Amaç: Bu çalışmanın amacı post-kor ve kronla restore edilmiş dişlerde farklı simantasyon materyallerinin ve post uzunluklarının kırılma direncine etkisini değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Benzer boylara sahip 40 mandibular premolar dişin kronları uzaklaştırıldı. Kanal tedavileri yapıldıktan sonra dişler akrilik bloklara gömüldü. Örnekler ilk olarak ikiye ayrıldı. 10 mm ve 5 mm derinliklerinde sirküler post boşlukları, sırasıyla #0.5 ve #2 kodlu üretici frezleri ile hazırlandı. Post (D.T. Light-Post) simantasyonu aşamasında, her post grubundaki 10 örnek kendinden adezivli rezin siman (Rely X) ile simante edildi. Diğer 10 örnek kendinden asitli kompozit siman (Clearfill Esthetic Cement) ile simante edildi (n=10). Tüm örnekler kompozit korlar ile restore edildi ve toplamda yaklaşık 5°’lik konverjans açısıyla 6 mm boyunda (1 mm ferrule dahil) prepare edildi. Sonra, tüm dişler tam metal kronlarla, cam iyonomer simanla simante edilerek restore edildi. Termal döngü ile yorma sonrası, tüm örneklere kırılma dayanımı testi (0,5 mm/min) uygulandı. Data iki yönlü varyans analizi kullanılarak analiz edildi (α=0.05).Bulgular: Farklı tip siman kullanımı restore edilmiş dişlerin kırılma dayanımını etkilemezken (p=0.209), 10 mm derinlikte post yerleşimi 5 mm derinlikte yerleşime göre daha yüksek kırılma dayanımı göstermiştir (p < 0.001).Sonuç: Çalışmanın limitasyonları dahilinde, hangi tip simanın kullanıldığına bakılmaksızın, post boşluğunun daha derin açılması post-kor destekli kron restorasyonlu dişlerin kırılma dayanımını artırmaktadır.

Background: The aim of this study is to evaluate the effect of post lengths and different cementation materials on the fracture resistance of teeth which restored with post-cores and crowns. Methods: Forty mandibular premolars with similar dimensions were decoronated. After the root canal treatment, the teeth were embedded in acrylic blocks. Specimens were fistly divided into 2 groups. 10-mm- and 5-mm-long circular post spaces were prepared with using #0.5 and #2 coded manufacturer’s drills, respectively. At the post (D.T. Light-Post) cementation stage, 10 specimens in each post group were cemented with a selfadhesive resin cement (Rely X). The other 10 specimens were cemented with self-etch cement (Clearfill Esthetic Cement) (n=10). All specimens were restored with composite cores and prepared at a height of 6 mm (including 1 mm ferrule) and a convergence angle of approximately 5° in total. Then, all teeth were restored with full metal crowns and cemented with a glass ionomer cement. After thermocycling, all specimens were subjected to fracture resistance testing (0,5 mm/min). Data were analyzed using the two-way ANOVA test (α = 0.05). Results: Usage of different type of cement did not effect the fracture resistance of crown-restored (p=0.209), while 10-mm-long post placement provided higher fracture resistance when compared to 5-mm-long post placement (p < .001). Conclusion: Within the limitations of this study, deeply preparation of post place is enhanced fracture resistance of post-core and crown restored teeth whichever cement were used.