Bu çalışmada, Kara Havacılık Sınıfı Teknisyen Astsubay Temel Eğitiminin değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Çalışmanın genel çerçevesini, Alliger ve diğerleri (1997) tarafından geliştirilen, Kirkpatrick (1996) eğitim değerlendirme modeli üzerine inşa edilmiş, genişletilmiş sınıflandırma oluşturmaktadır. Eğitim programı ilk iki kriter düzeyi (tepki ve öğrenme) kullanılarak değerlendirilmiştir. İlave olarak, teknisyenlerin ve teknisyenlerin amiri pozisyonundaki bakım subayı ve bakım yöneticisi teknisyenlerin eğitimin transferine yönelik algıları ve teknisyenlerin iş tatmini ile örgütsel bağlılıkları ölçülmüştür. Araştırmada, 304 teknisyen ve 57 bakım subayı / yöneticisinden anket yöntemi ile toplanan veriler bir seri istatistiksel analizler ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar, teknisyenlerin almış oldukları eğitimi orta düzeyde yeterli bulduklarını göstermiştir. Teknisyenlerin temel eğitim sonunda U-17 uçağı konusunda ulaştıkları bilgi ve beceri düzeyinin, iş ortamında U-17 uçağı üzerinde çalışılmadığı takdirde, yaklaşık 4 yıl sonra yarıya düştüğü görülmüştür. Teknisyenlerin iş tatminleri ve sürekli bağlılıkları orta düzeyin altında, duygusal bağlılıkları ise orta düzeyin üstünde bulunmuştur. Rütbe temelinde yapılan karşılaştırmalar sonucunda, orta rütbedeki teknisyenlerin, düşük ve yüksek rütbedeki teknisyenlere nazaran, eğitimin transferine yönelik algılarının daha olumsuz, iş tatmini ve örgütsel bağlılıklarının da daha az olduğu görülmüştür. Bu bulgular ışığında, Teknisyen Astsubay Temel Eğitiminin geliştirilmesine ve eğitimin iş ortamına aktarımının artırılmasına yönelik tespit ve öneriler sunulmuştur