Yazılı tahliye taahhüdü, 6570 sayılı kanunun 7/1 maddesi a bendinde düzenleme altına alınmıştır. Bu hükme göre, bir tahliye taahhüdünün etkisi, taahhütte belirtilen günde kira sözleşmesinin sona ermesi anlamına gelmemektedir. Zira bu sebeple açılan tahliye davası, kiralananın geri verilmesini hedeflemekten ziyade kira sözleşmesini sona erdirmeye yönelik bulunmaktadır. Kira sözleşmesinin sona erdirilmesi, kiralayanın sulh hukuk mahkemesinde açacağı bir tahliye davası ile veya icra takibi yoluyla gerçekleştirilmektedir. Bir kira ilişkisinde kanun kiralayanlara sınırlı tahliye imkânı tanımıştır. Buna rağmen kiralayanlar belli bir süre sonra yüksek kira bedeli karşılığında yeniden kira sözleşmesi yapmak isterler. Burada 6570 sayılı Kanunun 7/1, a maddesinin kötüye kullanılması söz konusudur. Bunun engellenmesi için bir takım yeni kanuni düzenlemelerin yapılaması kaçınılmazdır. Bunun için ispat hukuku açısından zorluk çeken kiracıların korunması amacıyla tahliye taahhütlerinin resmi biçimde düzenlenmesi imkânını sağlaması gereklidir. Böylece kira sözleşmesiyle tarih uygunluğunun gözetilmesi gerekmektedir. Bunun yanında kiracıların etkin biçimde korunması için Avrupa’da yaygın şekilde kullanılan Resmi Kira Ofisleri gibi kurumlar oluşturulmalıdır.