Çocuk Gelişimi Lisans Öğrencilerinin Anlık Oluşturdukları Oyunların İçeriklerinin İncelenmesi

Amaç: Bu araştırmanın amacı, çocuk gelişimi lisans öğrencilerinin anlık oluşturdukları oyunların içeriklerinin incelenmesidir. Gereç ve yöntem: Çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden temel nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma 2019-2020 eğitim öğretim yılı güz yarıyılı yapılmış olup, araştırmada kolay ulaşılabilir özellikte bir devlet üniversitesinin sağlık bilimleri fakültesine bağlı farklı sınıf düzeylerine devam eden 56 çocuk gelişimi lisans öğrencisi ile çalışılmıştır. Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından geliştirilmiş ve uzman görüşleri doğrultusunda son şeklini almış “Oyun Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Çalışma grubunu oluşturan lisans öğrencileri ile bireysel görüşme yapılıp, “Bütün materyal ve mekan imkanlarınızın sağlanacak olduğunu varsayarak, istediğiniz yaş grubu çocuklarla bir oyun oynamak isteseniz, nasıl bir oyun oynardınız? Detaylı olarak verdiğim kağıda yazar mısınız?” yönergesi lisans öğrencisine verilmiştir. Öğrenciler zaman sınırlaması olmadan oluşturdukları oyunları araştırmacı tarafından verilen boş a4 kağıtlarına yazmışlardır. Veri analizinde içerik analizinden yararlanılmıştır. Bulgular: Araştırma sonucunda, lisans öğrencilerinin oyunlarının %64,28’inin iç alanda oynanan, %46,43’ünün aktif hareket gerektirmeyen ve %71,43’ünün ise yapılandırılmış bir oyun özelliğinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda oyunların içeriğinde hangi gelişim aşamasının daha baskın olduğu incelenmiş ve oyunların %53,57’sinin bilişsel, %50’sinin motor, %8,93’eri ise dil ve sosyal gelişim alanlarında daha baskın oyunlar olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca oyunların hiçbirinde tekerleme bulunmazken, sadece %16,07’sinde müzik kullanılmıştır. Sonuç: Çocuk gelişimi lisans öğrencilerinin hazırlamış oldukları oyunların içerik özelliklerinin beklenilenden daha alt düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

çocuk gelişimi, oyun, oyun içeriği

Analysis of the Content of the Plays Created by Undergraduate Students

Aim: The aim of this study is to examine the contents of the plays that are created by the undergraduate students of child development. Method: The study was conducted with basic qualitative research method which is one of the qualitative research methods. The research was conducted in the fall semester of 2019-2020 academic year and 56 child development undergraduate students. As a data collection tool, “Play Evaluation Form” which was developed by the researcher and took its final form in accordance with expert opinions was used. An interview was made with the undergraduate students in the study group and we said, “If you wanted to play a game with the children of your age, assuming that you will have all the materials and space available, what kind of game would you play? Can you write on the paper I gave in detail?” The students wrote the games they created without time limitation on the blank A4 sheets given by the researcher. Content analysis was used in data analysis. Results: As a result of the research, it was concluded that 64.28% of the games of undergraduate students were played indoors, 46.43% did not require active movement and 71.43% were structured plays. At the same time, the development stage of the content of the games was examined and it was determined that 53.57% of the games were cognitive, 50% of them were motor and 8.93% were more dominant in language and social development. In addition, none of the games had rhymes, while only 16.07% used music. Conclusion: It was concluded that the content features of the plays prepared by child development undergraduate students were lower than expected

Keywords:

