Klasik dönem Osmanlı toplumunda, sosyal güvenlik işleri aile içi yardımlaşma ve vakıflararacılığıyla yürütülürdü. Devletin en önemli savaş gücü olan Osmanlı kara kuvvetleri personelininemeklilik işlemleri, Tanzimat sonrasında sistemli hale getirildi. 1865 yılında tüm askerlerikapsayan bir emekli sandığı kuruldu. Ancak 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşı sonrasındameydana gelen gelişmeler, sandığın yükünü artırdığından yeni bir düzenlemeye gidildi. Savaştasakat kalan ve yaralananlar ile şehit düşenlerin ailelerine emekli maaşı verebilmek amacıylakara kuvvetleri için ayrı bir emekli sandığı tesis edildi.Bu çalışmada söz konusu sandığın işleyişini düzenleyen 1881 tarihli sandık nizamnamesiincelendi. Nizamnamede yer verilen sandığın sermayesi, yönetimi, askerlerin emeklilik yaşsınırı, alacakları maaş tutarı, hastalık ya da sakatlık dereceleri, ailelerine ödenecek maaş tutarlarıv.b. daha birçok husus ayrıntılı olarak tahlil edildi.

In the classical period of Ottoman society, social security affairs were carried out by means of domestic support and foundations. Retirement process of Ottoman land forces personnel, which was the most important war establishment of the state, was made systematic after Tanzimat. A pension fund that included all soldiers was founded in 1865. But because the incidents that occured after the 1877-1878 Ottoman-Russian War increased the burden of the fund, a new regulation was reformed. A seperate pension fund was established for land forces in order to give retired pay to soldiers who got crippled and injured and to families of martyrs. The fund regulation of 1881 which organize the functioning of the pension fund was examined in this study. Many issues such as the capital and management of the fund, retirement age limit of the soldiers and salaries of them, degrees of illness and disability and the amount of the salary paid to the families of the soldiers were analysed in detail