___

• Ağbuğa B (2016). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölüm öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 4(1), 132-138.
• Arslanoğlu C (2010). Spor Yapan ve Spor Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması (Kars ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bacanlı H, Erdoğan F (2003). Matson çocuklarda sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin (MESSY) Türkçeye uyarlanması. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3(2), 351-379.
• Baydemir B (2012) İlköğretim II. Kademe Çocuklarında Fiziksel Aktivite Düzeyi, Kendini Fiziksel Tanımlama ve Benlik Saygısı. Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Bluechhardt MH, Shephard RI (1995). Using an extracurriculum physical activitiy program to enhance social skills. Journal Of Learning Disabilities, 28(3): 160-169.
• Bouchard C, Blair SN, Haskell W (2006). Physical Activity and Health. USA: Human Kinetics.
• Burrows R, Correa P, Orellana Y, Almagiá A, Lizana P & Ivanovic DS (2014). Physical Activity is Associated with Better Academic Performance in Chilean School-Age Children. Journal of physical activity & health,11(8): 1600-6.
• Busato VV, Prins FJ, Elshout JJ & Hamaker C (2000). Intellectual ability, learning style, personality, achievement motivation and academic success of psychology students in higher education. Personality and Individual Differences, 29(6), 1057–1068. https://doi.org/10.1016/S0191-8869(99)00253-6
• Chamorro-Premuzic T, Furnham A (2003). Personality predicts academic performance: Evidence from two longitudinal university samples. Journal of Research in Personality, 37(4), 319–338. https://doi.org/10.1016/S0092-6566(02)00578-0
• Crocker PR, Bailey DA, Faulkner RA, Kowalski KC & McGrath R (1997). Measuring general levels of physical activity: preliminary evidence for the Physical Activity Questionnaire for Older Children. Med Sci Sports Exerc 29: 1344-1349.
• Çamur C (2013). İşitme engelli öğrencilerden sportif müsabakalarda mücadele edenler ile etmeyenlerin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çelik A (2017). Devlet okullarında ve özel okullarda öğrenim gören spor yapan ve yapmayan orta öğretim öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Erdim L, Ergün A, Kuğuoğlu S (2018). Reliability and Validity of the Turkish Version of the Physical Activity Questionnaire for Older Children (PAQ-C). Turk J Med Sci 49: 162-169.
• Göde O, Alkan V (1998). Denizli ortaöğretim kurumlarındaki sporcu öğrencilerin derslerindeki ve spor yaşantılarındaki başarılarının karşılaştırılması, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4: 14-21.
• Gökçiçek S (2015). Ortaöğretim kurumlarında spor yapan ve yapmayan öğrencilerin saldırganlık tutumlarının araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitütüsü, Kütahya.
• Güllü S (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi, 3 (3), 86-92.
• Haskell WL (1994). J.B. Wolffe memorial lecture. Health consequences of physical activity: Understanding and challenges regarding dose-response. Medicine & Science in Sports &Exercise, 26,649-660.
• Hekim M, Yüksel Y (2015) Ortaokul öğrencilerinin beden kitle indeksi ve fiziksel aktivite düzeylerinin yaş, cinsiyet ve spor yapma durumlarına göre incelenmesi. GümüşhaneÜniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(2): 259-269.
• Hillman CH, Casteili DM, Buck SM (2005). Aerobic fitness and neurocognitive function in healthy préadolescent children. Medicine & Science in Sports & Exercise, 37,1967-1974.
• Hillman CH, Erickson KI, Kramer A. (2008). Be smart, exercise your heart: exercise effects on brain and cognition. Nature reviews neuroscience, 9(1):58-65. http://kasaum.ankara.edu.tr/files-/2013/02/ERGe%C5%9FitlikWEB.22.05.14.pdf
• Hilooğlu S (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin zorbaca davranışlarını yordamada sosyal beceri ve yaşam doyumunun rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kaymaz E (2016) Devlet ve Özel Okullarda Öğrenim Gören Ortaokul Öğrencilerinin Obezite, Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Beslenme Alışkanlıklarının Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Komarraju M, Karau SJ, Schmeck RR (2009). Role of the big five personality traits in predicting college students' academic motivation and achievement. Learning and Individual Differences, 19(1), 47–52. https://doi.org/10.1016/j.lindif.2008.07.001.
