___

• Açık, S. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenme stilleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Adair, J.E. (2007). Leadership for innovation. London: Kogan Page Publishing.
• Akpınar, Ş. (2014). Öğretmen adaylarının problem çözme ve sosyal becerilerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
• Bingham, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi (Çev. A. F. Oğuzkan). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Buttner, E. H., & Gryskiewicz, N. (1993). Entrepreneurs' problem-solving styles: An empirical study using the Kirton adaption/innovation theory. Journal of Small Business Management, 31(1), 22.
• Çetin, E. (2012). Bilgisayar programlama eğitiminin çocukların problem çözme becerileri üzerine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Çevik, D. B., & Özmaden, M. (2013). Öğretmen adaylarının problem çözme becerileri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 270-275.
• Çuhadar, C., Bülbül, T., & Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
• Demir, K. (2006). Rogers’ın yeniliğin yayılması teorisi ve internetten ders kaydı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 12(3), 367-392.
• Güçlü, N. (2003). Lise müdürlerinin problem çözme becerileri. Milli Eğitim Dergisi, 160, 272-300.
• Hamalainen, R., De Wever, B., Malin, A., & Cincinnato, S. (2015). Education and working life: VET adults' problem-solving skills in technology-rich environments. Computers & Education, 88, 38-47.
• Heppner, P. P., & Petersen, C. H. (1982). The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29(1), 66.
• İnel, D., Evrekli, E., & Türkmen, L. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının problem çözme becerilerinin araştırılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29), 167-178.
• Kasımoğlu, T. (2013). Öğretmen adaylarında eleştirel düşünme, mantıksal düşünme ve problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kert, S. B., & Tekdal, M. (2012). Comparison of individual innovativeness perception of students attending different education faculties. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1150-1161.
• Kılıçer, K. (2008). Teknolojik yeniliklerin yayılmasını ve benimsenmesini arttıran etmenler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 209-222.
• Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Kılıçer, K., & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 150-168.
• Koberg, D., & Bagnall, J. (1981). The all new universal traveler: A soft-systems guide to creativity, problem-solving, and the process of reaching goals. Los Altos, CA: W. Kaufmann.
• Koçak Usluel, Y. K., & Mazman, S. G. (2010). Eğitimde yeniliklerin yayılımı, kabulü ve benimsenmesi sürecinde yer alan öğeler: Bir içerik analizi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 60-74.
• Könings, K. D., Brand-Gruwel, S., & van Merriënboer, J. J. G. (2007). Teachers’ perspective on innovations: Implications for educational design. Teaching and Teacher Education, 23, 985-997.
• Mintrom, M. (1997). Policy entrepreneurs and the diffusion of innovation. American Journal of Political Science, 738-770.
• Özbek, A. (2014). Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin TPAB yeterlikleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Pennington, D. D. (2011). Bridging the disciplinary divide: Co-creating research ideas in escience teams. Computer Supported Cooperative Work (CSCW), 20(3), 165-196.
• Rogers, E. M. (1995). Diffusion of innovations (5th ed.). New York: Free Press.
• Rogers, E. M. (2003). Elements of diffusion. In E. M. Rogers (Ed.), Diffusion of innovations (5th ed.) (pp.1-38). New York: The Free Press.
• Savaşır, I., & Şahin, N. H. (1997). Bilişsel-davranışçı terapilerde değerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları
• Sharma, D., & Singh, V. (2010). ICT in universities of the western himalayan region of India II: A comparative SWOT analysis. International Journal of Computer Science Issues, 7 (1), 62-72.
• Şahin, N., Şahin, N. H., & Heppner, P. P. (1993). Psychometric properties of the problem solving inventory in a group of Turkish university students. Cognitive Therapy and Research, 17(4), 379-396.
• Şahin, İ., & Thompson A. (2006). Using Rogers’ theory to interpret instructional computer use by COE faculty. Journal of Research on Technology in Education, 39(1), 81-104.
• Tavlı, O. (2009). Lise öğretmenlerinin problem çözme becerileri ile tükenmişlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Terwiesch, C., & Xu, Y. (2008). Innovation contests, open innovation, and multiagent problem solving. Management Science, 54(9), 1529-1543.
• Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. U.S.A: Jossey-Bass Yayını.
• Uzkurt, C. (2008). Pazarlamada değer yaratma aracı olarak yenilik yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
• Zerenler, M., Türker, N., & Şahin, E. (2007). Küresel teknoloji, araştırma-geliştirme (arge) ve yenilik ilişkisi. 09.04.2015 tarihinde http://rdbuildings.com/imageAmbar/Dosya_Store/102/xDosya[102]_56.pdf adresinden alınmıştır.