Anlatmaya bağlı Türk halk edebiyatı türleri içerisinde yer alan fıkralar; mizahî unsurları, kısa ve yoğun anlatımı, güldürürken düşündüren özelliği ve sade bir dille anlatılmalarıyla diğer türlerden kolayca ayrılırlar. Türk fıkraları üzerindeki çalışmalar başta Nasreddin Hoca olmak üzere belli başlı tipler üzerinde yoğunlaşmaktadır. Ünü ulusal sınırların dışına taşmış Nasreddin Hoca fıkralarının yanında daha dar çevrelerde tanınan yöresel ve bölge tipleri de Türk fıkralarının zenginliğinin işareti olarak kabul edilebilir.

Included in verbal Turkish folk literature, jokes differ from other types easily in terms of their humorous elements, short and brief descriptions, comic and thought-provoking style as well as their plain language. Studies on Turkish jokes have focused on certain types, especially on those of Nasreddin Hodja. The jokes of Nasreddin Hodja have already become world-famous, and lesser-known and local joke types can be regarded as a mark of richness of Turkish jokes.In this regard, local and regional jokes which have been told for a long time by the local people in Eğiste (Bağbaşı) district of Hadim county, Konya, draw attention as they have not been studied before. The local people’s reaction to their experiences, together with humor, wittiness and other local elements, has formed this type of joke. In our article, we will deal with jokes from Eğiste (Bağbaşı) and the properties of these types of jokes, the relation between the type and the geographical and cultural features of the region, humorous elements of the type of joke and samples compiled from the region.