___

• ATO (2004), AB Kapısında Sivil Toplum Dosyası, Ankara Ticaret Odası.
• AYKAÇ, Burhan, (1999), “Türkiye’de Kamu Yönetiminin Küçültülmesi
• Yerel Yönetimler ve Yerel Demokrasinin Amaçları”, Gazi Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.1, S.1. BULUT, Yakup (2003), “Sivil Toplum, Devlet ve Yerel Yönetimler”, Türk
• İdare Dergisi, Sayı: 441 (Aralık). CAPACITY BUILDERS (2008), Improving Support For a Stronger Third
• Sector; Government and Funders, http://www.capacitybuilders. org.uk/content/GovernmentandFunders.aspx (17.10.2008)
• ÇARKÇI, Akif (2007), “Üç Açıdan Kentsel/Yerel Politika Sürecinde Sivil
• Toplum Kuruluşları”, Sivil Toplum Dergisi, Yıl: 4 Sayı:17-18, (Ocak- Haziran) ÇETİN, Sefa (2008), “İngiltere’de “En İyi Değer” Rejimi ve Denetim
• Sistemi”, Sayıştay Dergisi, Sayı 68. ÇEVİK, H. Hüseyin (2004), “Türkiye’de Kamu Yönetimi Başarısızlığına
• Teorik Bir Yaklaşım”, A.Ü. SBF Dergisi 59-3. ÇİTCİ, Oya (1989), “Yerel Yönetimlerde Temsil Belediye Örneği”, TODAİE, Ankara.
• FRIENDS OF THE EARTH (2008), Beginners Guide to Local Authorities in England, http://www.foe.co.uk/resource/briefings/ local_authorities.pdf (01.07.2008)
• GÖYMEN, Korel (2000), “Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim
• Gereksinmeler , Önermeler, Yönelimler” ÇYYD, C. 9 S. 2. IMPROVEMENT AND DEVELOPMENT AGENCY (2008)
• Consultation on the Equality Framework for Local Government, http://www.idea.gov.uk/idk/aio/8493290 (30.08.2008)
• KÖSE, H. Ömer (2002), Küreselleşme Sürecinde Yerel Yönetim ve Demokrasi, Yayımlanmamış TODAİE Tezi, Ankara.
• LEADERSHIP CENTRE FOR LOCAL GOVERNMENT (2008), Civic
• Leadership for The New Century, http://www.localleadership. gov.uk/images/civic_leadership.pdf (21.09.2008)
• LOCAL GOVERNMENT ASSOCIATION (2008a), Local authority services, http://www.lga.gov.uk/lga/aio/38686 (09.08.2008)
• LOCAL GOVERNMENT ASSOCIATION (2008b), Local government matters: facts and figures 2005-2006, About Local Government, http://www.local.gov.uk/default.asp?sID=1088162663359 (13.11.2008)
• NCVO (2008), The UK Voluntary Sector Almanac, www.ncvo- vol.org.uk/publications/publication.asp?id=5160, (05.06.2008)
• ÖNER, Şerif, (2001), “Sivil Toplum Kuruluşlarının Yerel Demokrasi ve Katılım Algılamaları” ÇYYD C.10 S.2, Ss:51 -67
• SALAMON, L. M. (2001), The Third Sector and Volunteering in Global
• Perspective, Presentation to the 17th Annual International Association of Volunteer Effort Conference, Amsterdam. COMMUNITIES AND LOCAL GOVERNMENT (2008), Strong and prosperous communities, The Local Government White Paper, http://www.communities.gov.uk/documents/localgovernment/pdf/ pdf (02.10.2008)
• HM TREASURY, CABINET OFFICE (2008), The future role of the third sector in social and economic regeneration: final report, http://tidescanada.org/wpcontent/uploads/files/causeway/The_fut ure_role.pdf (27.06.2008).
• Toplum Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 1 (Ocak -Şubat – Mart) TÜRKÖNE, Mümtaz’er (2007), Siyaset, Lotus Yayınları, Ankara.
• UÇAR, Ahmet (2004), “Belediye Hizmetlerinin Etkinliği Açısından Hizmette
• Yerellik (Subsidiarite) İlkesi ile Yönetişim (Governance) Kavramı Üzerine Bir İnceleme”, Celal Bayar Ün. Sosyal Bilimler Dergisi, C.2, S.1 ULUSOY, Ahmet; VURAL, Tarık (2002), “Birleşik Krallık’ta (İngiltere Ve Galler) Mahalli İdarelerin Görevleri ve Mali Yapıları”, İller ve Belediyeler Dergisi, Sayı: 648 (Nisan).
