ÇOCUK CERRAHİSİ SERVİSİNDE TRAVMA NEDENİYLE TAKİP EDİLEN HASTALARIN DEĞERLENDİRİLMESİ: GERİYE YÖNELİK 5 YILLIK ÇALIŞMA

Amaç Travma tüm dünyada çocuklardaki en önemli mortalite ve morbidite nedenidir. Bu çalışmanın amacı, hastanemiz çocuk cerrahisi kliniğinde travma nedeni ile tedavi edilen çocuk hastaları literatür eşliğinde tartışmaktır. Gereç ve Yöntem Ocak 2016-Mart 2020 arasında hastanemiz Çocuk Cerrahisi Kliniğinde tedavi edilen 0-17 yaş arası tüm travmalı hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, travmanın mevsimsel dağılımı, yaralanma mekanizması, yaşlara göre yaralanma mekanizması, etkilenen organ sistemi, oluşan yaralanma, cerrahi işlem gereksinimi ve ölüm oranları araştırıldı. Bulgular Çalışmaya travma nedeni ile çocuk cerrahisi kliniğinde tedavi edilen 262 hasta dahil edildi. Hastaların %71,7’si erkek %28,3’ü kız idi. Hastaların yaş ortalaması 7,53 ± 5,17 yıl olarak bulundu. Hastaların %21’i 2 yaşın altında, %33’ü 2-7 yaş arasında, %46’sı 7 yaşının üzerindeydi. Travma türlerinde en sık trafik kazası 125 hasta (%47,7), ve yaralanmalarda en sık akciğer yaralanması 104 hasta (%39) bunların içinde de en sık akciğer kontüzyonu görüldü. En sık yaz ayında 111 hasta (%42,4) travma olduğu izlendi. 19 hastaya cerrahi işlem uygulandı (%7,25). Ölüm oranı 4 hasta ile %1,5 olarak bulundu. Sonuç Çocukluk çağı travmalarının ilk iki nedeni trafik kazaları ve düşmedir. Özellikle 7 yaş öncesi çocukların oyun alanlarında ve günlük yaşamlarında daha dikkatli gözlenmesi, tüm çocukların araç içinde gerekli önlemler alınarak seyahat etmesi ve trafik kuralları hakkında eğitimlerin arttırılması gerekmektedir.

ASSESSMENT OF PATIENTS FOLLOWED UP IN PEDIATRIC SURGERY SERVICE DUE TO TRAUMA: A RETROSPECTIVE 5-YEAR STUDY

Objective Trauma is the most important cause of mortality and morbidity in children worldwide. The aim of this study is to discuss pediatric patients treated for trauma in our hospital's pediatric surgery clinic in the light of the literature. Materials and Methods The files of all trauma patients aged 0-17 who were treated in our Pediatric Surgery Clinic between January 2016 and March 2020 were retrospectively reviewed. Age, gender, seasonal distribution of trauma, injury mechanism, injury mechanism according to age, affected organ system, injury occurred, need for surgical procedure and mortality rates were investigated. Results This study included 262 patients who were treated in the pediatric surgery clinic due to trauma. 71.7% of the patients were male and 28.3% female. The mean age of the patients was 7.53 ± 5.17 years. 21% of the patients were under 2 years old, 33% were between 2-7 years old, 46% were over 7 years old. The most common form of trauma was a traffic accident with 125 patients (47.7%), and the most common injury was lung injury in 104 patients (39%). Trauma was observed most frequently in summer with 111 (42,4%) patients. Surgical procedure was performed in 19 patients (7.25%). Mortality rate was 1.5% with 4 patients. Conclusion The first two causes of childhood trauma are traffic accidents and falls. In particular, children under the age of 7 should be observed more carefully in playgrounds and in their daily lives, all children should travel in the vehicle by taking the necessary precautions and increase the education on traffic rules.

