Tüccarzâde İbrahim Hilmi Çığıraçan, Osmanlı Devleti’nin son, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk aydınlarından biridir. O, içinde bulunduğu topluma belirli bir eğitim ve kültür seviyesi kazandırmak için çok çeşitli alanda eserler kaleme almış; sahip olduğu yayın evinde de bu yeni kurulan ülkeye faydalı olacak kitapları -zarar etmesine karşın- yayınlamaktan geri durmamıştır. Bu çalışmada İbrahim Hilmi Bey’in dil ve edebiyat hakkındaki görüşleri üzerinde durulmuştur. İlk olarak dilimiz, sadeleştirme hareketleri ya da çabaları daha sonra da edebiyat hakkındaki görüşleri değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmeler yapılırken yer yer Hilmi Bey’in eserlerinde dile getirdiği görüşler aynen alınmıştır

Tuccarzade Ibrahim Hilmi Cigiracan is the one of Otoman Empire’s last, Turkish Republic’s first intellectuals. He wrote many boks in several areas in order to contribute to the society’s intellect level; he also didn’t stay back from publishing beneficial books to the newly-founded country, even though he lost money. This study focuses on İbrahim Hilmi Bey’s opinions about language and literature. First of all, his opinions about our language, simplification actions or efforts and then his opinions about literature are evaluated. While these evaluations are made, sometimes the opinions of Hilmi Bey about language are taken directly