Bu makalede, günümüz Türk resminin en üretken ve deneyci sanatçılarından biri olan Mehmet Zahit Büyükişliyen’in (1946) sanat eğitimi, sanatının temellendiği kaynaklar ve özgün sanat dilinin gelişimi, dönemin sosyal yaşamı bağlamında araştırılmıştır. Sanatçıyla önceki yıllarda, sanatı üzerine yapılmış olan konuşmalar gözden geçirilerek, sanat eleştirmeni ve yazarların, onun sanatı hakkındaki değerlendirme ve yorumları incelenerek, kendisiyle görüşmeler yapılarak, sanatı hak- kında çok yönlü bir bakış açısı oluşturulmaya çalışılmıştır. 

In this article, one of the the most prolific and experimental Turkish artists Zahit Büyükişliyen’s (1946) education, the sources which his art is nourished, his thought about and art education and the process of his original art language in context of social life of the period have been researched. Overviewing the conservations which have been made and published in preceding years, the critiques of the art critics and authors and the commentaries about his art, making interviews with him, a versatile feature about his art has been endeavoured.