___

  • 1. Gürses D, Sarıoğlu-Büke A, Başkan M, Herek Ö, Kılıç İ. Travma Nedeniyle Çocuk Acil Servise Başvuran hastaların Epidemiyolojik Değerlendirmesi. Ulusal Travma Dergisi, 2002, 8: 156-159.
  • 2. Akay M. A, Gürbüz N, Yayla D, Elemen E. L, Yıldız G.E, Esen H.K, et.al. Acil servise başvuran pediatrik travma olgularının değerlendirilmesi. Kocaeli Tıp Dergisi,2013; 2(3), 1-5.
  • 3. Doğan Z, Güven FMK, Cankorkmaz L, Korkmaz İ, Coşkun A, Döleş KA. Üniversite hastanemiz acil servisine travma nedeniyle başvuran çocuk olguların değerlendirilmesi. Turkish Pediatrics Archive/Turk Pediatri Arsivi, 2011; 46(2).
  • 4. Büyükyavuz Bİ, Yavuz S, Savaş Ç, Özgüner İF, Çubukçu SE. Travmalı çocuk hastalara çocuk cerrahisi kliniğinden bakış. Adli Tıp Der, 2006; 20, 12-7.
  • 5. Sharma M, Lahoti BK, Khandelwal G, Mathur RK, Sharma SS, Laddha A. Epidemiological trends of pediatric trauma: A single- center study of 791 patients. J Indian Assoc Pediatr Surg. 2011 Jul;16(3):88-92.
  • 6. Segui-Gomez, M, Chang, D. C, Paidas, C. N, Jurkovich, G. J., MacKenzie, E. J., & Rivara, F. P. Pediatric trauma care: an overview of pediatric trauma systems and their practices in 18 US states. Journal of pediatric surgery, 2003; 38(8), 1162-1169.
  • 7. Kissoon, N, Dreyer, J., & Walia, M. Pediatric trauma: differences in pathophysiology, injury patterns and treatment compared with adult trauma. CMAJ: Canadian Medical Association Journal, 1190; 142(1), 27.
  • 8. Ducrocq, S. C., Meyer, P. G., Orliaguet, G. A., Blanot, S., Laurent- Vannier, A., Renier, D., & Carli, P. A. Epidemiology and early predictive factors of mortality and outcome in children with traumatic severe brain injury: experience of a French pediatric trauma center. Pediatric Critical Care Medicine, 2006; 7(5), 461-467.
  • 9. Kiragu AW, Dunlop SJ, Wachira BW, Saruni SI, Mwachiro M, Slusher T. Pediatric Trauma Care in Low- and Middle-Income Countries: A Brief Review of the Current State and Recommendations for Management and a Way Forward. J Pediatr Intensive Care. 2017 Mar;6(1):52-59.
  • 10. Potoka, D. A., Schall, L. C., Ford, H. R. Improved functional outcome for severely injured children treated at pediatric trauma centers. Journal of Trauma and Acute Care Surgery, 2001; 51(5), 824-834.
SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-7416
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: Süleyman Demirel Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

MUKOPOLİSAKKARİDOZ HASTALARININ TAKİP SÜRECİNDE OKSİDATİF STRESİ TARAMADA YENİ BİYOBELİRTEÇLER, PROPİONİLKARNİTİN VE SERBEST KARNİTİN

Aslı İNCİ, Asburce OLGAC, Betül GENÇ DERİN, Gürsel BİBEROĞLU, İlyas OKUR, Fatih Süheyl EZGÜ, Leyla TÜMER

COVİD-19 PANDEMİ ÖNCESİ VE PANDEMİ DÖNEMİNDE ÇOCUK HASTALARDA İNFLUENZA TANISI VE KLİNİK BULGULARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Ömer OKUYAN, Suna KIZILYILDIRIM, Adnan BARUTÇU, Özlem ERKAN

CERRAHİ REZEKSİYON YAPILAN KÜÇÜK HÜCRELİ DIŞI AKCİĞER KANSERLİ KADIN HASTALARDA SAĞKALIMA ETKİ EDEN PROGNOSTİK FAKTÖRLER

Cemal AKER, Celal Buğra SEZEN, Mustafa Vedat DOGRU, Ece Yasemin DEMİRKOL, Semih ERDUHAN, Melek ERK, Yaşar SÖNMEZOĞLU, Özkan SAYDAM, Levent CANSEVER, Muzaffer METİN

CİLT ROZASEASINDA MEİBOMİAN BEZLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Ersin MUHAFİZ, Seray ASLAN, Hasan Ali BAYHAN, Emine ÇÖLGEÇEN, Canan GÜRDAL

RENAL HÜCRELİ KARSİNOMUN MİDEYE METASTAZI: OLGU SUNUMU

Gamze ERKILINÇ, Sema BİRCAN, Şirin BAŞPINAR, Şehnaz EVRİMLER, Altuğ ŞENOL, Onur ERTUNÇ, Bülent ÇETİN

ÇOCUK CERRAHİSİ SERVİSİNDE TRAVMA NEDENİYLE TAKİP EDİLEN HASTALARIN DEĞERLENDİRİLMESİ: GERİYE YÖNELİK 5 YILLIK ÇALIŞMA

Yeliz KART, Emine BİLALOĞLU, Levent DUMAN, Mustafa SAVAŞ, İlker BÜYÜKYAVUZ

POLİSİTEMİA VERA OLGULARINDA JAK2 V617F MUTASYON SIKLIĞI VE LABORATUVAR BULGULARI İLE İLİŞKİSİ

Kuyaş HEKİMLER ÖZTÜRK, Muhammet Yusuf TEPEBAŞI, Halil ÖZBAŞ, Pınar KOŞAR

KRONİK TOPUK AĞRISI OLAN HASTALARA ULTRASONOGRAFİ EŞLİĞİNDE UYGULANAN POSTERİOR TİBİAL VE SURAL SİNİR PULSED RADYOFREKANS İŞLEMİNİN ETKİNLİĞİ

Fahrettin KIRÇİÇEK, Miraç ALASU, Pakize KIRDEMİR

BENİGN KEMİK DIŞI KAYNAKLI KRANYOVERTEBRAL BÖLGE LEZYONLARI VE YAKLAŞIM

Ali Serdar OĞUZOĞLU, Nilgün ŞENOL, Mustafa SADEF, Murat GOKSEL

BAŞ-BOYUN KANSERİ YOĞUNLUK AYARLI RADYOTERAPİSİNDE PAROTİS BEZİ HACMİ VE HEDEF HACİM İLİŞKİLERİNİN PAROTİS BEZİ DOZUNA ETKİSİ

Alper ÖZSEVEN, Zümrüt Arda KAYMAK, Emine Elif ÖZKAN, İbrahim ÇOBANBAŞ