Child Development, Play,

PDF

___

1. Demirbaş Y. Oyun çalışmalarında dijital anlatı ile oyun biçimi karşıtlığı ekseninde süren tartışmalara farklı bir bakış. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi 2017; 4(2), 352-373.
2. Bozan N. Okul öncesi eğitimde oyunun öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. 2014.
3. Özyürek A, Gürleyik S. Anne babaların okul öncesi dönem çocukları ile etkileşimlerinde oyunun yeri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 2016; 42(9), 1283-1289.
4. Nicolopoulou A. Oyun, bilişsel gelişim ve toplumsal dünya: Piaget, Vygotsky ve sonrası. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 2004; 37(2), 137-169.
5. Zhang M. Relationships between pretend play and cognitive development in early childhood education. University of Victoria A Project Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Master of Education In the Department of Curriculum and Instruction. 2017.
6. Marshall C. Montessori education: a review of the evidence base. Science of Learning 2017; 2(11), 1-9.
7. Tassoni P, Hucker K. Planning play and the early years. Oxford: Heinemann Educational Publishers; 2005.
8. Monitor of Engagement with the Natural Environment (MENE), 2014, https://www.gov.uk/government/collections/monitor-of-engagement-with-the-natural-environment-survey-purpose-and-results
9. Tandon PS, Downing KL, Saelens BE, Christakis DA. Two approaches to ıncrease physical activity for preschool children in child care centers: a matched-pair cluster-randomized trial. Int. J. Environ. Res. Public Health 2019; 16, 1-11.
10. Tandon PS, Zhou C, Christakis, DA. Frequency of parent-supervised outdoor play of us preschool-aged children. Arch Pediatr Adolesc Med. 2012; 166(8), 707-712.
11. Baines E, Blatchford P. Children’s games and playground activities in school and their role in development In A. D. Pellegrini (Ed.) The Oxford Handbook of the development of play (pp. 260–283). Oxford: Oxford University Press; 2011.
12. Burdette HL, Whitaker RC. Resurrecting free play in young children: Looking beyond fitness and fatness to attention, affiliation and affect. Archives of Pediatric and Adolescent Medicine 2005; 159(1), 46–50.
13. Gill T. No fear: Growing up in a risk averse society. London: Calouste Gulbenkian Foundation; 2007.
14. Louv R. Last child in the woods: Saving our children form nature-deficit disorder. Chapel Hill, NC: Algonquin Books; 2008.
15. Pyle A, Daniels E. A continuum of play-based learning: The role of the Teacher in play-based pedagogy and the fear of hijacking play. Early Education and Development 2017; 28(3), 274–289.
16. Cleland V, Timperio A, Salmon J, Hume C, Baur LA, Crawford D. Predictors of time spent outdoors among children: 5-year longitudinal findings. Journal of Epidemiology and Community Health (1979-) 2010; 64(5), 400–406.
17. Fisher KR, Hirsh-Pasek K, Golinkoff R, Gryfe S. Conceptual split? Parents’ and experts’ perceptions of play in the 21st century. Journal of Applied Developmental Psychology 2008; 29(4), 305–316.
18. Runcan PL, Petracovschi S, Borca C. The importance of play in the parent-child interaction. Social and Behavioral Sciences 2012; 46(2012), 795-799.
19. Akgün E, Yeşilyaprak B. Anne çocuk oyun etkileşiminde niteliksel boyut: annelerin sözel ifadelerinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2011; 40, 11-20.
20. Shannon J, Tamis-LeMonda CS, London K, Cabrera N. Beyond rough and tumble: Low-income fathers’ interactions and children's cognitive development at 24 months. Parenting: Science and practice 2002; 2(2), 77–104.
21. Yiğit E. Çocukların dijital oyun bağımlılığında ailelerin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 2017.
22. Işıkoğlu N, İvrend, AB. Anne ve babaların oyuna katılımı. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2008; 2(24), 47-57.
23. Merriam SB. Nitel araştırma: desen ve uygulama için bir rehber. S. Turan (Ç ev. Ed.). Ankara: Nobel, 2013.
24. Çetken HŞ, Sevimli Çelik S. Okul öncesi öğretmenlerinin dış mekân oyunlarına karşı bakış açılarının incelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi 2018; 11(2), 318-341.
25. Tepebağ D, Aktaş-Arnas Y. Okul öncesi öğretmenlerinin okul bahçesini eğitsel amaçlı kullanımına yönelik görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi 2017; 2(2), 50-67.
26. Mart M, Alisinanoglu F, Kesicioğlu OS. An investigation of preschool teachers use of school gardens in Turkey. The Journal of International Social Research 2015; 8(38), 721-727.
27. Çay Y, Şanal M. Sınıf öğretmeni adaylarının ve sınıf öğretmenlerinin çocuk sevme düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2016; 6, 134-142.
28. Ateş MA. Üniversitelerin eğitim fakültelerinin farklı bölümlerinde okuyan öğrencilerin oyun algılarının incelenmesi. Doğu Akdeniz Üniversitesi Lisansüstü Eğitim, Öğretim ve Araştırma Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 2016.
29. Atav-Ülker P, İkiz S, Uyar G, Yakar N. 3-6 yaş grubu çocuğa sahip ebeveynlerin oyuncak seçme ve kullanma stratejileri. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2018; 4, 64-77.
30. Zengin M, Yayan EH. 3- 6 yaş çocukların oyuncak kullanımına ilişkin ebeveyn görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Dergisi 2017; 5(2), 1–12.
31. Özben Ş. Üniversite öğrencilerinin televizyon izleme süresine göre yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 2013; 35, 198-206.
32. Kuyucu M. Vakıf üniversitelerinde eğitim gören üniversite öğrencilerinin televizyon izleme alışkanlıkları ve tercih ettikleri program ve kanal türleri üzerine bir araştırma. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication 2016; 6(4), 446-462.