• Laidra K, Pullmann H, & Allik J (2007). Personality and intelligence as predictors of academic achievement: A cross-sectional study from elementary to secondary school. Personality and Individual Differences, 42(3), 441–451. https://doi.org/10.1016/j.paid.2006.08.001
• Matson JL, Rotatori AF, Helsel WJ (1983). Development Of A Rating Scale to Measure Social Skills in Children: The Matson Evaluation of Social Skills With Youngsters (MESSY). Behavioral Research and Theory, 21(4), 335-340.
• Mendeş E (2011) Puberte (Adolesan) Dönemi Çocuklarda Beslenme Alışkanlıkları ile Fiziksel Aktivite İlişkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Muratlı S (1997). Çocuk ve Spor. Ankara: Kültür Ofset.Myers L, Strikmiller PK, Webber LS & Berenson GS (1996). Physical and sedentary activity in school children grades 5-8: The Bogaiusa heart study. Medicine & Science in Sports & Exercise, 28, 852-859.
• Neyzi O, Günöz H, Furman A, Bundak R, Gökçay G, Darendeliler-Baş F. (2008). Türk Çocuklarında Vücut Ağırlığı, Boy Uzunluğu, Baş Çevresi Ve Vücut Kitle İndeksi Referans Değerleri. Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Dergisi, 51, 1-14.
• Öztürk YA (2018). Spor Yapan Ve Yapmayan Ortaokul Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Araştırılması (Kütahya İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Pulat-Demir H (2011) Farklı Sosyoekonomik İlköğretim Çocuklarında Beslenme, Fiziksel Aktivitelerin Değerlendirilmesi Ve Obezite Prevalansının Belirlenmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Reynolds KD, Killen JD, Bryson SW, Maron DJ, Taylor JB, Maccoloy N & Farguhar JW (1990). Psycosocial predictors of physical activity in adolescents. Previous Medicine, 19(5): 541-551
• Sabia JJ (2007). The Effect Of Body Weight On Adolescent Academic Performance. Southern Economic Journal Vol. 73, İssue 4, 871-900.
• Saygılı G, Atay E, Eraslan M & Hekim M (2015). Düzenli Olarak Spor Yapan Ve Yapmayan Öğrencilerin Kişilik Özellikleri İle Akademik Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi 161-170.
• Shephard RJ (1996). Habitual physical activity and academic performance. Nutrition Reviews, 54, S32-S36.
• Sibley BA, Etnier J (2003). The Relationship Between Physical Activity and Cognition in Children: A Meta-Analysis. Pediatric Exercise Science 15(3):243-256. DOI:10.1515/ijsl.2000.143.183
• Süt MA (2014). Ortaöğretim Öğrencilerinin Spor Yapma Düzeylerine Göre Sosyal Beceri Özelliklerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
• Taras H (2005). Physical activity and student performance at school. Journal of School Health, 75(6), 214–218Telford RD, Cunningham RB, Fitzgerald R, Olive LS, Prosser L, Jiang X & Telford RM (2012).
• Physical education, obesity, and academic achievement: a 2-year longitudinal investigation of Australian elementary school children. Am J Public Health. 102(2):368-74. doi: 10.2105/AJPH.2011.300220.
• WHO World Healthy Organization (2006). Multicentre Growth Reference Study Group. WHO Child Growth Standards based on length/height, weight and age. Acta Paediatr 450 (Suppl): 76-85.
• Yıldız Y (2015). Spor yapan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Yılmaz S (2013). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü, İstanbul.
• Yurttaş H (2016). Spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.