• WHEELER, Peter, GUTCH, Richard (2007), Investment Plan 2007-8
• INTOSAI’NİN DENETİM STANDARTLARI VE REHBER GELİŞTİRME İŞLEVİ Kurulduğu 1953 yılından itibaren denetim mesleğinin geliştirilmesi ve yüksek denetim kurumlarının güçlendirilmesi amacıyla çaba gösteren
• INTOSAI, 1977 yılında yayımladığı Lima Deklarasyonu ile yüksek denetim alanında dönüm noktası olacak bir adım atmıştır. Yüksek denetimin anayasası olarak nitelendirilen, yüksek denetim kurumları ile yüksek denetim görevini yürüten denetçilerin sahip olması gereken temel standartları ortaya koyan bu deklarasyonu, 1987 yılında yayımlanan ve 1992 yılında yargı yetkisini haiz yüksek denetim kurumlarının ihtiyaçlarını da karşılayacak şekilde revize edilen
• INTOSAI Denetim Standartları izlemiştir. 1998 yılında da INTOSAI
• Standartlarından daha detaylı denetim rehberlerine olan ihtiyacı dile getirmiş ve bu ihtiyaç 1998 yılındaki Kongrede de sıkça tekrarlanmıştır. Bunun üzerine
• Kongre tarafından INTOSAI Denetim Standartları Komitesine mali denetim rehberleri ihtiyacının en iyi şekilde nasıl karşılanacağını kararlaştırma görevi, Seul Kongresinde ise Denetim Rehberleri hazırlama görevi verilmiştir. Komite bu görev için çalışmaları başlatırken, standart geliştirmede dünya çapında saygın bir kuruluş olan Uluslararası Muhasebeciler Federasyonu (IFAC) ile işbirliği yapma yoluna gitmiştir. IFAC, Dünya Bankası ile birlikte ve ABD Sayıştayı (GAO) aracılığıyla 2001 yılı sonlarında
• Komite ile temasa geçmiştir. Resmi ve resmi olmayan birtakım görüşme ve toplantılardan sonra INTOSAI Denetim Standartları Komitesi, IFAC ile işbirliğinin ve IFAC’in uluslararası kabul görmüş standartları üzerinde çalışmanın, mali denetim rehberlerinin geliştirilmesinde en etkili yol olduğu sonucuna ulaşmıştır. Mart 2002’de Lizbon’da gerçekleştirilen toplantıda, Mali Denetim
• Kongrede kararlaştırılan), ISSAI 20 kodu ile Saydamlık ve Hesap Verme Sorumluluğu İlkeleri (planlama aşamasında ve 2010 tarihli Kongrede kararlaştırılacak), ISSAI 30 kodu ile Mesleki Etik Standartları (mevcut), ISSAI kodu ile Denetim Kalitesi (planlama aşamasında) yer almaktadır. Bu düzeyde yer alacak belgelerin üst düzey açıklama ve ilkeleri içermesi ve çok sık değişikliğe konu edilmemesi gerekmektedir (INTOSAI Professional
• Standards Committee, 2008a: 3).
• “Temel Denetim İlkeleri” başlıklı üçüncü düzey ise, INTOSAI Denetim Standartlarını içermekte ve şu bölümlerden oluşmaktadır: ISSAI 100 Temel Önermeler ISSAI 200 Genel Standartlar ISSAI 300 Çalışma Standartları ISSAI 400 Raporlama Standartları Dördüncü düzey olarak da denetim rehberlerine yer verilmektedir. Bu düzey altında ISSAI 1000-2999 arası kodlarda Mali Denetim Rehberleri
• ISSAI 3000-3999 arası kodlarda Performans Denetimi Rehberleri (mevcut ve gelecekte hazırlanacak olanlar), ISSAI 4000-4999 arası kodlarda Uygunluk
• Denetimi Rehberleri, ISSAI 5000-5999 arası kodlarda spesifik konulara ilişkin rehberlere (mevcut ve planlananlar) yer verilmiş; ISSAI 6000-6999 ve sonrası kod grupları ise ileride hazırlanacak rehberlere tahsis edilmiştir (INTOSAI
• Professional Standards Committee, 2008).
