairliğeayrı bir önem atfetmişlerdir. Bu durum, edebiyatımızda bilhassa Divan şairlerinin rağbetettikleri tarikatların başına Mevleviliği yerleştirmiştir. Mevlevi şairlerin sayısı XVI. yüzyıldanitibaren kayda değer bir artış göstermiştir. Bu yüzyılda Mevleviliğe intisabı ile dikkatiçeken şairlerden biri de Âsafî Dal Mehmed Çelebi’dir. Bu çalışmada bugüne dek yapılan Mevleviedebiyatı araştırmalarında üzerinde durulmayan Âsafî Dal Mehmed Çelebi’nin hayatı, tekeseri Şecâat-nâme mesnevisi ve eserinde kendini gösteren edebî kişiliği değerlendirilmiştir.

Mevlana Jelaleddin Rumi and Mawlawiyah, which was flourished by his ideas, had great impacts in Turkish mysticism and culture. Mawlawis, known and admired by a wide circle of people of the art and culture for ages, gave great importance to poetry and poets because of the fact that Mevlana, who was their leader, was an outstanding poet. This situation led Mawlawiyah to the first place of the religious sects of which the poets of Divan in our literature admired. The number of the Mawlawi poets remarkably increased by 16th. Century. In that century, Âsafî Dal Mehmed Çelebi was one of the poets who noticeably devoted himself to the Mawlawiyah. In this study, the life of Âsafî Dal Mehmed Çelebi, not much taken into consideration in Mawlawi literature, his only work mathnawi Şecâat-nâme, and his literary personality have been explored.