17. yüzyılda astronomlar, matematikçiler, biyologlar, sosyologlar ve diğer bilim adamları henüz hesap makinesi kullanılmadığı için logaritmik hesaplamalarda, kütüphanelerde yer alan logaritma kitaplarını kullanmışlardır. Bu kitaplarda; logaritmalar, üslü sayılar ve köklü sayılara ilişkin hesaplamaların sonuçlarını gösteren birçok tablo yer almıştır. Bilim adamları, parmaklarını sayfaların üzerinde gezdirerek aradıkları işlem sonuçlarına bakmışlardır. Daha sonra bu kitapların yıpranma şekillerine bakılarak, insanları şaşırtan logaritmik bir yasa fark edilmiştir. Bu yasayı bilim adamları veri analizlerinde kullanmaya başlamış ve matematik ile denetim arasındaki bağ güçlenmiştir.