• Bu standartların dışında yer alan INTOSAI İyi Yönetişim Rehberleri (INTOSAI Guidance for Good Governance – INTOSAI GOV), ayrı bir kategori olarak tasarlanmıştır. Zira INTOSAI’nin mesleki standartlarının kapsamı sadece denetime yönelik standart ve rehberler oluşturmamaktadır. INTOSAI aynı zamanda iç kontrol ve muhasebe gibi alanlarda kamu yönetiminin yararlanacağı değerli bir rehber kaynağıdır (INTOSAI Profes- sional Standards Committee, 2008a: 4). INTOSAI Denetim Standartlarından bağımsız olan bu belgelere 9000-9999 arası kodlar tahsis edilmiştir.
• Standartları arasındaki farklılıkları ve bu farklılıkları gidermek için yapılması gerekenleri tartışmakta, INTOSAI üyelerine mümkün olan en eksiksiz mali denetim rehberlerini sunmaya çalışmaktadır (INTOSAI, 2005: 24).
• Hazırlanan taslak dokümanlar bu şekilde olgunlaştırıldıktan sonra INTOSAI Yönetim Kurulu’na sunulmakta ve INTOSAI Kongresince de onaylandıktan sonra nihai şeklini almaktadır. Çok sayıda Sayıştayın dahil olduğu, özel ve kamu sektörü denetçilerinin küresel bir eksende bir araya geldikleri (Anerud, 2004: 20) bu proje kapsamında, günümüze kadar çok sayıda standart üzerinde yeniden çalışılmış, revize edilen standartların bir bölümü uzmanların ve tüm
• INTOSAI camiasının görüşüne de başvurularak olgunlaştırılmış; uygulama notları da hazırlanarak INTOSAI Mesleki Standartlar Komitesine sunulmuş; bu standart ve uygulama notlarının onay süreci tamamlanmıştır. Standartların bir bölümü üzerindeki çalışmalar halen sürdürülmekte; bir bölümü üzerinde ise henüz çalışma başlatılmamıştır. 2010 yılında tamamlanması hedeflenen bu proje kapsamında üretilen tüm belgelerin, aynı yıl içerisinde yapılacak
• INTOSAI Kongresinde onaylanması amaçlanmaktadır. INTOSAI Standartlarının Yeni Çerçevesi Yüksek Denetim Kurumları Uluslararası Standartları (ISSAI) Düzey 1 – Kuruluş İlkeleri ISSAI 1 Lima Deklarasyonu Düzey 2 – Yüksek Denetim Kurumlarının İşleyişine İlişkin Ön Koşullar ISSAI 10 Bağımsızlığa Dair Meksika Deklarasyonu [INCOSAI 2007]
• ISSAI 11 Yüksek Denetim Kurumlarının Bağımsızlığına İlişkin Rehber ve İyi Uygulama Örnekleri [INCOSAI 2007]
• Performans Denetimi Rehberleri [mevcut ve gelecekteki] ISSAI 4000 – 4999 Uygunluk Denetimi Rehberi [planlandı] ISSAI 5000 – 5999
• Spesifik Konular Hakkındaki Rehberler [mevcut ve planlanan] ISSAI 6000 – 6999 [Gelecekteki rehberler için ayrıldı]
• ISSAI 7000 – 7999 [Gelecekteki rehberler için ayrıldı]
• ISSAI 8000 – 8999 [Gelecekteki rehberler için ayrıldı]
• INTOSAI İyi Yönetişim Rehberleri (INTOSAI GOV) INTOSAI GOV 9100-9199 – İç Kontrol INTOSAI GOV 9100 Kamu Sektörü
• İç Kontrol Standartları Rehberi INTOSAI GOV 9110
• İç Kontrollerin Etkinliğinin Raporlanması Hakkında Rehber: İç Kontrollerin Uygulanması ve Değerlendirilmesi Konusunda Yüksek Denetim Kurumlarının Deneyimleri INTOSAI GOV 9120 İç Kontrol: Yönetimde Hesap Verme
• Sorumluluğu İçin Bir Kurum Oluşturma INTOSAI GOV 9130 Kurumsal Risk Yönetimi İçin İlave Bilgiler (2007’de onaylandı)
