Kamusal Alan ve Türkiye'de Heykelin Kamuya Açık Alanlarda Var Olma Koşulları

Kamusal alan, tüm farklılıkların bir arada olabileceği bir iletişim ve etkinlik alanına karşılık gelir. Kamusal yaşamın odağı olan kentler ise, kamusal alanın görsellik boyutunu yansıtan en önemli oluşumlardır. Kamusal alanın işlevini güçlendirici etkisi nedeniyle tarih boyunca Batıda kentsel planlamanın vazgeçilmezi olan heykelin, Türkiye’de ilk kez Cumhuriyet’le birlikte kamusal alanlarda yer almaya başlaması, heykel sanatının gelişimiyle olduğu kadar Türkiye’de kamusal alan modelinin oluşumuyla da ilgilidir. Dolayısıyla bu makalede, kapsamı ve sınırları genişleyen bir kavram olarak kamusal alana vurguda bulunulmasının ardından kamusal alan ile heykel iliş- kisine değinilmiş ve Türkiye’deki kamusal alan modeli ile heykelin kamuya açık alanlarda var olma koşulları irdelenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kamusal Alan, Heykel, Kent, Sanat, Anıt Heykel, Heykel Sempozyumu

PDF

___

Aşıcıoğlu A.Elif (2006). “Küreselleşen Kentlerin Kamusal Olamayan Kentsel Alanları”, Sanat ve..., Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi 8. Ulusal Sanat Sempozyumu Bildiri Kitabı, HÜ GSF Yayınları, Ankara, Sayfa: 201-215.
BİLSEL Cana, Yeni Dünya Düzeninde Çözülen Kentler ve Kamusal Alan: İstanbul’da Merkezkaç Kentsel Dinamikler ve Kamusal Mekan Üzerine Gözlemler, (t.y) / www.metropolistanbul.com/public/temamakale.aspx?mid=8, (erişim tarihi Nisan 2009).
Demirarslan, D., Algan, Ö. ve Yüce, O. (2005). “Kentsel Mekan Tasarımında Fiziksel Çevre Kurucu Öğesi Olarak Heykel: Kocaeli Örneği”, Günümüz Türk Heykel Sanatının Sorunları, Ulusal Heykel Sempozyumu Bildiri Kitabı, Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Ya- yınları, Kocaeli, Sayfa: 87-98
Deutsche Rosalyn (2007). “O Kadar da Yönetilmiyor Olma Sanatı”, Olasılıklar, Duruşlar, Müzakere-Güncel Sanatta Kamusal Alan Tartış- maları, Hazırlayan: Pelin Tan ve Sezgin Boynik, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, Sayfa: 83-92.
GÖKGÜR Pelin (2008). Kentsel Mekanda Kamusal Alanın Yeri, Bağlam Yayıncılık: İstanbul.
Habermas Jürgen, Kamusal Alan: Ansiklopedik Bir Makale, Şubat 1995, Birikim, Sayı:70, 62-66, (S. E. Bronner ve D. M. Kellner, 1989, Ed.),
(Çev.N. Erol), http://www.birikimdergisi.com/birikim/birikim.aspx?did=1&dsid=77, (erişim tarihi 24 Ekim 2011).
KAHRAMAN Hasan Bülent (2002). Sanatsal Gerçeklikler, Olgular ve Öteleri, Everest Yayınları: İstanbul.
Kedik Ayşe (2005). “Günümüz Türk Heykeli ve Gençlerin Sanat Ortamında Varoluş Koşulları”, Günümüz Türk Heykel Sanatının Sorunları, Ulusal Heykel Sempozyumu Bildiri Kitabı, Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Yayınları, Kocaeli, Sayfa: 124-134.
Suman, Defne, Modernliğin Dönüşmesi Sürecinde Kamusal Alan: Batı ve Türkiye Örneklerine Karşılaştırmalı Bir Bakış, Sosyal Bilimler Kulübü, 1998, www.sbk.boun.edu.tr/makale/defnesoskongre.htm, (erişim tarihi 6 Ocak 2012)
Şenol Gülin, Türkiye’de Kamusal Heykel Muskadır, 2006, www.arkitera.com/h8684-turkiye-de-kamusal-heykel-muskadir.html, (erişim tarihi 8 Kasım 2011)
TİMUR Taner (2008). Habermas’ı Okumak, Yordam Kitap: İstanbul.
Ünüvar, Kerem (1998). “Osmanlı’da Bir Kamusal Mekan: Kahvehaneler”, Dogu Batı Düsünce Dergisi, Sayı: 5,
Cantekin Matbaacılık, Ankara, Sayfa: 193-204.
Yasa, Yaman Zeynep, “Siyasi/Estetik Gösterge” Olarak Kamusal Alanda Anıt ve Heykel, 2011, http://www.Academia.edu jfa.arch.metu.edu.tr/archive/0258-5316/2011/cilt 28-s.69-98, (erişim tarihi 16 Ocak 2012).
Nilüfer Göle ile Kamusal Alan ve Sivil Toplum Üzerine..., 2003, Sivil Toplum Dergisi, Yıl:1, Sayı:2, (http://www.siviltoplum.com.tr/?ynt=icerikdetay&icerik=47&id=133), (erişim tarihi 21 Ekim 2011)