• INTOSAI GOV 9140 Kamu Sektöründe İç Denetçi Bağımsızlığı (2010 için planlandı)
• Kamu Sektöründe İç Denetçiler ve Yüksek Denetim Kurumları Arasında İşbirliği ve Koordinasyon (2010 için planlandı)
• INTOSAI GOV 9200-9299 – Muhasebe Standartları
• INTOSAI GOV 9200 Muhasebe Standartları Çerçevesi
• INTOSAI GOV 9210 Muhasebe Standartları Çerçevesi Uygulama
• Rehberi: İdareler ve Devlet Bazında Raporlama Muhasebe Standartları Çerçevesi Yüksek Denetim Kurumları Uygulama Rehberi: Yönetim Müzakereleri ve Mali, Performans ve Diğer Bilgilerin Analizi Kaynak: INTOSAI Professional Standards Committee, 2008b
• YARARLANILAN KAYNAKLAR Anerud, Kelly (2004), Developing International Auditing Standards
• Cooperation between INTOSAI and the International Federation of Accountants, International Journal of Government Auditing (October). IFAC (2008), About IFAC, http://www.ifac.org/About/, E. Tarihi: 12.2008
• INTOSAI (2004), Auditing Standards Committee Update on the Development of Financial Audit Guidelines, International Journal of
• Government Auditing (July). INTOSAI (2005), Auditing Standards Committee: Development of Financial
• Audit Guidelines, International Journal of Government Auditing (July). INTOSAI Professional Standards Committee (2008a), International
• Standards of Supreme Audit Institutions – INTOSAI’s Framework of Professional Standards, www.issai.org/composite-185.htm, E. Tarihi: 11.2008.
• INTOSAI Professional Standards Committee (2008b), INTOSAI Guidances for Good Governance (INTOSAI GOV), http://www.issai.org/composite-194.htm, E. Tarihi: 08.12.2008. SAYIŞ SAYIŞ KARARLARI KARARLARI ARARLARI RARLARI RLARI LARI ARLARI RI I ARI
• USUL YÖNÜNDEN İNCELEME Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü Merkez Saymanlığı 1999 yılı idare hesabının 4. Dairede yargılanması sonucunda çıkarılan 774 sayılı ilamın
• ’inci maddesi hükmüne karşı sorumlular tarafından yapılan itiraz üzerine düzenlenen 5.6.2003 tarihli ve 10191 sayılı Temyiz Kurulu ilamına esas 3.2003 tarihli ve 26206 sayılı tutanakta
• B- YF 13 pozuna ait 20940 m2 imalat için imalatın yapıldığı 1998 yılı fiyatlarıyla kereste fiyat farkı ödenmesi gerekirken, 20940 m2 imalat için hem 21.015 pozundan 1999 fiyatlarına göre hem de YF 13 pozundan 1998 yılı fiyatlarıyla malzeme fiyat farkı ödenmesi nedeniyle fazla ödenen 14.744.796.000.- liraya
• /A nolu hakedişte kereste fiyat farkı ödenmediği; 6 nolu hakedişte “Tutanak”ta da belirtildiği gibi 88/13181 sayılı Kararnamenin 8 inci maddesi ile aynı hükümleri içeren
• =) 18159 m2 alınarak doğru hesaplandığı; ancak 8/A nolu hakedişte 21.015 poz nolu imalatta kullanılan kereste için fiyat farkının 8 nolu hakedişte bu pozun imalat miktarında yapılan hataya paralel olarak, 21.015 imalat miktarı 5002 m2 yerine m2 alınarak (YF 13 pozuna dahil olduğu için) olmayan 20940 m2 21.015 pozu imalatına da kereste fiyat farkı ödendiği anlaşılmaktadır.
• /13181 sayılı Kararnamenin 8 ve Sözleşmenin 10.7 nci maddesinde yer alan
• Bu durumda, ilamın (A) bölümü için fazla ödeme; pozu: 20940m2 x 2.210.965.(1997 fiyatı) = 46.297.607.000 pozu: 20940m2 x (6.395.662-2.210.965=) 4.184.697 (1999-1997 fiyatı) = =133.925.162.000 İhale İndirimi % 15 KDV Toplam 627.555.000 (%13.8) = 481.672.000 = 20.086.002.000 = 926.766.000.-TL
• İlamın (B) bölümü için fazla ödeme; pozu: 20940m2x0.0286x(52.000.000.-37.000.000=) 15.000.000 x1.5 = 474.890.000 %15 KDV Toplam
• Olmak üzere toplam fazla ödeme (A+B) (133.926.766.000 + =15.496.123.000.TL 496.123.000 =) 149.422.889.000. lira olduğundan ilamın 21 inci maddesi ile 130.764.000 liraya ilişkin olarak verilen tazmin hükmünün sorumluların uhdelerinde kalmak üzere 149.422.889.000. lira olarak düzelterek tasdikine” karar verilmiştir. Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü Merkez Saymanlığı 2000 yılı idare hesabının 4. Dairece yargılanması sonucunda çıkarılan 960 sayılı ilamın
• ’üncü maddesi hükmüne karşı sorumlular tarafından yapılan itiraz üzerine düzenlenen 14.3.2005 tarihli ve 11590 sayılı Temyiz Kurulu ilamına esas 11.2004 tarihli ve 27445 sayılı tutanakta
• Farkı Kararnamesinin İmalat Tespiti ve Hesap Esasları başlıklı 8. maddesinde zikredilen ara veya kesin hesapta bir imalat (artış veya) azalışı söz konusu olmayıp; sadece, depoya konan kazı için B.15.313/A pozu birim fiyatının hatalı uygulanmasının söz konusu olduğu; birim fiyatın hatalı uygulanmasından doğan fazla ödemenin 2000 tespit yılı birim fiyatları üzerinden hesaplanmasının hukuken mümkün olmadığı; Sayıştay
• Temyiz Kurulunun, uygulama yılından önce (1990-1999 arası) yapılan imalat miktarlarının da uygulama yılında (2000) yapılmış gibi, uygulama yılı (2000) birim fiyatları üzerinden fazla ödeme hesaplanmasının mevzuata aykırı olduğuna ilişkin 4.2003 tarih ve 26269 tutanak sayılı kararı bulunduğu
• Bu durumda, anılan işte B.15.313/A pozu ile imal edilen toplam 378.276,981 m³’lük kazıdan depo ve dolguya konan kazıların tamamı için 2000 uygulama (tespit) yılı birim fiyatları üzerinden ödenmesi gereken tutarlar hesaplanarak ilamın 13. maddesinde olduğu gibi fazla ödeme hesaplanması hukuka aykırı olduğundan, ila 2000 yılları arasında gerçekleştirilen toplam 20.378.276,981 m³’lük kazı için
• (depo ve dolgu ayrımı nazara alınarak) yukarıda anılan Sayıştay Temyiz kurulu Kararında belirtildiği gibi kazının gerçekleştirildiği ilgili yıl uygulama birim fiyatları üzerinden ödenmesi gereken tutarlar hesaplanmak suretiyle, fazla ödeme hesabının yapılması gerektiği; B.15.313/A pozu ile 1990 ila 2000 yılları arasında kazılarak depo ve dolguya konan toplam 20.378.276,981 m³’lük kazı için; 960 sayılı ilamın 13. maddesinde belirtilen depo (%75) ve dolgu (%100) ayrımı dikkate alınarak ve Sayıştay
• Öte yandan, herhangi bir nedenle daha sonra birim fiyatın değişmesi suretiyle önceki yıllarda yapılan imalatta meydana gelen azalışlardaki kesintinin, imalatın yapıldığı yıl fiyatlarıyla yapılması halinde, eksilen imalat miktarı kadar yılı ödeneği harcanmamış olacaktır. Bu uygulama şekli de /13181 sayılı Kararnamenin anılan 6 ve 8’inci maddesi hükümlerine aykırı bulunmaktadır.
• Görüleceği üzere, yapım işlerinde sözleşme yılından sonra yapılan imalatlardaki azalışlarda tespit yılı fiyatları yerine, imalatın yapıldığı yıl fiyatları esas alınarak kesinti yapılması 88/13181 sayılı Kararnamenin 6 ve 8’inci maddesinin ikinci fıkrası hükmüne açıkça aykırılık teşkil etmektedir.
• Tahsiline İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 21’inci maddesinin (1) ve (2)’nci fıkraları uyarınca takipten vazgeçilmesi hakkındaki Belediye Başkanlığı oluru üzerine, anılan Belediye Başkanlığınca Sayıştay Başkanlığına yazılan ve olurda belirtilen gerekçelerle anılan 1. Daire ilamında hükmedilen toplam 471.532,70 YTL ile % 10 gecikme faizinin tahsil imkânsızlığı nedeniyle kaldırıldığını belirten yazı üzerine hazırlanan denetçi müzekkeresi hakkında 1. Dairece verilen 13.11.2008 tarihli ve 2008-75/56387 sayılı karar okunarak, Gereği görüşüldü
• İstanbul-Sultanbeyli Belediyesi 2004 yılı hesabının 1. Dairede yargılanması sonucu düzenlenen 14.4.2006 tarihli ve 89 sayılı ilamın 1’inci maddesinde, Sultanbeyli Belediyesinde memur olarak çalışan personele 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 146’ncı maddesine aykırı olarak sendika ücreti adı altında ek ödeme yapılması nedeniyle 471.532,50 YTL için tazmin hükmü verilmiştir.
• Bu tazmin hükmü sorumlularca temyiz edilmiş ve Temyiz Kurulunun 5.2007 tarihli ve 29377 sayılı ilamı ile anılan tazmin hükmünün tasdikine karar verilmiştir.
• Sayıştay ilamı üzerine, Sultanbeyli Belediyesi Mali Hizmetler Müdürü tarafından, yapılan fazla ödemenin tahsili için Belediye Başkanından 12.2007 tarihinde olur alınmış ve 26.12.2007 tarihi itibarıyla da ahizlere tebligatta bulunulmuştur.
• Sultanbeyli Belediye Başkanlığınca, Sayıştay Başkanlığına gönderilen 1.2008 tarihli ve 58 sayılı yazıda, Sayıştay ilamı üzerine, yapılan fazla ödemenin Belediye Başkanının oluru ile kişi borcuna alındığı bildirilmiştir.
• Fazla ödemenin tahsili için takibat başlatılması üzerine, sorumlular tarafından 10.1.2008 tarihli dilekçe ile İstanbul Nöbetçi İdare Mahkemesine dava açılarak, belirtilen Belediye Başkanlığı olurunun yürütülmesinin durdurulması ve iptali istenmiştir.
• Bundan sonra, Sultanbeyli Belediye Meclisi 8.2.2008 tarihli toplantısında, idare mahkemesinde açılmış bulunan davadan sorumluların feragati şartıyla, kamu alacağı haline getirilen 471.532,50 YTL tutarındaki fazla ödemenin tahsiline ilişkin Sultanbeyli Belediye Başkanlığının 11.12.2007 tarihli olurunun iptal edilerek söz konusu tutarın Belediye alacak kayıtlarından düşülmesine karar verilmiştir.
• Belediye Meclisinin bu kararı üzerine davacılar, davalarından feragat ettiklerini bildirir bir dilekçeyi ilgili idare mahkemesine vermişlerdir. Davacıların feragati nedeniyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına İstanbul 7. İdare Mahkemesince karar verilmesinden sonra, 6.2008 tarihinde, anılan Belediye Meclis kararı ve Mahkeme kararının gereğinin yapılmak üzere, Kamu Zararlarının Tahsiline İlişkin Usul ve Esaslar
• Hakkında Yönetmeliğin 21’inci maddesinin (1) ve (2)’nci fıkraları gereğince alacağın takibinden vazgeçilmesi için Belediye Başkanından olur alınmıştır. Sultanbeyli Belediye Başkanlığınca Sayıştay Başkanlığına gönderilen 7.2008 tarihli yazıda, yukarıda belirtilen Belediye Başkanlığı oluruyla, Kamu
• Zararlarının Tahsiline İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 21’inci maddesinin (1) ve (2)’nci fıkraları gereğince alacağın takibinden vazgeçildiği ve bu sebeple 2004/89-1 sayılı Sayıştay ilamında sorumlu tutulan toplam 34 tahakkuk memuru ve sayman adına tahakkuk ettirilen 471.532,50 YTL ile % gecikme faizinin tahsil imkânsızlığı nedeniyle kaldırıldığının belirtildiği görülmüştür.
• Söz konusu işlemlerin mevzuat karşısındaki durumunu irdelemek gerekir. Bu bağlamda, 18.10.1982 tarihli ve 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti
• Bütçe Kanununa bağlı (İ) Cetvelinin (h) sırasında, 5018 sayılı Kamu Mali
• Bu açıklamalara göre, dilekçi iddialarının kabulü ile 226 sayılı ilamın 1. maddesiyle verilen ……….. YTL’ye ilişkin tazmin hükmünün KALDIRILMASINA